อนุทิน 10913

ขอแก้ไขอนุทินของ 01 มิ.ย. 51 จากน้ำหนักแรกเกิด 4,500 กรัม เป็น 2,380 กรัม (ผิดพลาดข้อมูล)

    เมื่อวาน (10 มิ.ย 51) ลงจากเขา(ตันหยง) 11 โมง 40 โดยพี่โญ มีน้ำใจมาส่ง ผู้เขียนเกรงใจแทบแย่ ธรรมดาแล้วผู้เขียนเป็นคนชอบเดินมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว เวลาไปในเมืองชอบเดินดูสิ่งของวางขายตามร้านค้าต่างๆ โดยเฉพาะร้านหนังสือ,แผงหนังสือต้องอยู่ดูนานเป็นพิเศษ ทำให้นึกถึงเพลงเพื่อชีวิตของพี่หงา ที่มีเนื้อเพลงว่า "ฉันชอบดูหนังสือตามแผงของแพงฉันไม่สน ฉันเลือกคบคนบางคนฉันเกลียดสังคมชนชั้น" นิสัยรักการอ่านของผู้เขียนนี้ติดมาจากคุณพ่อของผู้เขียนเอง สมัยตอนเด็กๆอายุ 5 -11 ขวบ พ่อแม่จะไม่ให้ไปไหนไกลๆเด็ดขาดนอกจากไปกับแม่ เพราะผู้เขียนเป็นลูกคนเล็กสุดท้องนั่นเอง พ่อแม่จึงไม่ปล่อยไปไหนง่ายๆ (ผู้เขียนมานั่งคิดดูการกักลูกให้อยู่แต่ในบ้าน มันมีแต่ผลเสียตามมาเยอะเลย) อาทิตย์หนึ่งก็จะติดตามแม่ไปร้านค้าประจำหมู่บ้าน ถ้าถึงหน้าเทศกาลเกี่ยว(เก็บ)ข้าวเสร็จซึ่งเป็นเดือน 4 (ระโนดตอนนั้นสภาพสิ่งแวดล้อมยังดีอยู่) พอถึงเดือน 5 จึงจะมีหนังกลางแปลงมาฉายให้ชาวบ้านพร้อมลูกเด็กเล็กแดงที่เก็บเกี่ยวข้าวเสร็จแล้วได้ดูผ่อนคลายความเมื่อยล้าตลอดทั้งวัน  นอกจากนั้นผู้เขียนก็จะขลุกอยู่แต่ในบ้าน เพื่อนเล่นก็ไม่มี แต่ในบ้านจะมีอยู่อย่างนั่นคือหนังสือ ซึ่งเป็นหนังสือสะสมของพี่ชายคนโตซึ่งขณะนั้นขึ้นไปเรียนที่เมืองบางกอก เรื่องแรกที่อ่านเป็นเรื่องสั้นชื่อ "หมาผู้ซื่อสัตย์" จำคนแต่งไม่ได้แล้ว ตอนนั้นผู้เขียนอยู่ ป.3 ด้วยเหตุนี้จนทำให้ผู้เขียนเป็นผู้รักการอ่านจนมีหนังสือเต็มบ้านในปัจจุบันนี้

     ถึงกองร้อยเที่ยง 20 เห็นคู่ทุกข์คู่ยาก นอนซมเพราะป่วยเป็นไข้ แต่ก็ไม่ถึงกับล้มหมอนนอนเสื่อ หน้าที่สามีก็ต้องปรนนิบัติอย่างเต็มที่