| อนุทิน ... ๒๖๗๐ |
"อคติ ไม่ใช่ ล้มเหลว"
นิทรรศการช่วงเช้าเรียบร้อยด้วยดีจากระดับความรับผิดชอบของเด็กที่ติดมากับระดับปัญญาที่ผ่านการคัดกรองมาในชั้นแรก
แต่สิ่งที่อาจารย์ผู้ดูแลหลายท่านมิยอมรับความคิดเห็นของเด็ก (ยกเว้น ผม) คือ ความต้องการอิสระ การไม่ต้องการอยู่ในกรอบคำสั่งมากเกินไป สั่งการสิ่งใดต้องมีเหตุผลมากกว่าอารมณ์
ซึ่งผมเห็นด้วยกับเด็กจริง ๆ ในข้อนี้สำหรับอาจารย์ที่ดูแล แต่ขาดศิลปะในการใช้คน ฐานความคิดอาจารย์เกิดจากอดีตเมื่อครั้งนานมาแล้ว และสะสมเป็นนิสัย จะทำอะไรก็ต้องการให้ได้ดังใจตนเอง
ยิ่งบีบ ยิ่งรัด ยิ่งกัด ยิ่งลึก
แต่อาจารย์อาวุโสหลายท่านออกมาพูดถึงภาพรวมได้ดีมาก ๆ และตัวแทนอธิการบดีไม่รู้จะพูดสนับสนุนโครงการนี้ต่อท่านอธิการฯ และสภาฯ ต่อหรือไม่
ซึ่งผมคิดว่า การที่เด็กพูดแบบตรงไป ตรงมา อาจจะดีกว่าการพูดลับหลัง แล้วทำให้เราไม่เข้าใจเด็กไปเสียเปล่า ๆ
การต่อสู้ทางความคิดว่าระหว่างผมกับลูกศิษย์เป็นมาทุกเทอมอยู่แล้ว อันถือเป็นเรื่องปกติมาก แรงเสียดทานจึงไม่เท่าไหร่ แต่เมื่อไปเทียบกับอาจารย์ที่เกรงเด็กไม่รัก ท่านคงจะรับไม่ได้กัน
ทีมงานอย่าเพิ่งถอดใจ ต่อสู้ต่อไปนะครับ
อคติของเด็กบางเรื่อง ไม่ได้หมายถึง ความล้มเหลว
ไม่มีความเห็น