อนุทิน 108439

I'm in ASEAN.(2) ฉันรูจักประเทศอาเชียนจากบทเรียน และประสบการณ์ของผู้ปกครองของฉัน งานของคุณพ่อเกี่ยวข้องกับเพื่อนบ้าน คุณพ่อมีเพื่อนต่างชาติมาเป็นBUDY ทำงานสาธารณสุขมูลฐานร่วมกัน ฉันรู้จักชาวต่างประเทศ นิตยสารต่างประเทศเพราะเมื่อพวกเขากลับไปแล้วยังคงส่งวารสาร นิตยสารเหล่านั้นมาให้คุณพ่อ ฉันเพียงดูรูปภาพและเมื่อเวลาผ่านไปฉํนรู้สึกว่าสื่อเหล่านั้นได้ถูกบันทึกอยู่ในความทรงจำเงียบๆ และเมื่อฉันเติบโตเรียนรู้มากขึ้น และได้มีโอกาสพบพานสื่อเหล่านั้นอีกครั้ง แม้ว่าหน้าตามันจะเปลี่ยนไป แต่ฉันรู้สึกถึงมิตรภาพที่ฝังอยู่ใต้จิต มันเป็นมิตรภาพจากต่างแดน ที่กระตุ้นให้ฉันกระตือรือร้นที่จะได้ร่วมงานในฐานะเพื่อน ไม่ใช่เจ้านายกับลูกจ้าง วันเวลาผ่านมาเกือบคร฿งชีวิตหรือมันอาจจะเป็ฯปลายชีวิตแล้วใครจะรู้ได้แน่ ฉํนได้ทำในสิ่งที่อยู่ในจิตใต้สำนึกอีกครั้ง ด้วยความร่วมมือกับเพื่อนชาวต่างประเทศ ความรู้สึกเอื้ออาทร ความห่วงใย และความเป็นหนึ่งเสมือนเป็นครอบครัวเดียวกันของWHO คนหนึ่งที่เดินทางลัดฟ้ามาทำงานลงพื้นที่กับคุณพ่อ เขาได้ถ่ายทอดความรัก ความปรารถนาดีของเพื่อนมนุษญ์ให้กับทุกชีวิตในครอบครัวของฉัน และกับชุมชน ทัศนคติบวกที่ก่อตัวและเติบโตมาตามวัยจนถึงได้ลงมือทำงานด้วยตัวเอง โดยปราศจากค่าตอบแทนใดๆนอกจากคำว่าให้ และรอยยิ้ม นำพาให้เกิดมิตรภาพที่มาจากปากต่อปาก ให้พวกเขาเดินทางมาร่วมงานในนามจิตอาสาที่อยากให้ อยากทำเพื่อให้ผู้อื่นยิ้มได้ เป็นยิ้มของไมตรีจิต.. หลายคนถามฉันว่า ทำไมเขาเหล่านั้นจึงมาหาคุณ ฉํนตอบไม่ได้ แต่มีความลับอย่างหนึ่งที่ฉันบอกได้ เมื่อคุณปรารถนาให้เกิดสิ่งดีงามขึ้น และความปรารถนานั้นมีความบริสุทธิ์เป็นที่ตั้งมั่นในใจคุณ และเพื่อมนุษย์ร่วมโลกเดียวกัน สิ่งที่คุณปรารถนานั้นจะมาหาคุณให้ได้สมความปรารถนาเองในไม่ช้า ..............................ขอบคุณความสวยงามของมนุษย์