| อนุทิน ... ๒๖๐๒ |
"หัวใจของพ่อ"
วันหนึ่งในการอบรม Pre-University
เด็กคนหนึ่งเดินลงมาจากห้องแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ชั้น ๓ เพื่อมาบอกคุณครูว่า "คุณครูขา หนูขออนุญาตรอพ่อนะคะ คุณพ่อหนูจะเอาของเข้ามาส่งที่ตึกนี้ ตอนนี้อยู่จอดอยู่ปากทางเข้า"
ผมเลยถามว่า "อ้าว ! แล้วทำไม ไม่เอารถเข้ามาเลย เดินให้เหนื่อยทำไม"
เด็กตอบว่า "พ่อหนูขับรถ ๖ ล้อบรรทุกผักจะนำไปส่งในเมืองเชียงใหม่ พ่อหนูเลยมาแวะเอาของมาให้หนูก่อนคะ"
สักพักผมก็เห็นคุณพ่อรูปร่างผอม ๆ ผิวคล้ำกร้านแดด ถือกระเป๋าเสื้อผ้า ๑ ใบมาให้ลูก แหม มันเป็นภาพที่ไ่ม่รู้จะบรรยายอย่างไร สำหรับความรักของคนเป็นพ่อที่มีต่อลูกสาว
ดวงตาของลูกสาวแดง ๆ เหมือนจะมีน้ำตาคลอ
คุณคงไม่ต้องนึกต่อใช่ไหมครับว่า สถานะครอบครัวเขาเป็นอย่างไร และกว่าจะส่งลูกสาวเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้ มันลำบากแค่ไหน
ด้วยจิตคารวะ ครับ
หวังว่าน้องเขาจะจดจำถึงความรักความทุ่มเทที่พ่อมีให้ไปตลอดเวลานะคะ เพราะความทรงจำนี้จะช่วยให้เขามุ่งสู่เป้าหมายในชีวิตและตอบแทนบุญคุณพ่อในที่สุด
นั่นคงเป็นความคาดหวังของครูที่อยากให้ลูกศิษย์เป็นเช่นนั้นด้วยครับ คุณ โอ๋-อโณ
และค่ายนี้ ... เราสอนเขาครับ ;)...