อนุทิน 107889

ตอนนี้อายุ ๕๕ ปี เต็มวันที่ ๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๕ อายุจะครบ ๕๖ ปี เวลาที่เหลืออยู่คือการทำหน้าที่พ่อส่งเสียให้ได้รับการศึกษาสูงที่สุดตามกำลังสติปัญญาลูก ๒ คน ที่ภรรยาคนแรกทิ้งไว้สั่งเสียก่อนสิ้นใจว่าดูแลลุกให้ดีๆได้รับการศึกษาสูงที่สุด คนแรกอาศัยอยู่กับคุณยายเพราะ เป็นยาใจของทุกคนที่นั้นเราต้องยอม เพราะลูกเวลาคิดถึงก็จะโทรให้มาหามารับไปค้างคืนที่บ้านที่ซื้อไว้ ใกล้ๆกันไม่เกิน20 นาที อีกคนเรียนอยู่ต่างจังหวัดอยู่กับ ย่าที่ชัยนาท เพราะสภาพแวดล้อมที่บ้านเราไม่เหมาะสำหรับเขา ที่ถูกพ่อแบ่งปันความรักให้น้อยไปรู้สึกสูญเสียและถูกแบ่งความรัก อีกประการอิสระภาพจากการกระทำอะไรขัดแย้งกับ คนข้างกายพ่อทำให้เกิดปัญหากระทบกระทั่ง ด้วยเริ่มมีความต้องการอิสระ เพราะเข้าสู่วัยรุ่น จึงต้องให้ไปอยู่ครอบครัวใหญ่ที่ต่างจังหวัด ให้ย่า อาว์ ขัดเกลาและเติมเต็มความรักที่พร่องไปจาก พี่ๆ น้องๆที่นั้นและคุณย่าที่รักมาก เราจะทำอย่างไรชีวิตที่เหลืออยู่นอกจาก การปล่อยวาง และทยานอยากกับตำแหน่งหน้าที่ที่สูงขึ้น ตามพลังการทำหน้าที่จนลืมนึกถึงคนที่ต้องรับผิดชอบ ๒ คน