อนุทิน 107834
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ| อนุทิน ... ๒๕๘๐ |
"ถึงภูดอยแห่งเชียงใหม่"
...
ถึงเชียงใหม่แล้วหนอ ตะกี้นี้
ด้วยท่าทีสุขุม ลุ่มลึกอยู่
ตาที่ปิด ก็เปิด เตลิดดู
เพราะอยู่อยู่ ถึงที่หมาย ณ ปลายทาง
ด้วยร่องรอย พื้นถนน ฝนหล่นหนัก
เพิ่งประจักษ์ ฤดูฝน ผลอ้างว้าง
ขี่รถเครื่อง กลับดอย บ้านกันดาร
เพราะเธอร้าง ห่างไกล ได้นับปี
...
ความเห็น (4)
แหม....คลาดกันน่อยเดียว
ปิกบ้านเตอะ..น้องแมว น้องหมา กึดเติ้งหาก่าเจ้า...
คิดถึงอาหารอ่ะสิครับ คุณครู 
Rinda
;)...
อย่างนั้นแหละครับ คุณหมอ 
ทพญ.ธิรัมภา
;)...