อนุทิน 107738

ยืมมาอ่านแล้วโน้ตย่อ ฉันนึกถึงการเรียนของฉันเอง สมัยที่ไม่มีคอมใช้ ทุกครั้งที่ยืมหนังสือมาอ่าน อ่านจบฉันก็บันทึกสิ่งที่ฉันชอบ สิ่งที่ฉันค้นหา แต่ไม่เคยบันทึกที่มาที่ไป ที่เรียกว่าอ้างอิงถึง พอนึกถึงตรงนี้ฉันก็เกิดนึกถึงเรื่องขำๆขึ้นใสในวงครู ซึ่งเป็ฯเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาเกือบ 10ปีแล้ว เ เมื่อรระพ.มีนโยบายให้ทุกคนรักการอ่าน และเพื่อเป็นแบบอย่างก็ได้มีการจัดกิจกรรมยอดนักอ่านขึ้นมา และต้องมีการบันทึกที่มาของความรู้นั้นๆด้วย

ในบันทึกเล่มหนึ่งของครูท่านหนึ่งสร้างความเฮฮาให้ในหมู่ครูได้คลายเครียด เป็นน้ำจิ้มแซบ เมื่อมีการแลกเปลี่ยนกันอ่านบันทึกเล่นนั้น มีบางคนอ่านจบแล้ววางมันลงด้วยรอยยิ้ม และไม่พูดอะไร ในขณะที่บางคนจับกลุ่มแสดงความสงสัยในประเด็นเดียวกันว่าอะไร ทำไม...เยอะเลย บางคนก็อ่านแล้ววางเฉยๆ แต่เมื่อได้ยินกลุ่มสนทนาก็กลับไปอ่านใหม่ แล้วก็เอ่ยคำว่า"จริงซิ ...ทำไมเป็นอย่างนั้นอ่ะ หรือเฮ้ย (อิอิ นี่มาแบบโขนเลย) เฮ้ย เขาเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่านะ และไม่นานเสียงกระซิบปากต่อปากก็ทวีความสงสัยมากขึ้นจนจบการเลือกบันทึกดีๆขึ้นใของยอดนักอ่าน ส่วนเจ้าของบันทึกที่สร้างความฮือฮาให้วงเพื่อนครูนั้น ก็พูดขึ้นมา เราอุตส่าห์ไปซื้อมาอ่านนะยังไม่ได้รางวัลเลย หรือเราซื้อหนังสือที่มันถูกเกินไป ก็ตังเราน้อยนี่นา .............เพื่อนครูอีกท่านทนไม่ไหวจึงเฉลยให้เข้าใจว่าอะไรคือเหตุ เมื่อเจ้าตัวเห็นจึงร้องขึ้นว่า "เอ้า...ผมนึกว่าที่มาคือเอาหนังสือมาได้อย่างไร"