| อนุทิน ... ๒๔๗๘ |
"Empty"
ผมเขียนกลอนของผมได้เรื่อยเรื่อย เหนื่อยก็พัก หนักก็ผ่อน
คิดถึงความอาทร ความอาวรณ์ แต่หนหลัง
ความชั่วร้าย ความดีงาม ตามกำลัง
ความพลาดพลั้ง ความผิดพลาด ความขลาดกลัว
ความไม่มี ลาภ ยศ และสรรเสริญ
ความเพลิดเพลิน ผลาญทรัพย์ สมบัติโลก
ความยินดี พอใจ ความไม่โศก
ความห่างไกล จากโลก คือโรคา
ความสงบ ร่มเย็น คือเป็นหนึ่ง
ความได้หน้า ความตราตรึง ไว้ข้างหลัง
เกียรติยศ ศักดิ์ศรี ความชิงชัง
ความมุ่งหวัง คือทำดี ทุกที่ทาง
"ขอให้มีความสุข..เจ้าค่ะ"...ยายธี
เดี๋ยวนี้ กวีช้างป่าเวียงพิงค์ ร่ายรสพจนา ภาษากลอน ได้ลื่นไหล ไม่มีสะดุด เลย เจ๋งจริงๆ เจ้า :)
ขอบคุณ คุณ ยายธี ครับ ;)...
กลอนเปล่า ไร้ไวยากรณ์ น่ะครับ คุณ Poo ;)...