อนุทิน 106620
ครูอ้อย แซ่เฮ
เขียนเมื่ออนุทินที่300 มาอยู่ในแวดวงของหมู่ญาติ เทือกเถาว์เหล่ากอที่บ่งบอกถึงเราเป็นพวกเดียวกัน รักกัน เอื้ออาทรให้กัน และบางครั้งอาจจะเจ็บปวดแทนกันได้
เพื่อนรักอาจจะเลื่อนขึ้นมาถึงเป็นเสมือนญาติที่เกื้อกูลต่อกัน หากเข้าใจกันเห็นใจกัน แต่ตรงกันข้ามมักจะไม่เข้าใจ ผิดใจ ไม่พยายามศึกษากัน เบี่ยงเบนไปจนถึงกลายเป็นศัตรูกัน
จะทำไปทำไม อายุไม่ถึง 100 ปีสักคน
ความเห็น (2)
เหมือนคำกล่าวไว้ว่า คับที่อยู่ใด้
คับใจอยู่อยากเป็นเรื่องจริงนะครับ..