อนุทิน 106059

คิดถึงพ่อค่ะ

เมื่อวันเสาร์ที่ ๒๔ มีนาคม ๒๕๕๕ กลับมาจากการทัศนศึกษาที่ จ.ระยอง ก็ตอนห้าโมงเย็นหน่อย ๆ  นั่งพักเหนื่อยได้สองสามอึดใจ ตัดสินใจว่าจะไม่กลับไปหาแม่จ๋าที่บ้าน  นอนค้างที่บ้านพักครูนี่แหละ  สัปดาห์นี้กลับบ้านไปคงจะไม่ไหว  ไหนจะต้องทำคะแนนใน ปพ.๕  ปพ.๖  ปพ.๘    ซักผ้า  รีดผ้า  ถูบ้าน  ว๊าาาาาา......สารพัดงานเลย  แต่เหตุผลที่สำคัญกว่าเพราะผู้อำนวยการโรงเรียนประกาศบนรถก่อนที่สมาชิกจะแยกย้ายบ้านใครบ้านมัน    " วันจันทร์ที่  ๒๖  คุณครูทุกคนต้องไปอบรมที่โรงเรียนวัดบางโฉลงใน "เฮ้อ....!!!  เอาวะ....วนิดาแอ้งแม้งที่บ้านพักครูก็ได้

อาบน้ำได้สักพัก  ระหว่างรอตากผ้า  แม่จ๋าโทรมาถามข่าวคราวตามประสาความห่วงของคนเป็นแม่ ^^  แต่สิ่งที่แม่บอกหลังจากคำถามที่แม่ถามฉันรู้สึกถึงน้ำเสียงตื้นเต้นดีใจอยู่หน่อย ๆ  แม่บอกว่าแม่เจอไดอารี่ที่พ่อเขียนเล่มสีเขียว ๆ  ตอนแม่เก็บของ ของพ่อแม่ไม่ได้สังเกตเลย  พอตอนช่างทาสีมาทาสีบ้านเมื่อเดือนก่อน  ฉันกับแม่ช่วยกันเก็บของรื้อของ  จัดของ  ก็ไม่ได้สังเกตว่ามันเป็นไดอารี่ของพ่อ ทั้ง ๆ ที่ไดอารีเล่มอื่น ๆ ฉันได้อ่านของพ่อแล้ว  แม่เปิดอ่านและเล่าให้ฟังว่าพ่อเขียนบันทึกถึงฉันด้วย  (@^_____^@)  ฉันแทบจะอดใจไม่ไหวที่จะบินกลับบ้านไปซะตอนนั้น  อยากรู้จังว่าพ่อจ๋าเขียนอะไรถึงฉัน 

(@^_____^@)