อนุทิน 105863

ตอนมีไม่สนใจ เมื่อหายไปก็แทบขาดใจ

ทุกศาสนาย่อมสอนให้เราพึงรู้จัก“ความรัก”

คำสองพยางค์สั้นๆที่มีคำนิยามมากมายเหลือเกิน

ฉันไม่เคยรับรู้ความยิ่งใหญ่ของคำสองคำนี้เลยจนกระทั่ง

วันที่ฉันได้เจอกับเขา... พี่ฐิติ (ฐิติมนต์ โตใหญ่)

ได้รู้จักความลุ่มหลง ความหึงหวง และตัณหา

เหมือนกับอดัมกับอีฟในสวนสวรรค์

ผู้ซึ้งกำลังค่อยๆแย้มริมฝีปากลิ้มรสแอปเปิ้ลต้องห้าม

เพลิงไฟราคะมอดไหม้ทั้งเราและคนรอบข้างจนเจียนตาย

แม้ความรักนี้จะสร้างรอยแค้นอันแสนปวดร้าวเพียงไร

และหากแม้ตราบาปแห่งรักนี้จะไม่มีวันได้รับการอภัย

ฉัน, ( นู๋ฟ้า ) ... จะขอรักเพียงชายคนนี้คนเดียวเท่านั้น!

 - * - * - * - * - * - * - * - * - * -

“หากเพียงขอได้...ฉันเพียงแต่วอนขอพระเจ้า

ให้ช่วยทลายเส้นแบ่งบางๆระหว่างเรา

เส้นบางๆที่เรียกว่า ‘ ทิฐิ ’  !”

[ลุงต้อยย่าโม 4]

คุณฟ้า ใดๆ ในโลกล้วนอนิจจัง ข้ามอุปสรรคนี้ให้ได้ครับ ต้องชนะใจตัวเองก่อน แล้วคุณฟ้าจะชนะทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต

[นู๋ฟ้า]

ขอบคุณลุงต้อยมาก ๆ ค่ะที่เตื่อนสติ..

[มดเเดง]

เธอ ลืม ผัว คนเก่า เเละ คนเเรก ที่หาดใหญ่เเล้ว เหรอถึงไม่ยอมกลับ หาดใหญ่ รู้ไหมฉัรคิดถึงเธอ ตลอดเลยนะ กลับมาหาฉัน เเล้วลืม คนใหม่ซะ ฉันจะดูเเล เธอให้มี ความสุขที่สุด//ฉัน รักเธอนะ เเละจะ รักเธอ คนเดียว ตลอดไป

[มดเเดง]

นะ >>น้อง หมวย<< กลับมาหา ฉัน ลืม ซะเถอะ นาย ฐิติมนต์ หน่ะ ถึงยังไง เค้าก็มา ทีหลัง ฉัน