อนุทิน 105094

ฉันชอบเขียนอนุทิน...ไม่ใช่ชอบเขียนอย่างเดียว แต่ชอบอ่านอนุทินของคนอื่นด้วย เพื่อเปิดโลกกว้างให้กับตนเอง เมื่อต้นเดือนนี้ มีเพื่อนข้าราชการคนหนึ่ง ในความรู้สึก..เธอเป็นคนเคร่งครัดวินัยในเรื่องการเงินการคลัง (ส่วนตัว) เป็นเลิศ เธอคิดดังๆ ระบายออกมาเป็นตัวหนังสือไว้ในอนุทินของเธอว่า

"คิดไม่ตก ว่าจะไป USA. ดีหรือไม่ เพราะเสียดายกะตังค์ในกระเป๋า...เงินในสมัยนี้ยิ่งหายาก หามาก็เพื่อลูก ๆ + หลาน ตอนใช้นี่มันใช้ดีจริง ๆ แต่ตอนหานี่สิ ยากเสียเหลือเกิน หรือว่า "เราอายุมากแล้ว จึงคิดแล้วคิดอีก..."

ฉันคิดอีกอย่าง ไม่ถึงกับเป็นการคิดต่าง แต่เป็นทางเลือกอันหนึ่ง ที่น่าจะส่งให้เธอประกอบการตัดสินใจในฐานะที่ฉันเคยเป็นมนุษย์เงินเดือนเหมือนกัน จึงเม้นต์กลับไปดังนี้

"หลายคน ทำงานมาตลอดชีวิต ไม่ได้ไช้เงินตายเสียก่อน เงินตราบใดที่ยังไม่ได้ใช้ ยังไม่ใช่ของเรานะครับ ความเป็นเจ้าของเงินดูกันที่ตอนใช้ ไม่ใช่ดูที่ตอนทำ หรือ ตอนเก็บ  แต่ต้องสำรองเพื่อฉุกเฉินและรายการจำเป็นไว้นะ อันนี้สำคัญ"