อนุทิน 104930

Wasawat Deemarn

| อนุทิน ... ๒๓๕๑ |

ภาคเรียนที่ ๒/๒๕๕๔ นี้เกิดอะไรขึ้นครับเนี่ย

มีเด็กมายืนร้องไห้หน้าโต๊ะ ๒ คนแล้ว

คนแรก เป็นนักศึกษาภาคปกติ คิดหัวข้อบทความเชิงวิชาการไม่ออก แก้หลายรอบ จนร้องไห้ต่อหน้าต่อตา

คนที่สอง เพิ่งเมื่อกี้นี้ นักศึกษาภาคพิเศษที่หายไป แต่ตัดสินใจกลับมาสอบปลายภาควันนี้ เด็กบอกว่า ตอนแรกจะไม่เรียนแล้ว แต่ที่กลับมา เพราะอยากเรียนให้สิ้นสุด แล้วจึงจะลาออก

ผมถาม : จะลาออกไปแต่งงานหรือเปล่า (กะแซวเล่น) หรือ ไม่มีเงินเรียน

ถามแค่นั้นเอง ร้องไห้เป็นเหาเต่าเลย

เด็กตอบ : "เพิ่งลาออกจากงานเก่า กำลังทำงานที่ำใหม่ แต่ไม่แน่นอน"

ผมถาม : "ที่ร้องไห้ เพราะเธออยากเรียนต่อใช่ไหม แล้วเธอจะลาออกทำไม เธอรู้ไหมว่า สาขาเธอ ภาคพิเศษ เขาจะไม่เปิดอีกแล้ว คุรุสภาไม่ให้เปิด หากเธอลาออกไป เธอจะกลับเข้ามาเรียนอีกยากนะ ครูนำเสนอให้เธอ รักษาสภาพความเป็นนักศึกษา ไว้ก่อน เสียเงินไม่เยอะ แตุ่คุ้มกว่า หากเธอพร้อมเมื่อไหร่ ค่อยกลับมาเรียน"

และผมก็เน้นย้ำอีกว่า "ห้ามลาออกนะ"

คนที่มีโอกาสเรียน แต่กลับไม่ตั้งใจ

แต่คนที่ตั้งใจที่จะเรียน แต่กลับไม่มีโอกาส

เรื่องนี้เศร้าจริง ๆ ;(

ดังนั้น ผมอนุญาตให้เขาส่งงานผมย้อนหลังได้ เพราะนี่คือเหตุสุดวิสัยจริง ๆ ครับ