อนุทิน 104745
panchatan
เขียนเมื่อ"จ้อย โมงครึ่งเตรียมเปิดประตูให้ลุงด้วยนะ จะเอารถออก วันนี้ลุงมีรายการเข้าอบรม"
"แก่แล้วยังจะเรียนอะไรอีกล่ะลุง"
"เออน่ะ มันเรื่องของลุง ทำหน้าที่ตามบอกแล้วกัน ค่ำๆหมดธุระแล้ว ลุงจะซื้อของมากฝาก"
"ขอบคุณครับ อย่าลืมแล้วกัน"
นั่นคือ วิสาสา ระหว่างฉันกับลุงจ้อยในช่วงเช้า ซี่งพึ่งพาอาศัยกันตามประสาคนแก่ที่บ้านระยอง
เรียนรู้ไปเรื่อยๆ ดีกว่าอยู่เปล่าๆ ฉันยึดแนวคิดนี้มาตลอด วันนี้มีวอร์คช็อป จัดที่โรงแรมมาดินา ระยอง ภายใต้หัวข้อ "ชมรมระยองโฟโต้คลับเปิดคอร์ส การแต่งภาพถ่ายอย่างมืออาชีพ" จัดแบบเต็มวัน มีทั้งภาคทฤษฎีและปฏิบัติจริง ฉันเองต้องการเรียนรู้ เพียงให้ทำพอเป็นเท่านั้น ไม่ได้ต้องการไปใช้ประกอบอาชีพอะไรหรอก แต่อะไรๆ ต่อท้ายด้วยคำว่า "มืออาชีพ" ดูแล้วมันขลัง เรียกศรัทธา และความเชื่อมั่น ได้ง่ายขึ้น ก็เท่านั้น
เป็นสมาชิกที่อายุมากที่สุด แต่มาถึงงานก่อนใครเพื่อน วันนี้ จิตสดใสแน่นอน เพราะต้องมีอารมณ์ดีๆให้จิตเข้าไปรับรู้ มาใช้ชีวิตหลังเกษียณที่น่าจะสนุกสนานอีกวันหนึ่งแน่แท้เลย
ความเห็น (1)
วิถีเกษียณ เรียนรู้อย่างมีคุณค่า น่านิยมและเป็นตัวอย่าง ขอบคุณค่ะอาจารย์