| อนุทิน ... ๒๓๒๗ |
เมื่อคืน (๑๖ ก.พ.๕๕) นั่งเตรียม The Last Lecture และปรับข้อสอบกลาง เพื่อเตรียมนำไปไลโซฯ ข้อสอบวันนี้ นั่งหน้าจอไป สัปหงกไป
วันนี้ตื่นเช้า เหมือนร่างกายและจิตใจรู้ตัวรู้ตนว่า มีภารกิจรอคอยอยู่
นั่งฟังเพลง "กำลังใจจากแดนไกล" ยิ่งฟังยิ่งเพราะจริง ๆ เหมาะสำหรับเด็ก ๆ มหาิวิทยาลัยที่กำลังรอคอยวันได้ใส่ชุดครุย สำหรับ "ความสำเร็จ" ที่พวกเขารอกัน
แต่ก็อยู่ที่ัตัวเองว่า จะสู้ให้ได้ ไปให้ถึง หรือไ่ม่เท่านั้นเอง
บางคนที่พบยังเหลาะแหละ ๆ อยู่เลย ใจมุ่งหาแต่ "ความ (มัก) ง่าย" มากกว่า "ความยาก (ลำบาก)" เมื่อเติบโตขึ้นไปในการทำงาน คงจะหนักทีเดียว
ไม่รู้จักทุกข์ แล้วจะรู้จักสุขได้อย่างไร
ไม่รู้จักลำบาก แล้วจะรู้จักสบายได้อย่างไร
ไม่มีความเห็น