อนุทิน 104650


ต้นโมกข์
เขียนเมื่อ

จะขอเก็บเธอไว้ในงานวรรณกรรม เนื้อนวลนี่หรือคือของเที่ยง ยิ้มหรือเยี่ยงสิ่งแท้มีแปรผัน ความสดใสหรือมิไหม้ในกลุ่มควัน ความน่ารักรึมีวันมิคลายไป ... ฤาเสน่ห์ยังคงไว้ไม่มีหมด ความรักอันสวยสดหรือมิไหม้ หมดลมแล้วฤาจะเหลือรอยอาลัย จะขอเก็นเธอไว้ในงานเขียน จะขอเก็บเธอไว้ในงานเขียน เขียน ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๔๐ ที่บ้านการเวก แด่น้อง...ที่น่ารักของฉัน ถึงแม้ว่าเวลาจะผ่านมาแล้ว้ถึง ๑๕ ปี แต่เมื่ออ่านบทกวีชุดนี้คราวใด ก็ยังเห็นความสดใสของเธอเสมอ แม้ว่าอีกไม่นานเราก็จากกันแล้วชั่วนิรันดร์ กลอนนี้เขียนขึ้นมาจากการตระหนักรู้และต้องการจะตอกย้ำว่า "ชีวีนี้สุดสั้น งานวรรณกรรมหรืองานศิลปะเท่านั้นยืนยง"



ความเห็น (5)
สุนิษา ศรีเรืองรัตน์

บางคนอาจจะไม่เข้าใจ...แต่สำหรับฉันคนนี้..รัก..แม้อาจจะจากกันชั่วนิรันดร์ แต่มันก็ดีที่สุดในชีวิต...ความรัก..เป็นยาวิเศษที่ทำให้คนเรามีชีวิตอยู่ได้.......แด่คน...ที่ชื่อเหมือนน้องของฉัน(Natthapong)

คุณครูต้น......หนูจะเป็นกำลังใจ...ถึงบางทีอาจจากกันชั่วนิรันดร์..แต่ถ้าหากมีบุญวาสนา..อาจจะได้พบกันอีกครั้ง..ต่อให้นานสักกี่ชาติ ไม่มีอะไรมาขวางกั้น"ความรัก"ได้แม้กระทั่ง"ความตาย".................................................................................................

 

นักเรียน ป.น.201เลขที่41
ทุกขัง  อนิจจัง  อนัตตา

หมายความว่าสิ่งนี้ยั่งยืนฉไน มีเกิดแล้วก็ต้องมีดับไป จงปลงในสังขาราไร้ตัวตน ความรัก โลภ โกรธ หลง ปลงเสียเถิด กิเลสเกิดตัญหาอย่าใหลหลง ไม่เที่ยงแท้อนิจจาท่านจงปลง จะได้ส่งวิญญาณนิพพานเอย

เฮ้ยอย่าคิดมาก! ตอนนั้นครูยังเป็นวัยรุ่นอยู่ อะไรๆก็ย่อมรุนแรงเป็นธรรมดา!!!

ด.ญ.สุนิษา ศรีเรืองรัตน์ ม2/1เลขที่41

แหะๆๆๆแต่หนูคิดไปแล้วค่ะ☻☻☻...หนูเป็นคนอ่อนไหวน่ะครู แต่ว่าหนูชอบกลอนของครูนะคะ♥♥♥♥♥♥♥♦♣♠○◘•

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท