อนุทิน 103864
อักขณิช
เขียนเมื่อวันนี้ (๑๖ ม.ค.) เป็น "วันครู"
ตอนกลางวันผมเลยโทรไปขอพรจาก "คุณครู" หลายท่านที่ผมเคารพนับถือ ซึ่งก็ได้รับพรและข้อคิดกลับมาหลายอย่าง
ในชีวิตของผม.....มีครูหลายท่านที่ผมให้ความเคารพนับถือ หลายท่านเคยประสิทธิ์ประสาทความรู้ให้กับผม ในขณะที่บางท่าน...แม้ว่าท่านอาจจะไม่เคยสอนผมโดยตรง แต่ผมก็เลื่อมใสและศรัทธาในจรณะของท่านเสมอมา
ในบรรดาครูทั้งหมดเหล่านั้น มีครูอยู่ ๒ ท่าน ที่ผมให้ความเคารพนับถือท่านอย่างสุดหัวใจ ในฐานะที่ท่านเป็นแรงบันดาลใจและมีความสำคัญต่อชีวิตของผมอย่างอย่างมากมาย
ท่านแรก......คือ อาจารย์วิราช กองแก้ว ครูโรงเรียนบ้านพราน(ประชานุเคราะห์) ต.พราน อ.ขุนหาญ จ.ศรีสะเกษ.....ซึ่งเป็นทั้งคุณครูและพ่อบุญธรรม ที่คอยสนับสนุนเด็กด้อยโอกาสอย่างผมให้มีโอกาสได้กินอาหารอิ่มท้องและศึกษาเล่าเรียนในช่วงที่ผมยังเยาว์วัย จวบจนถึงปัจจุบัน ความรักและความห่วงใยที่ท่านมีต่อผมก็ยังคงอยู่และไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปแต่อย่างใด
ท่านที่สอง.....คือ ท่านอาจารย์ ดร.ประมวล เพ็งจันทร์ ซึ่งเป็นทั้งครู นักเขียน นักบรรยาย และนักปรัชญา ผู้เขียนหนังสือ "เดินสู่อิสระภาพ" อันโด่งดัง
ตลอดระยะเวลา 22 ปี (ตั้งแต่ 2533 ตอนที่ท่านมาเป็นอาจารย์ มช.ใหม่ๆ และยังหนุ่มแน่นอยู่) ที่ผมได้รู้จักกับท่านอาจารย์ประมวลมา ท่านเป็นครูที่มีความเสมอต้นเสมอปลายอยู่เสมอ ความคิด ทัศนะ และจรณะของท่านไม่เคยเปลี่ยนแปลงไป
นอกจากท่านจะสอนผมในห้องเรียนแล้ว นอกห้องเรียนท่านก็ยังแนะนำและสั่งสอนผมอยู่เสมอ ทั้งในเรื่องการเรียน ความรัก การมองโลก ชีวิตคู่ และการใช้ชีวิตแบบนอกกรอบ
แม้ในยามที่ผมเจ็บป่วยหนัก ท่านก็ยังทำหน้าที่แทน "พ่อแม่ของผม" ด้วยการรับ-ส่งไปโรงพยาบาล ตลอดทั้งคอยดูแลเอาใจใส่ผม ประหนึ่งว่าผมเป็นลูกชายสุดที่รักเพียงคนเดียวของท่าน
ยามเมื่อผมจะแต่งงาน ท่านก็เป็นที่ปรึกษาเรื่องชีวิตคู่ให้กับผม และรับเป็นผู้ใหญ่ฝ่ายเจ้าบ่าวในการไปสู่ของเจ้าสาวให้กับผมด้วยความยินดีอย่างยิ่ง
ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ผมได้รับสิ่งที่ดีๆ จากท่านอย่างมากมาย และท่านก็เป็น "ต้นแบบ" หรือ "แรงบันดาลใจ" ในการดำเนินชีวิตของผมเสมอมา
เมื่อถึงวันครูของทุกๆ ปี สิ่งที่ผมคิดถึงเป็นอันดับแรกก็คือ คิดถึงคุณครู ทั้ง ๒ ท่านดังกล่าว และไม่เคยลืมที่จะโทรไปพูดคุยและขอพรหรือข้อคิดดีๆ จากท่าน เพื่อนำมาปฏฺิบัติในชีวิตประจำวันต่อไป
วันนี้....ผมโทรไปขอพรจากคุณครูของผมเรียบร้อยแล้วนะครับ
ความเห็น (2)
- วันนี้พี่ก็ไประลึกและกราบไหว้ครูที่สั่งสอนมาในงานวันครู โชคดีที่ครูของพี่(ตอนเรียนประถม) อยู่ในงานนี้เกือบทุกคน
- เป็นบันทึกที่ยอดเยี่ยม ให้ความรู้สึกที่ดีมากๆค่ะ