อนุทิน 103833

     ค่ำคืนอันเงียบสงบจากเสียงปรุงแต่ง คืนนี้ดาวเด่นเต็มท้องฟ้า.อากาศหน้าหนาวปีนี้แปรปรวนปั่นป่วนสังขาร ขนาดคนที่ไม่ค่อยเจ็บไข้ยังต้องได้ขอร้องให้กินยาปฎิชีวนะเสียบ้าง.

     ด้วยมลพิษมลภาวะอากาศ สิ่งแวดล้อมที่ไม่เหมือนแต่ก่อน(20ปีที่แล้ว)ที่ไม่ต้องพึ่งยาภายนอกเพียงแค่อาหารที่ไร้สารก็เป็นยาวิเศษ แต่ปัจจุบันคงหลีกเลี่ยงได้ยากเพราะยังไม่ถึงขั้นปลูกได้เองทุกอย่าง.

     แกงขนุน!ได้ฟังชื่อครั้งแรกหากเป็นคนภาคอื่นๆที่ไม่ใช่คนเหนือ อาจจะงงหรือขำ.ข้าพเจ้าเองก็เป็นเช่นเดียวกัน แรกๆที่ได้ชิมก็ไม่มีอะไร แต่ด้วยเป็นเมนูชอบของคุณพ่อบ้านก็เลยจำเป็นต้องกินและหัดทำ(พอได้ลองชิมลิ้มลองบ่อยๆก็อร่อยดี).

     นอกจากแกงขนุน(ชื่อไม่คุ้นหู)ยังมี"ถั่วเน่า"เพิ่มมาอีกในคำศัพท์ใหม่สำหรับข้าพเจ้า(ได้แต่นึกในใจ"เน่า"เล้วจะกินได้ยังไง)พอได้เห็นหน้าตา(เน่าก็เน่างานนี้).

     สุดท้ายก็เลยติดใจทั้งบ้าน(รวมทั้งสุนัข)ทำแต่ละทีทานได้2-3วัน.พึ่งหมดไปหม้อใหญ่ยาแก้ไข้ (อาหารสมุนไพรตำรับอาหารเมืองเหนือ คนอีสานอย่างข้าพเจ้าตกหลุมรักเข้าให้ซะแล้ว!)