อนุทิน 102006

ศึกครั้งนี้ใหญ่หลวงหนัก

ไปเยี่ยมลูกสาวที่หอ บอกอาหารหมดแล้วพ่อ ช่วยมาส่งให้ด่วน ผู้เป็นพี่ของเธอไปซื้อขนมปัง องุ่น นม แซนด์วิชเวียตนาม ผู้เป็นแม่ทำซุปไปให้ เอาของไปให้หลังเลิกเรียน ดูเธอเครียดมากๆ พอเห็นพ่อแม่ กับพี่สาว ดูเหมือนเธอมีกำลังใจกลับมาเป็นกอง  เธอบอกว่าขนาดเข้าห้องน้ำยังต้องเอาหนังสือเข้าไปอ่าน

ผู้เป็นพ่อถามว่า "เทียบกับการเข้ามหาสติปัฏฐานสี่ ที่ใช้เวลาวันละสิบชั่วโมงเต็มๆ ในทุกอริยาบท อย่างๆไหนจะหนักกว่ากัน"

เธอตอบว่า "พอๆกันพ่อ"

พ่อบอกว่าถ้าอย่างนั้น  "You can do it"

แล้วพ่อ แม่ และพี่สาวของเธอ ก็ขับรถกลับ ทิ้งเธอไว้ให้เผชิญปัญหาของเธอโดยลำพัง

[คนบ้านไกล]

ขอบคุณที่เป็นห่วงหลานครับ 

เธอเอาตัวรอดครับ บอกได้ B มาสองตัว เธอชอบ เลข และการเขียนเรียงความ เรื่องชีวะ บอกไม่ค่อยถนัดแต่ก็พอเรียนได้ บอกว่าชอบเรียนหมอ รู้สึกว่าชอบถูกจริตของเธอ ให้เธอเขียนเรื่องการเรียนในมหาวิทยาลัยให้พวกลุงๆป้าๆ เธอก็เขียนมาให้สั้นๆแค่นี้

She began her first year of medical school in August 2011. 

This quarter, she learned about cell and molecular biology, immunology, and the musculoskeletal system. 

She also began her study of anatomy and physiology (with cadavers!). 

She also learned how to take a patient history, obtain patient vital signs, and conduct a musculoskeletal exam.

She was selected to serve on a steering committee as a leader for RU Caring, an organization that hosts health fairs for the underserved.

She also took a research elective course throughout the fall quarter and will begin doing research during the winter quarter.

Finally, she has been involved in a clinical physicianship program and has been spending four hours at a pediatric practice in Chicago every other week.

[Dr. Ple]

เรียนคุณ คน บ้านไกล

 

- อ่านดูแล "เธอ" เป็นเด็กที่เก่งมากๆ ที่เดียว

- ไม่น่าจะใช่ "ศึกครั้งนี้ใหญ่หลวงหนัก" เพราะ ประโยคนี้คะ

" She also learned how to take a patient history, obtain patient vital signs, and conduct a musculoskeletal exam.

- คนไทย "น้อยคนที่จะ .... พูดถ่อมตน" มีแต๋ ===> ยกตนข่มท่าน"

 - ท่านโชคดีแล้วคะ