อนุทิน 101869

blue_star

วันก่อนขึ้นรถตู้กลับจาก ม.เกษตรฯ กำแพงแสน รถติดยาวเหยียด รถเคลื่อนตัวอย่างช้าๆ เป็นสายยาวราวไม่มีที่สิ้นสุด... ผู้คนในรถเริ่มหงุดหงิด พยายามรักษาใจ ไม่ให้ร้อนรน...เพราะหงุดหงิดไป ก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร

พอลงจากรถตู้ขึ้นแท็กซี่ ได้ยินเสียงเสียงบทเพลงที่ชอบตั้งแต่เด็ก บทเพลงที่คุณพ่อเปิดประจำในรถ... "Right here waiting" อารมณ์ก็เริ่มแช่มชื่นขึ้นมา แถมพี่แท็กซี่ใจดี พาขับรถผ่านสนามหลวงช้าๆ ให้ชื่นชมความงามของไฟประดับ แสงไฟส่องสว่าง ระยิบระยับสองข้างทาง ชั่วขณะนั้น รู้สึกเหมือนอยู่บนสวรรค์

เออ...คนเราก็แบบนี้นี่เอง เมื่อสักครู่นี้ ยังรู้สึกเหมือนตกนรกตอนที่รถติด แป๊บเดียวเท่านั้นก็มีความสุขได้

ความทุกข์และความสุข เพียงชั่วพริบตาจริงๆ ^^