อนุทิน 101543


พระมหาวินัย ภูริปญฺโญ ..
เขียนเมื่อ

๐ หน้านอกลวงหลอกได้ ............... ชั่วคราว
สวยสง่าเพราะเพียงสาว ................ สุดคว้า
ความดีที่แพรวพราว ..................... พาเชิด ชูนา
กายดับแต่ดีท้า ........................... ไป่สิ้นสูญสลายฯ

๐ สวยงามยามหนุ่มน้อย ......... เยาวมาลย์
เลยล่วงวาระกาล ................... แก่แล้ว
รูปกายนั่นสังขาร ................... แห่งมนุษย์
ถึงจะงามเพริศแพร้ว .............. พ่ายแพ้ธรรมดาฯ

๐ สายน้ำไหลสู่พื้น ................ พสุธา
เปรียบจิตมนุสสา .................. ทุกผู้
กิเลสวิสภาคา ...................... รมณ์ยั่ว ยุนอ
ครวญใคร่คิดรับรู้ .................. สติรั้งเตือนตนฯ

๐ ร่างกายไป่ล่วงพ้น .............. อนิจจัง
แตกดับกายภินท์พัง .............. พ่ายแพ้
สรรพสิ่งบ่จีรัง ...................... คงมั่น หรอกเฮย
เว้นแต่ความดีแท้ .................. เท่านั้นไป่สูญฯ

ต่างเรื่องต่างเวลา



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท