๑๒ พ.ย.๒๕๕๔ ๒๑,๐๗ วันนี้ ตอนนี้อยู่เชียงใหม่ ... มาถึงเมื่อวานนี้ ยังมีร่องรอยของงานยี่เป็งอันยิ่งใหญ่หลงเหลือ ... พบเห็นโคมลอยที่ร่วงหล่นจากฟ้าเกลื่อนไปหมด ไม่ว่าริมฟุตบาทหน้าตลาดต้นพยอม หรือ ใกล้กระท่อมที่สันป่าตอง หรือกลางท้องนาที่สันทราย ก็ไม่วายพบเจอ ... เมื่อคืนทั้งคืนเสียงพลุ ปึง ปึง ปัง ปัง ยังไม่หยุด ลุล่วงมาถึงวันนี้ขณะนี้ก็ยัง ปึง ปึง ปัง ปัง ไม่คลายลงไป ... ฟังไปได้ยินไป อดคันในหัวใจไม่ได้ .. ... ประเพณีควรสืบทอดเพื่อดำรงค่าของมนุษย์ แต่ความหมายมันอยู่ที่ใด อะไรคือขอบเขต เอาสนุก เอามัน แต่ไร้ความหมายก็ไร้ค่า ... ทุกครั้งที่เห็นโคม ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงปึงปัง เกินขอบเขตของประเพณีที่ดีงามและมีความหมายของชาวล้านนาถิ่นไทยงามแล้วพานพาให้คิดไปไกลถึงการเผาเงินเล่น... จำเป็นหรือไม่ ... ???? ... .... วันนี้อากาศที่เชียงใหม่กำลังดีมากๆ เหมือนเดินเล่นที่คุนหมิงกลางเดือนพฤษภาคมทีเดียว... ... เห็นชาวตะวันตกพากันมาซื้อบ้านในหมู่บ้านจัดสรรใส่ชุดบิกินีนอนผึ่งแดดที่หน้าบ้าน กัน 3-4 คน ... โห๊ะ ยิ่งกว่าฮิปโปเกยตื้น... เสรีดีแท้เมืองเรา นี่เด็กรุ่นๆ เห็นแล้วหามาใส่ผึ่งเล่นบ้างจะเป็นไรไหม ?? ... ว่าแต่ว่าวันนี้เป็นต่างชาติมาสิงสถิตย์ที่เชียงใหม่มากขึ้นๆ ทุกวันๆ เดินกันขวักไขว่ ที่เซนทรัลแอร์พอร์ต .... มีผลอะไรกับวัฒนธรรมเมืองบ้าง ???? .... อนาคตมาเพิ่มอีกไหม ??? .... คนเมืองได้อะไร ??? .... ค่าครองชีพดีดตัวเร็ซขึ้นไหม ??? .... ค่าที่ดินแพงขึ้นไหม ??? .... ที่ทำกินหลุดมือไปอีกมากน้อยเพียงใด ??? .... ความเป็นเมืองกระจายตัวออกไป.. มีใครคุมบ้าง .. ........ อย่าให้เชียงใหม่เปลี่ยนไปเช่น กทม.เลยพ่อคู้นนนนนนนน ..... ....... ใครก็ได้ช่วยทีเถอะ ......