อนุทิน 100612

1,11,2011 (พระจันทร์ยิ้มแต่คนยิ้มไม่ออก)ในยามยากได้เข้าใจ ได้รู้ใจให้อภัย ร่วมแรงร่วมใจ ทั่วทั้งไทยช่วยเหลือเจือจุนเป็นหนึ่งเดียวคือไทย ขอส่งกำลังใจช่วยเติมใจคนชาวไทยด้วยกัน.   หนึ่งใจเดียวกันเพื่อแผ่นดินไทยในวันนี้ กี่ปีๆสิ่งดีๆเหล่านี้ขอให้คงอยู่คู่สังคมไทยตลอดไป ขอให้ประเพณีสิ่งดีงามที่คนรุ่นเก่าฝากเอาไว้ ขอคนรุ่นใหม่-รุ่นแก่(ใกล้จะแก่) หันกลับมาตระหนักคุณค่า.แผ่นดินไทยอุดมสมบูรณ์พูนสุข เพราะเหตุใดคนไทยจึงมองข้าม มุ่งไปข้างหน้าแต่ทิ้งข้างหลังหากไม่มีของเก่า ของใหม่คงไม่เกิดได้ในวันนี้.

     ข้าพเจ้าขอน้อมนำบททำ(ธรรม)คำสอนของพ่อ...เศรษกิจพอเพียง เป็นเสมือนรากฐานของชีวิต รากฐานความมั่นคงของแผ่นดิน เปรียบเสมือนเสาเข็มที่ถูกตอกรองรับบ้านเรือนตัวอาคารไว้นั่นเอง สิ่งก่อสร้างจะมั่นคงได้ก็อยู่ที่เสาเข็ม แต่คนส่วนมากมองไม่เห็นเสาเข็ม และลืมเสาเข็มซะด้วยซ้ำไป..."พระบรมราโชวาทจากวารสารชัยพัฒนา"

หลังพ้นภัยขอคนไทยเทิดทูนไว้นำไปสร้างสุขให้ยั่งยืน...เพื่อผืนแผ่นดินของเราชาวไทย.