อนุทิน 100395

ที่ระยองเมื่อคืนที่ผ่านมาเข้านอนแต่หัวค่ำ เพราะติดตามข่าวน้ำท่วมมาทั้งวัน กะว่าจะได้มีเรี่ยวแรงสู้ต่อในวันรุ่งขึ้น สี่ทุ่มครึ่งเสียงโทรศัพท์ดัง รีบลุกขึ้น กายไม่กระปรี้ประเปร่าสักเท่าไหร เพิ่งหลับไปได้ไม่เกินชั่วโมง

"ป๋า.. เป็นทะเลแล้วซอยบ้านเรา" เสียงรายงานจากกัลยาณมิตรที่บ้านอยู่ปากซอย ถามกลับ "น้ำท่วมซอยสูงแค่ไหน"" "ให้ประมาณก็สามสิบเซ็นต์แหละป๋า บ้านป๋าคงสูงกว่านี้ เพราะอยู่ลึกเข้าไป"  รู้สึกงงเหมือนถูกต่อยหน้า ผ่านไปสักอีดใจ ในที่สุดก็ทำใจได้

ต่อไปนี้เป็นข้อความที่ฉันรายงานแฟนคลับในเฟสบุ๊ก ข้อมูลจากหลายชายวัยสามสิมต้น ที่อาสาเฝ้าบ้านให้

บ้านฉันที่บางบำหรุ จรัญสนิทวงศ์ ระดับน้ำ (0700น. วันนี้) ชั้นล่างน้ำท่วมเตียงนอนเกือบมิดแล้ว อีกสองนิ้วก็จะถึงตัวที่นอน ที่เคยให้ความสุขสบาย...ช่างมันปะไร