อ่าน
เนื้อหาจากสมาชิกที่ติดตาม
บันทึก
อนุทิน
ถามตอบ
ความเห็น
ดอกไม้
ค้นหา
เข้าระบบ
สมัครสมาชิก
แผงจัดการ
ออกจากระบบ
หน้าแรก
ความเห็น
ความเห็น 8563
ความเห็น 8563
เรื่องเล่าเช้านี้ หรือ "น้ำเน่า" เช้านี้...กันแน่ ?
beyondKM
แจ้งลบ
รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล
IP: xxx.19.32.26
เขียนเมื่อ
พี่เป็นแม่ลูก 3 ค่ะ
สนุกและน่ารักดีค่ะ นั่งอ่าน เหมือนอาจารย์มาเล่าต่อหน้าให้ฟัง แล้วคิดถึงที่ตนเองประสบ มีหลายครั้งที่มีโอกาสและเวลาคุยกันตอนสบายๆและต่างไม่คาดหวังซึ่งกันและกัน ได้อะไรเยอะจากลูก ทั้ง 3 คน ตอนนี้ที่ได้ อาจารย์ได้ คือได้ฝึกวินัยให้เขาได้รู้จักรับผิดชอบตัวเองและทำตามกฎเกณฑ์ซึ่งหย่อนยานไปบ้างด้วยความรัก และอาจารย์ได้เรียนรู้และระวังไม่ให้มันทำร้ายตนเองในครั้งหน้าค่ะ เอาไว้ลองผ่านไปสักช่วงใหญ่แล้วอาจารย์ลองเอามาคุยใหม่ กับเขา โดยอาจมีคุณแม่เขานั่งฟังด้วย เล่าความรู้สึกเราจริงๆเหมือนคุยกับเพื่อนโดยไม่ต้องคาดหวังอะไรมาก น่าจะได้อะไรเพิ่มขึ้นนะคะ
การเลี้ยงลูกเป็นสิ่งดีๆที่เกิดขึ้นในชีวิตจริงๆ ลูกๆ ตอนก่อนเข้าวัยรุ่นและวัยรุ่น ต่อว่าแม่ ว่าไม่รักเขา บางทีก็เป็นว่าแม่รักลูกไม่เท่ากันหลายครั้ง ส่วนใหญ่เราจะสวนว่าไม่จริง แต่กลับมาคิดแล้วชักไม่แน่ใจ โดนหลายครั้งก็ชักสงสัย ว่า เอถ้าจะใช่ พอคุยกันกับพ่อเขาบ้าง กับลูก และย้อนอดีตตอนที่รอ ว่าเมื่อไรจะท้องสักที ผิดหวังทุกเดือนอยู่เป็นปี หรือตอน คลอดแต่ละคนนั้นดีใจกันอย่างไร สรุปในใจเราได้ว่ารักไม่มีทางเท่ากัน ในบางโอกาสและเวลารักบางคนมากกว่าจริงๆ การแสดงออกของเราไม่สามารถแสดงให้ลูกได้ทราบในตอนนั้น แล้วเล่าให้เขาฟัง ทีหลัง เขาชอบฟังค่ะ
โดยเฉพาะตอนนี้เขาชอบฟังว่าตอนพ่อแม่จีบกันทำอย่างไร เปิ่นก็เล่า ตลกก็เอาไว้เผา หัวเราะกันกิ๊กกั๊ก และก็ชอบเล่าอะไรที่เป็นส่วนตั๊ว ส่วนตัวของเขาให้เราฟังบ้าง เราก็อยากรู้นะคะ ถามเขาเรื่อยว่านายชัดเจนเป็นไง แป้งเป็นไง( ที่บ้านดูบางรักซอย 9 ซึ่งแป้งเป็นนางเอก และชัดเจนเป็นพระเอก ) เขาก็เขินนะคะ แต่ก็เล่านิดหน่อย บางทีเราก็เขินเองนะที่ซอกแซกถาม ก็ต้องบอกว่าพ่อและแม่ก็อยากติดตาม เหมือนดูหนังดูละคอน จบตอน ก็อยากทราบตอนต่อไป สนุกดี ขอผู้กำกับคัดตัดตอนมาเล่าหน่อย
วันหนึ่งนานมาแล้ว ลูกสาวคนเล็กกลับจากรร มารอแม่ที่รพ เพื่อกลับบ้านพร้อมกัน หน้าตาไม่ค่อยดี ก็ถามว่ามีอะไรหรือเปล่า เขาก็ไม่พูด เราก็ตั้งสติว่าวันนี้จะฟังเขา งานเราทีหลัง ตอนไปถึงรถก็ถามเขาอีกที เขาเริ่มร้องไห้ และร้องตลอดตอนที่เล่าซึ่งจำไม่ได้แล้วว่าเขาทุกข์เรื่องอะไร แต่ส่งกระดาษ Tissue ให้ซับน้ำตาและนั่งฟังอย่างตั้งใจ จนเขาเล่าจบแล้วหยุดร้องไห้ เขาพูดประโยคเด็ดมาก(ที่ทำให้แม่มีความสุขไปอีกนาน )ว่า
เวลาหนูมีอะไรไม่สบายใจ หนูชอบเล่าให้แม่ฟัง เพราะเล่าแล้วสบายใจดี
Win ทั้งคู่เลยค่ะ กลับบ้านอารมณ์ดี Win ต่อถึงลูกคนอื่นๆ และสามีด้วย
เอาลูกไว้ปรึกษาเวลาทางตันของเราเอง ก็มักจะได้คำตอบดีๆหลายครั้งค่ะเขาไม่ Bias เพราะอยู่นอกวงการ เล่าให้คนอื่นฟังเพื่อนๆมักบอกว่าเขาไม่เคยคิดว่าจะปรึกษาลูกได้ แต่พอลองทำดูแล้วก็ได้จริงๆ
อ่านของอาจารย์เรื่องแรก แล้วต้องกลับไปอ่านทั้งหมด ที่ Post ไว้
นับถือค่ะ
รวิวรรณ
เรื่องเล่าเช้านี้ หรือ "น้ำเน่า" เช้านี้...กันแน่ ?
สนุกและน่ารักดีค่ะ นั่งอ่าน เหมือนอาจารย์มาเล่าต่อหน้าให้ฟัง แล้วคิดถึงที่ตนเองประสบ มีหลายครั้งที่มีโอกาสและเวลาคุยกันตอนสบายๆและต่างไม่คาดหวังซึ่งกันและกัน ได้อะไรเยอะจากลูก ทั้ง 3 คน ตอนนี้ที่ได้ อาจารย์ได้ คือได้ฝึกวินัยให้เขาได้รู้จักรับผิดชอบตัวเองและทำตามกฎเกณฑ์ซึ่งหย่อนยานไปบ้างด้วยความรัก และอาจารย์ได้เรียนรู้และระวังไม่ให้มันทำร้ายตนเองในครั้งหน้าค่ะ เอาไว้ลองผ่านไปสักช่วงใหญ่แล้วอาจารย์ลองเอามาคุยใหม่ กับเขา โดยอาจมีคุณแม่เขานั่งฟังด้วย เล่าความรู้สึกเราจริงๆเหมือนคุยกับเพื่อนโดยไม่ต้องคาดหวังอะไรมาก น่าจะได้อะไรเพิ่มขึ้นนะคะ
การเลี้ยงลูกเป็นสิ่งดีๆที่เกิดขึ้นในชีวิตจริงๆ ลูกๆ ตอนก่อนเข้าวัยรุ่นและวัยรุ่น ต่อว่าแม่ ว่าไม่รักเขา บางทีก็เป็นว่าแม่รักลูกไม่เท่ากันหลายครั้ง ส่วนใหญ่เราจะสวนว่าไม่จริง แต่กลับมาคิดแล้วชักไม่แน่ใจ โดนหลายครั้งก็ชักสงสัย ว่า เอถ้าจะใช่ พอคุยกันกับพ่อเขาบ้าง กับลูก และย้อนอดีตตอนที่รอ ว่าเมื่อไรจะท้องสักที ผิดหวังทุกเดือนอยู่เป็นปี หรือตอน คลอดแต่ละคนนั้นดีใจกันอย่างไร สรุปในใจเราได้ว่ารักไม่มีทางเท่ากัน ในบางโอกาสและเวลารักบางคนมากกว่าจริงๆ การแสดงออกของเราไม่สามารถแสดงให้ลูกได้ทราบในตอนนั้น แล้วเล่าให้เขาฟัง ทีหลัง เขาชอบฟังค่ะ
โดยเฉพาะตอนนี้เขาชอบฟังว่าตอนพ่อแม่จีบกันทำอย่างไร เปิ่นก็เล่า ตลกก็เอาไว้เผา หัวเราะกันกิ๊กกั๊ก และก็ชอบเล่าอะไรที่เป็นส่วนตั๊ว ส่วนตัวของเขาให้เราฟังบ้าง เราก็อยากรู้นะคะ ถามเขาเรื่อยว่านายชัดเจนเป็นไง แป้งเป็นไง( ที่บ้านดูบางรักซอย 9 ซึ่งแป้งเป็นนางเอก และชัดเจนเป็นพระเอก ) เขาก็เขินนะคะ แต่ก็เล่านิดหน่อย บางทีเราก็เขินเองนะที่ซอกแซกถาม ก็ต้องบอกว่าพ่อและแม่ก็อยากติดตาม เหมือนดูหนังดูละคอน จบตอน ก็อยากทราบตอนต่อไป สนุกดี ขอผู้กำกับคัดตัดตอนมาเล่าหน่อย
วันหนึ่งนานมาแล้ว ลูกสาวคนเล็กกลับจากรร มารอแม่ที่รพ เพื่อกลับบ้านพร้อมกัน หน้าตาไม่ค่อยดี ก็ถามว่ามีอะไรหรือเปล่า เขาก็ไม่พูด เราก็ตั้งสติว่าวันนี้จะฟังเขา งานเราทีหลัง ตอนไปถึงรถก็ถามเขาอีกที เขาเริ่มร้องไห้ และร้องตลอดตอนที่เล่าซึ่งจำไม่ได้แล้วว่าเขาทุกข์เรื่องอะไร แต่ส่งกระดาษ Tissue ให้ซับน้ำตาและนั่งฟังอย่างตั้งใจ จนเขาเล่าจบแล้วหยุดร้องไห้ เขาพูดประโยคเด็ดมาก(ที่ทำให้แม่มีความสุขไปอีกนาน )ว่า เวลาหนูมีอะไรไม่สบายใจ หนูชอบเล่าให้แม่ฟัง เพราะเล่าแล้วสบายใจดี Win ทั้งคู่เลยค่ะ กลับบ้านอารมณ์ดี Win ต่อถึงลูกคนอื่นๆ และสามีด้วย
เอาลูกไว้ปรึกษาเวลาทางตันของเราเอง ก็มักจะได้คำตอบดีๆหลายครั้งค่ะเขาไม่ Bias เพราะอยู่นอกวงการ เล่าให้คนอื่นฟังเพื่อนๆมักบอกว่าเขาไม่เคยคิดว่าจะปรึกษาลูกได้ แต่พอลองทำดูแล้วก็ได้จริงๆ
อ่านของอาจารย์เรื่องแรก แล้วต้องกลับไปอ่านทั้งหมด ที่ Post ไว้
นับถือค่ะ
รวิวรรณ