สวัสดีค่ะ

แวะมาคุยด้วยค่ะ

เกี่ยวกับการที่กลับเข้าไปช่วยงานโรงเรียนได้สองเดือนกว่า ๆ ก็ได้เข้าใจตนเอง และเข้าใจคนอื่นมากขึ้น  เรานิ่งและสงบทำให้เรามองเห็นความเคลื่อนไหว ความต้องการของของตัวเองมากขึ้นค่ะ

งานแหล่งเรียนรู้  น้องเคยรับผิดชอบครูวิชาการโรงเรียนมาก่อน  และบากบั่นทำวิจัยเพื่อท้องถิ่นมาแล้ว  กิจกรรมเราก็จัดขึ้นเพื่อนำบ้าน วัด และโรงเรียนมาเชื่อมโยงเข้าสู่กิจกรรมการเรียนรู้ของเด็กและคนในชุมชน

แต่ละครั้งเราทำแล้วเงียบ  หรือครูผู้รับผิดชอบรายงานแล้วนิ่ง  น้องไม่มีอำนาจในการสั่งการมากไปกว่าการพัฒนางานวิชาการ  สับสนเป็นระยะ ๆ

เมื่อได้ออกมาแล้ว  ทำให้มองเห็นตัวงานและบริบทชัดเจน เห็นโจทย์ เห็นปัญหามากมาย  ก่อนอื่นที่ต้องจัดสรรข้อสนเทศคือ "งานบริหาร"  จึงลุกขึ้นมาเขียนรายงานวิจัยเรื่องนี้ค่ะ

อีกเรื่องก็คือนำงานประจำมาพูดคุยกัน  น้องเขียนเชิงคุณภาพเกือบเสร็จแล้วค่ะ 

ทุกหน่วยงานนะคะเรื่องของคนที่มีความแตกต่างกันทั้งด้านจิตใจ ด้านความสามารถ ส่งผลไปถึงคุณภาพของคน  ตอนแรก ๆ น้องต่อสู้แบบเอาให้ใสขึ้น  แต่มันทำให้เรามีบทบาทที่วิ่งเข้าหาความทุกข์มากขึ้น "ใช้ปัญญาเหนือสติ" ไม่เป็นผลดีเลยค่ะ 

น้องได้คิดใหม่ว่า "เปลี่ยนที่ตัวเองดีกว่า คนอื่นเขาจะเป็นอย่างไรก็ปล่อยเขา"  แต่เมื่อคิดถึงประโยชน์ส่วนรวม "น้องก็ทนไม่ได้อยู่ดี"  คิดวิธีที่จะเปลี่ยนอย่างน้อยให้เขาสำนึก  แต่ไม่ได้ผลค่ะ

เม้นท์ของอาจารย์ได้จุดประกายให้น้องมากมายค่ะ  ขอขอบคุณค่ะ