วันถัดไปก็กะว่าจะขอเรียนทำระเบิดถังแก็ส 15 กิโล กับคุณโจรใต้ แค้นใจผู้รับเหมาที่จ้างมาสร้างรั้วโรงเรียนแต่ตอนนี้จากรั้วโรงเรียนใกล้จะกลายเป็นรั้วเรือนจำไว้ขังครูที่เป็นคณะกรรมการตรวจรับทั้ง 3 คนเสียแล้วสิคะ ผู้รับเหมากับคนงานก่อสร้างคงเห็นว่า ผอ.ก็เป็นผู้หญิงครูก็ผู้หญิงทั้งนั้นมีครูผู้ชายแค่หนึ่งที่ไม่ค่อยได้มีเวลาเพราะต้องไปเป็นกรรมการตัดสินกีฬาหลายวัน จะสร้างรั้วแบบแพะวิ่งชนพังลงทั้งแถบก็คงไม่มีใครรู้ ครูฝ่ายงบฯก็เก่งเรื่องเอาตัวรอดไม่ยอมใส่ชื่อตัวเองเป็นกรรมการทั้งๆที่ตัวเขาเองก็เป็นคนบ้านใกล้โรงเรียนจะแว๊บมาดูเมือไหร่ก็ได้แต่ไม่ยอม ไปเอาชื่อพี่ครูที่จะเออล์ลี่ปีนี้ไปใส่หนึ่ง ครูหัวหน้า บค. หนึ่ง และข้าพเจ้าเองที่เขาใส่ชื่อลงไปโดยไม่บอกไม่ถามมารู้ตอนที่เขาเอาหลักฐานการก่อสร้างแต่ละงวดมาให้ลงชื่อ งวดแรกก็ดูแล้วไม่มีอะไรก็ยอมไปคิดว่าช่วยโรงเรียน พองวด 2 คนที่มาสร้างรั้วก็เริ่มสร้างแบบเร่งรีบสร้างแบบขอไปที พวกเรา 3 คนก็ไว้วางใจเห็นว่าผู้รับเหมาเขาเป็นคนในหมู่บ้านและเป็นคนไทยพุทธด้วยคงไม่ทำอะไรชุ่ยๆ ก็ไม่พูดอะไรมากแค่ดูๆและขอร้องให้ทำให้ดีๆหน่อยนะคะเห็นแก่โรงเรียนบ้าง แต่สุดท้ายแค่คำพูดดีๆที่พูดขอไปไม่มีผลอะไรกับคนจิตต่ำเลย งวดสุดท้ายทำท่าจะว่าจะพากันตายหยังเขียด ไปยืนดูถึงกับปลงรั้วโรงเรียนหรือว่ารั้วขังวัวขังควายก็ไม่รู้นิ ทำอะไรลงไปหนอช่างก่อสร้างและผู้รับเหมาคนในหมู่บ้านแท้ๆ รั้วไม่กี่เมตรยังทำกันได้ เวรกรรม ทำกันไปได้ไม่อายฟ้าดิน แต่น้องคนหนึ่งล่ะจะไม่ยอมเข้าตารางหรือจ่ายเงินแสนเพราะเพื่อนเอาชื่อไปตั้งเป็นกรรมการตรวจรับ พรุ่งนี้ได้โทรนัดให้เขามาคุยอีกที ถ้าพูดกันไม่รู้ความ ก็คงได้ไปจองเวรจองกรรมต่อในชาติหน้า ตั้งแต่ย้ายจากโรงเรียนเดิมมาที่โรงเรียนนี้ได้ 8 เดือนก็เจอแต่เรื่องเหนื่อยใจเหนื่อยกายมาโดยตลอด ทั้งๆที่เป็นหมู่บ้านคนไทยพุทธ โรงเรียนตั้งอยู่ในวัดแท้ๆ แต่ทำไมไร้ศีลไร้ธรรมกันนักน๊อ สงสัยว่าชาติที่แล้วน้องคงทำเวรทำกรรมกับคนในหมู่บ้านนี้ไว้มากชาตินี้จึงมีอันให้ต้องมาชดใช้กรรมเก่า 555 Man lives in hope and dies in despair.

The old soldier never dies, he just fades away ( Macarthur, Douglas )

It’s over when my say it’s over.