สวัสดีค่ะ คุณธรรมทิพย์

เรามีแรงบันดาลใจ บทที่ว่า

"แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจ มนุษย์

มันยากสุดลึกล้ำเหลือกำหนด

ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยว ลด

ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน

มนุษย์นี้ที่รักอยู่สองสถาน

บิดามารดารักมักเป็นผล

ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้แต่กายตน

เกิดเป็นคนคิดเห็นจึงเจรจา

แม้นใครรักรักมั่งชังชังตอบ

ให้รอบคอบคิดอ่านนะหลานหนา

รู้สิ่งไรไม่ สู้รู้วิชา

รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี" อ่านกินใจค่ะ จึงเก็บมาฝากค่ะ ระลึกถึงนะ