ขอบคุณอาจารย์มากเลยค่ะที่แนะนำข้อคิดสะกิดใจ

เพราะมีหลายครั้งที่พอคนไข้ที่admitเยอะขึ้นความขุ่นมัวก็มากขึ้น

ยิ่งคนไข้ตอบไม่ตรงกับที่เราอยากถามก็เริ่มไปกับสีหน้าเราแล้ว

เสียงเริ่มเข้มขึ้นซึ่งเมื่อก่อนตอนปี 4 ยังแอบโกรธพี่externเลยว่า

ทำไมต้องเสียงดังด้วย

แต่พอมาอยุ่extern คนไข้เยอะมากมาย 60กว่าเตียงที่ต้องดูแล

อารมณ์ ความโกรธ ตัวตนยิ่งมากขึ้นเลยค่ะ

คิดในใจว่า ทำไมต้องป่วยกันขนาดนี้ด้วยนะ

ทำให้เริ่มคุยกับญาติน้อยลง ถามคนไข้น้อยลง

จิตเริ่มตก

จนบางครั้งก็รู้สึกแย่กับตัวเองเลยค่ะ

ทำไมเป็นได้แบบนี้

อยากหายจากความรู้สึกนี้จัง

โชคดีที่ได้รู้จักน้องปี4

ทำให้ความรู้สึกตอนเริ่มเจอคนไข้ใหม่ๆมาเตือน

ตอนนี้ก็เริ่มคุยมากขึ้น แนะนำมากขึ้นค่ะ

ตอนนี้ฝึกอยู่ICU

คนไข้หนัก แต่ก็รู้สึกดีมากเลยนะคะอาจารย์ ที่ได้คุยกับญาติและได้ฟังเรื่องสนุกๆของคุณตาที่ป่วยแล้วก็เริ่มดีขึ้น

รู้สึกว่า เราไม่ได้เป็นหุ่นยนต์ทำงานไปวันๆ

แต่มันเนความสุขทางใจบางอย่างที่ทำให้หายเหนื่อย

แล้วก็ทำให้รู้เป้าหมายและตอบคำถามตัวเองได้มากขึ้นว่าจะไปทางไหนหลังจากที่จบไป

หนูคิดว่าการตั้งรับคอยรักษา มันง่ายในการdiagnosis

แต่ไม่ใช่การตอบโจทย์ปัญหาเท่ากับการกันไม่ให้เกิด

และหนูอยากจะคนไข้ได้และดูเขาไปตลอด ไม่ใช่แค่ผ่านมา แล้วก็ผ่านไป

จนตอนนี้บางครั้งหน้า ชื่อยังแทบจำไม่ได้

มีรุ่นพี่ และเพื่อนหนูหลายคนค่ะบอกว่าอย่ามาเรียนเลย มันไม่ก้าวหน้าหรอกสาขานี้

เสียดายเกรดที่เรียนมา เพราะมีหลายคนบอกว่าน่าจะเรียนmedมากกว่า เรียนตรงนี้จะรักษาอะไรได้มั่ง

แต่สำหรับหนูตอนนี้คิดว่า

ความก้าวหน้า คืออะไร

ก้าวหน้า แล้วมันตอบโจทย์ความสุขที่เราอยากทำหรือไม่

หนุคิดว่ามันขึ้นอยู่กับว่าเราพอใจและอยากที่จะทำงานในจุดไหนมากกว่า

เพราะตั้งแต่ปี1ที่เข้ามาก็คิดแล้วว่าอยากเป็นหมอที่ดูแลคนไข้ไปตลอด ชีวิตของเขา

พอมาเรียนจนถึงปี6ก็มีบางครั้งที่ทำให้สับสนว่าจะเป้นหมอเฉพาะทางดีมั้ย

แต่พอเริ่มทบทวน หลายๆครั้ง

และหนูก็คิดว่า อยากเรียนตรงนี้ ตรงที่เคยคิดมาตั้งแต่แรก

หนุอยากได้เรียนรู้ คำว่า ชีวิต จากประสบการณ์ เรียนรุ้ความรู้สึกคนไข้

จากการทำงานโรงพยาบาลใหญ่ พอdischarge ใครจะรุ้บางว่าคนไข้จะกลับไปอยู่ยังไง แถมเวลาadviseยังแทบไม่มี กลายเหมือนเป็นหน้าที่พี่พยาบาล ทั้งๆที่ข้อสอบก็มีถาม การเรียนการสอนก็เน้นหนักหนาเรื่องการadvice

แต่ในความเป็นจริงทำได้สักกี่คน แล้วเราจะเรียนและสอนไปเพื่ออะไรหากไม่ได้ใช้จริง

พอได้มาอ่านบทความจากอาจารย์ ก็ตอบโจทย์ได้หลายอย่างค่ะ และก็ยิ่งทำให้มั่นใจในทางเดินของตัวเองมากขึ้น

ขอบคุณข้อคิดดีๆจากอาจารย์มากเลยค่ะ