เมื่อมองถึงเศรษฐกิจชุมชนกับการจัดการความรู้แล้วในทัศนะของผมมองเรื่องนี้ออกเป็นสองส่วน คือ

1. เศรษฐกิจชุมชน เป็นเรื่องของการผลิต การจำหน่าย การบริโภคของคนในชุมชนโดยการนำเอาทรับพยากรที่มีอยู่ในชุมชนในใช้โดยคนในชุมชน เพื่อคนในชุมชน และทำโดยคนในชุมชน และตามความต้องการของชุมชนให้สามารถดำเนินวิถีชีวิตอยู่ได้อย่างพอเพียงและยังยื่น

ฉะนั้นแล้วจะเห็นได้ว่าเศรษบกิจชุมชนนั้นเป็นระบบเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นจากฐานราก เกิดจากการนำเอาทุนทางสังคม ทุนทางวัฒนธรรม ทุนทางปัญญา

2. ต่อประเด็นการจัดการความรู้ นั้นจะเห็นได้ว่าเศรษฐกิจชุมชนนั้นเกิดจากความต้องการของชุมชน ในอันที่จะผลิตสินค้า เพื่อจำหน่ายให้กับคนในชุมชน โดยการนำเอา"ทุน" ในที่นี้มิใช้แค่เงินแต่หมายรวมเอาทรัพยากรมนุษย์ อันเป็นทุนทางปัญญา ที่ได้รับการสั่งสมมาประยุกต์เป็นวัตกรรมใหม่ของชุมชน รวมถึงทุนทางสังคมที่มีอยู่ในชุมชน นั้นคือความรัก ความเป้นเครือญาติ ความเอื้อเฟื้อ ฉะนั้นแล้วความรู้หรือองค์ความรู้ต่าง ๆ เมื่อผนวกเข้ากับเศรษฐกิจชุมชนแล้วจึงนับได้ว่าเป็นองค์ความรู้ที่สามารถนำพาชุมชนให้สามารถเดินอยู่ได้ภายใต้ระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยม นั้นเพราะว่าระบบเศรษฐกิจชุมชนนั้นมิใช้การมองเพียงส่วนหนึ่งส่วนใดหรือการมองหรือคิดแบบแยกส่วนแต่เป็นการมองแบบองค์รวมต่างหากละที่สามารถจัดการองค์ความรู้ที่เกิดจากทุนทางปัญญาของชุมชนอย่างแท้จริงที่สามารถผูกโยงระบบเศรษฐกิจแบบต่าง ๆให้เข้ากันได้ด้วยการพึงพา พอเพียง เป็นสุข