Comcast Center สถานที่รับปริญญาของ A. James Clark School of Engineering
(ข้อสังเกตุ - Comcast เป็นชื่อบริษัทให้บริการการสื่อสารโทรคมนาคมใหญ่บริษัทหนึ่งของอเมริกา และ Clark เป็นชื่อผู้รับเหมาระดับประเทศ เ้จ้าของ Clark Construction)
เธอทั้งสองมักจะมาเป็นคู่เสมอ เดินแบบไม่เร่งร้อน ขนาดเข้าไปใกล้ๆ ยังไม่สนเลย
เดินจากตึกที่ทำงานไปยัง Comcast Center ใช้เวลาประมาณ 10 นาทีจ้ำอ้าว ถึงแล้วค่ะ
ส่วนบรรยากาศภายในก็เป็นแบบนี้..
อีกมุมหนึ่งของสนาม แขกยังมาไม่มากนัก
ส่วนเจ้าเต่าตัวนี้มีชื่อว่า Testudo เป็นเต่าดิน Terapins เป็นสัญลักษณ์ของมหาวิทยาลัยนี้ (ใช้เป็น mascot ด้วย)
บรรยากาศง่ายๆ ในงานเลี้ยงรับรองของคณะวิศวฯ หน้าตึกใหม่ล่าสุดของคณะ
บรรยากาศตอนคนไม่มาก เทียบกับบรรยากาศตอนคนตรึม ต้องยกกล้องถ่ายภาพเหนือหัว ^ ^
อาหารเขาก็จัดแบบง่ายๆ กองไว้บนโต๊ะเลย เชิญหยิบ/จิ้มเอาเองนะคะ
ส่วนอันนี้เป็นรูปของแถม นายแบบแสดงชุด ป.เอกของ UMD เท่จริงๆ เล๊ย ผมสลวยสวยเก๋ (จริงๆ นะ) กำลังสงสัยว่าข้างในน่ะต้องขาสั้น (หรือเปล่า?!?)
ส่วนอันนี้เป็นนายแบบ ป.ตรี เชือกพู่ที่พาดคอ กับเหรียญที่ห้อยคออยู่ แสดงถึงเกียรตินิยม ^ ^ (ของที่ ม. เกษตรฯ ให้เป็นเข็ม มัดมากับใบปริญญาบัตร ไม่รู้เปลี่ยนไปหรือยัง นานแล้วววว ขอโม้อดีตหน่อย อิอิ)
ส่วนอันนี้ก็..ฝรั่งก็เป็นเหมือนกันนะ ^ ^ เล็งกันใหญ่ทั้งคนถ่ายและบัณฑิต
บรรยากาศสบายดีจังนะพี่ หนูชอบแนวนี้มากกว่า บ้านเราเคร่งเครียดจริงจังไปหน่อย แต่ก็ดีตรงที่ดูศักดิ์สิทธิและที่ได้รับพระบรมราโชวาทนี่ล่ะ ส่วนสองตัวนั่นญาติใครอ่ะ มาร่วมงานกะเขาด้วยเหรอ ตอนเรียนจบนี่ได้เกียรตินิยมอันดับสอง เป็นที่ฮือฮาของคณะ เพราะปกติคณะนี้ไม่มีใครเขาได้กัน เรียนจบก็เป็นพระคุณแล้ว หุๆ นี่ได้มาไงก็ไม่รู้ มั่วๆ มา
มาชมบรรยากาศครับ ตื่นเต้นนะครับ
สวัสดีจ๊ะน้องซูซาน
บรรยากาศสบายมากเลยน้อง กันเองสุดๆ ไม่ค่อยมีพิธีอะไรมาก แต่พี่ไม่ได้อยู่ตอนเขาแจกใบปริญญากัน ก็เลยไม่รู้ว่าทำขลังมากไหม ^ ^
พี่ก็อันดับสองเหมือนกัน (แต่ไม่มีคนได้อันดับหนึ่งเลยทั้งรุ่น หุหุ) ได้มาเพราะความมันส์แท้ๆ เลยแหละ เรียนหนังสือสนุกสุด ^ ^ แต่จริงนะ น้องเก่งมากเลย พี่ก็ไม่ค่อยเคยได้ยินหรอกว่าคณะน้องจะมีเกียรตินิยมกันมากนัก เจ๋งนี่นา... อิอิ
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
บรรยากาศสบายๆ ง่ายๆ มากเลยค่ะ ลืมเล่าเกร็ดเกี่ยวกับการ hooding ป.เอก ในบันทึก..นึกได้พอดี เล่าให้พี่ฟังก่อนเลยว่า สำหรับ ป.เอก เขาจะเรียก แต่ละคนขึ้นไปสวม hood ไอ้อันที่มันห้อยๆ มาข้างหลัง ที่เห็นในรูปน่ะค่ะ แล้วก็ shake hand ของตัวเองตอนจบ อธิการเป็นคน hood ให้ค่ะ ที่นี่ไม่รู้ให้อาจารย์ที่ปรึกษา hood ให้หรืออธิการก็ไม่ทราบค่ะ ^ ^
ขอบคุณที่มาเยี่ยมชมนะคะ
ตามมาร่วมแสดงความยินดีกับคนอื่นด้วยคน บรรยากาศดีจังค่ะ..อ.ตุ๋ย แถมมีเป็ดด้วย งานรับปริญญาทุกคนดูมีความสุขกันดีจัง... ...ทำให้นึกถึงปีที่แล้วไปงานลูกพี่ลูกน้องรับปริญญาวิศวะ ม.เกษตร โอ้โห..ร้อนสุดๆ แต่ก็สนุกดี น้องที่รับปริญญา ก็ยิ่งร้อนกว่าเพราะชุดครุยดำคลุมทับอีกทีหลายชั้น เปียกไปหมดเหมือนถูกใครสาดน้ำมา จนไม่ยอมใส่หมวกเพราะยิ่งร้อนไปใหญ่..แต่ที่นี่อเมริกา ใส่ขาสั้นกับรองเท้าผ้าใบก็สบายไปอีกแบบ อย่างซูซานว่าไม่ดูขลังเท่าของไทยเนอะ..
สวัสดีค่ะพี่อุ๊
แถวนี้สัตว์เยอะมากเลยค่ะ จะไม่ค่อยประหลาดใจมากถ้ามีกวางหลงเข้ามาอีกตัว วันก่อนเดินกลับบ้านผ่านธารน้ำข้างหอพักนักศึกษา เจอกวางเดินเล่นเฉยเลย..อีก 50 ม.เป็น highway route 1 อุ่ะ ^ ^
ตอนตุ๋ยรับปริญญาที่เกษตรก็เหงื่อเพียบเลยพี่ ใส่ชุดดำอย่างนี้แหละ หน้างี้ดูไม่ได้เลย หุหุ เมคอัพน่ะสิ ก็เราเด็กๆ เคยแต่งหน้าครั้งเดียวก็งานนั้นแหละ ไม่รู้ว่ามันรันออฟ ได้ขนาดนั้น ฮ่าๆๆ ถ้ามีประสบการณ์มาก่อน จะไม่แต่งหน้าเลยแหละ อิอิ
ที่นี่ไม่ขลัง แต่ก็สบายๆ ดี ดูอีตาคนจบ ป.เอกสิ ผมยาวถึงกลางหลังเลยนะ หนวดเคราเต็มหน้า แว่นดำ บวกผ้าใบกะขาสั้น ครบเครื่องเลย เดาว่าเป็นพวกวิศวคอมพ์ค่ะ ^ ^
ขอแจมด้วยคนนะคะ
ของแคนาดาขลังค่ะ แต่ก็ง่ายๆเรียบๆใช้เวลาไม่นาน แค่ชม.ครึ่งในหอประชุม ออกมาถ่ายรูปอีกชม. จบ
วันนึงมีรับ 2 รอบ สายๆกับบ่ายๆ รับกันทั้งอาทิตย์เลยค่ะ
ของป.เอกขลังมากๆ มีการแนะนำบัณฑิตรายคน 3-4 ประโยคต่อคน ว่างานวิจัยมี contribution ต่อวงการหรือสังคมอย่างไรบ้าง แล้วก็ทำพิธีแตะบ่า มอบหมวก
ลืมบอกอ.ตุ๋ยว่า Canada geese ดุนะคะ โดยเฉพาะหน้าจะวางไข่ มีลูกจะดุมาก เหมือนห่านไทยที่โก่งหอไล่จิกเลยค่ะ ต้องอย่าไปใกล้มันมากไป : )
สวัสดีค่ะน้องหมอมัท
บรรยากาศห้องประชุมของUBC ดูขลังกว่าเยอะจริงๆ ค่ะ ของที่นี่บังเอิญเป็นสนามบาส มันเลยดูสนุกๆ สบายๆ เหมือนไปเชียร์กีฬาอย่างไรไม่รู้ แต่ที่เห็นเมื่อวานเห็นมีวง quartet เพิ่งจะเริ่มบรรเลงอยู่ด้วย ก็คงทำให้ดูดีและคลาสสิคขึ้น ^ ^
แต่ดีนะคะที่เขาแนะนำ ป.เอก สั้นๆ ด้วย ตอนพี่เขาเรียกแค่ชื่อ ขึ้นบนเวทีเดี๋ยวๆ กับอธิการ แล้วเขาก็สวม hood แล้วก็ shake hand ให้ค่ะ ^ ^
แก้จากเป็น"เป็ด" เป็น"ห่าน"แล้วนะคะ อิอิ ปกติจะไม่ค่อยเห็นตัวจริงใกล้ๆ ค่ะ เพราะจะอยู่ในธารน้ำเสียมากกว่า เพิ่งมาเจอเจ้าสองตัวนี้มาเดินอยู่กลางหมู่ตึกเนี่ยแหละค่ะ แต่ไม่ไกลจากนั้นก็มีหนองน้ำเล๊กๆ อยู่ค่ะ คงจะหากินแถวนั้น เดาค่ะ ^ ^
สวัสดีค่ะ...อาจารย์กมลวัลย์
สาวหละปูนเจ้า
สวัสดีค่ะคุณสาวหละปูน
เขินเลย...มีแฟนพันธ์แท้กะเขาด้วย อิอิ
Oklahoma เป็นรัฐหนึ่งที่ยังไม่เคยไปค่ะ ฮ่าๆๆๆ เขียนเล่าประสบการณ์บ้างหรือยังคะ เดี๋ยวจะไปค้นหาอ่านดูค่ะ
เรื่องเอาเข้าแพลนเน็ตก็เชิญตามสบายนะคะ ขอบคุณมากๆ ที่ติดตามค่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ และขอบคุณที่แวะมา ลปรร กันค่ะ ^ ^
ที่อเมริกานี่ การรับปริญญาค่อนข้างเร็ว ไม่ค่อยมีพิธีมาก ก็ดีไปอย่างนะคะ ของเรามีพิธี ก็ดูศักดิ์สิทธิ์ดีค่ะ
เขาใช้เวลาน้อยจริงๆ ค่ะ อธิการเหนื่อยหน่อย วิ่งรอกทั้งวันตั้งแต่แปดโมงเช้ายันห้า หกโมงเย็น ไปแจกใบปริญญากับทุกคณะ และสถานที่ก็จัดกันคนละอาคารหมดเลย..
จัดแบบนี้ logistics ก็ดีไปอย่างนะคะ สามารถ accommodate บัณฑิตและญาิติได้ดี และไม่มี traffic มาออกัน เพราะจะทยอยกันจัดคนละชั่วโมง คนละสถานที่/อาคารกันหมด..เรียกว่าอำนวยความสะดวกจริงๆ ^ ^
มาร่วมแลกเปลี่ยนค่ะ เมื่อกี้พิมพ์เล่าพิธีรับปริญญาของที่นี่ไปยาวมาก กำลังจะกดบันทึก จู่ ๆ มันก็หายไป เศร้าเลย :-(
อ้อ ลืมบอกอาจารย์ไปค่ะ เหรียญเกียรตินิยมของเกษตรศาสตร์ จะได้มาก่อนวันรับปริญญา พอถึงวันจริง บัณฑิตจะเอาเหรียญติดที่ด้านซ้ายของครุยค่ะ คล้าย ๆ กับติดเข็มกลัด .. อันนี้ตอนที่ณิชจบมานะคะ ตอนนี้ก็น่าจะยังเหมือนเดิม ^_^
สวัสดีคะ พี่ตุ๋ย
มะปรางแวะมาชวนพี่ตุ๋ยร่วมเขียนบันทึก AAR การใช้งาน GotoKnow.org คะ เพราะวันนี้เป็นวันครบรอบ 3 ปี GotoKnow.org คะ
หากพอมีเวลา รบกวนด้วยนะคะ ^_^
สวัสดีค่ะน้องณิช
ภาพดู grand ดีจัง พิธีต้องขลังแน่เลย ^ ^ เสียดายบันทึกหาย..เข้าใจเลยค่ะ ไว้ว่างๆ เอาใหม่นะคะ อยากอ่านค่ะ อิอิ
ว่าแล้วว่าในที่สุดเขาก็ต้องเปลี่ยน สมัยรุ่นพี่รับเนี่ยเขาเอาเข็มกลับใส่กล่องแบบกล่องแหวนเพชรนะค่ะ แต่สีเขียว แล้วก็ผูกด้วยโบว์แบบผู้กล่องของขวัญไว้กับใบปริญญาบัตร แล้วก็ได้รับพระราชทานโดยตรงจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในวันงานเลยค่ะ (ภูมิใจๆ ^ ^) เวลาถ่ายรูป ถ้าอยากอวดต้องถือใบปริญญาถ่ายรูปด้วยค่ะ ไม่งั้นไม่เห็น อิอิ
ขอบคุณสำหรับภาพ ลปรร นะคะ จะรออ่านบันทึกค่ะ ^ ^
น้องมะปราง
พี่ยังคิดไม่ออกอยู่ เดี๋ยวจะลองดูนะคะ อิอิ ^ ^
ของเขาสบายๆ มากเลยค่ะ อ.นารี ตอนที่ตัวเองจบ เขาก็ไม่ได้บังคับอะไรมาก ตัวเองใส่กางเกงขายาวธรรมดาๆ กับรองเท้าหุ้มส้น เพราะว่าอย่างไรชุดก็คลุมเกือบหมดยกเว้นท่อนหน้าแข้งกับรองเท้าเท่านั้นเอง ^ ^
The Fringe Benefits of Failure, and the Importance of Imagination
JK Rowling @ Harvard Graduation 2008
"As is a tale, so is life: not how long it is, but how good it is, is what matters."