ความคิดถึง
วันนี้ตอนค่ำ เวลาประมาณ 2 ทุ่ม ผมเปิด Gmail ก็พบข้อความที่ถูกส่งมาทางหน้า weblog GotoKnow.Org โดยคนที่ใช้ชื่อว่า “น้ำฝน” ซึ่งเป็น web “ปันกันอ่าน” หัวข้อ “ความคิดถึง” ผมไม่ทราบหรอกครับว่าใครคือ “น้ำฝน” เพียงแต่เห็นว่าเป็นการปันกันอ่าน และเป็นเรื่องดี ๆ เชิงบวก จึงนำมาปันกันต่อ ผมเชื่อว่าคนส่งก็คือคนที่เข้ามาอ่านบันทึกใน GotoKnow.Org นี่แหละ เพราะส่งจากหน้า weblog GotoKnow.Org มาให้ผม อยากขอบคุณ คุณที่ใช้ชื่อว่า “น้ำฝน” ผ่านบันทึกนี้ไปด้วยเลยที่ได้แบ่งปันมาให้ สิ่งดี ๆ เชิงบวกเหล่านี้แหละครับที่ GotoKnow.Org ยังมีอยู่ ทำให้ผมได้ กลับสู้ต่อ และอยากจะขอมอบสิ่งนี้ให้กับนักสู้ที่กำลังถูกแทงข้างหลังด้วยนะครับ ทำต่อไปเถอะครับ “อย่าเอาขวดโหลไปตีกับหัวพาน” ตั้งหน้าตั้งตาทำไปเถอะ วันหนึ่งจะรู้ว่าการนิ่ง เดินย่อง ๆ ไปอย่างระมัดระวัง และสุขุม จะผ่านอุปสรรคไปได้ด้วยดีในที่สุด
“ความคิดถึง”
• เคยมั๊ย เมื่อคุณคิดถึงใครบางคน คุณรู้สึกทรมาน เพราะคุณคิดไปว่า เขาคนนั้น อาจจะไม่ได้คิดถึงคุณอยู่ ถึงแม้ว่าการได้คิดถึงใครซักคนนั้น จะเป็นทุกข์บ้าง แต่ก็ชุ่มชื่นหัวใจ ทำให้คุณต้องมานั่งคิดกระวนกระวายว่าคุณมีความหมายสำหรับเขาบ้างหรือเปล่านะ เขาจะแคร์คุณบ้างไหมนะ
• คุณจะรีบรับโทรศัพท์ทันที เพราะคิดว่า อาจเป็นเขาคนนั้น คุณมองออกไปนอกหน้าต่าง เพราะคิดว่า เขาอาจจะปรากฎตัวอยู่ที่นั่น คุณนั่งอยู่หน้าทีวี แต่จิตใจกลับคิดถึงเขาคนนั้น จนทำให้พลาดตอนอวสานของละครเรื่องโปรด คุณเอนกายลงบนเตียง ก็พลันคิดถึงช่วงเวลาที่ไปไหนต่อไหนด้วยกัน
• คุณคิดถึงแต่ว่า เราคงจะได้มานั่งมองดาวด้วยกันอีก คุยกันทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นความฝัน หรืออนาคต คุณออนไลน์อินเตอร์เน็ท เพื่อหวังจะได้พบเขา และก็เริ่มวิตกกังวลว่าเขาจะเป็นอะไรไปหรือเปล่า เมื่อเขาไม่ได้ออนไลน์ หรือตอบกลับมา
• การได้คิดถึงใครบางคน เป็นหนทางหนึ่งที่ช่วยให้คุณเติบโต และได้สัมผัสกับความเปลี่ยวเหงามันสอนให้คุณเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกับความอ้างว้าง และทำให้คุณรู้จักอีกความรู้สึกหนึ่ง นั่นคือ ความว่างเปล่า
• บางครั้ง มันก็รู้สึกดีนะ ที่ได้คิดถึงใครซักคน เพราะมันทำให้คุณรู้ว่าคุณใส่ใจใครคนนั้น และคุณปล่อยใจที่จะสัมผัสความรู้สึกรักและใส่ใจที่มีเขา แต่ในขณะเดียวกัน การที่คิดถึงใครคนนั้น โดยที่เราไม่รู้ว่า เขารู้สึกเหมือนเราหรือเปล่า ช่างเป็นความรู้สึกที่ทรมานเหลือเกิน และคุณกลับรู้สึกว่า คุณถูกทิ้งไว้เพียงลำพัง
• ดังนั้น หากคุณคิดถึงใคร จงบอกให้เขาได้รับรู้บ้าง และเช่นเดียวกัน ถามเขาซิว่า เขารู้สึกอย่างเดียวกันหรือเปล่า อย่าปล่อยให้ความรู้สึกคิดถึง เปลี่ยนแปรเป็นความอิจฉา หรือความหวาดระแวง หากใครคิดถึงคุณ และคุณรับรู้ จงบอกเขาเถิด ว่าคุณรับทราบแล้ว หากคุณคิดถึงเขาตอบ ก็จงบอกเราเช่นกัน อย่าให้เขา....รอ....เลยนะ
ความเห็น (9)
ไม่มี ก็คงต้องมีสักวัน
ความฝันเป็นจริงต้องทนสู้ไป
ไม่นาน เราคงจะได้สมใจ
มุ่งมั่น ทุ่มเทเพียงใดกว่าจะได้มา
เส้นชัย ไม่มาต้องไปหามัน
รางวัล มีไว้ให้คนตั้งใจ
ขวากหนาม ทิ่มแทงก่อนผ่านพ้นไป
โลกนี้ไม่มีอะไรได้มาง่ายดาย
*ใจสู้หรือเปล่า ไหวไหมบอกมา
โอกาสของผู้กล้า ศรัทธาไม่มีท้อ
ที่มา รู้ดีไม่รู้ที่ไป
คนเรามันเลือกเกิดเองไม่ได้
แต่เราเลือกได้จะเป็นเช่นไร
เลือกได้จะทำตามใจด้วยตัวของเรา
หลายคน เชื่อในเรื่องโชคชะตา
บางคนเชื่อมั่นในตัวเอง
ชีวิต เรากำหนดของเราเอง
จะแพ้ชนะไม่เกรงจะสักเท่าไร
เรื่องราวมากมายที่ทำ
กายและใจโอบกอดหวั่นไหว
แต่ก็มีเหตุผลสำคัญ
ให้บางคนย่อมถอดใจ เย.......
มีคนส่งเมลมาให้ ก็เลยไม่รู้ที่มาที่ไป แต่อยากส่งมาให้เป็นกำลังใจนะคะ
มาซึมซับความคิดถึงด้วยคนนะคะ...บางครั้งหากเราได้อยู่นิ่ง ๆ หยุดที่จะคิดสักชั่วขณะจิต เราสามารถซึมซับอะไรดี ๆ ผ่านเข้าไปในลมหายใจเข้าออกแต่ละครั้ง
วันหนึ่งจะรู้ว่าการนิ่ง เดินย่อง ๆ ไปอย่างระมัดระวัง และสุขุม จะผ่านอุปสรรคไปได้ด้วยดีในที่สุด “อย่าเอาขวดโหลไปตีกับหัวพาน” ขอนำไปเป็นแนวทางในการปฏิบัติบ้างนะคะคงไม่ว่ากัน
สู้ต่อไปเถอะค่ะ คุณ "พี่ชายขอบ" เอากำลังใจมาให้ค่ะ...เต็มกระบุงเลย วันหนึ่งคงเป็นวันที่คุณได้หัวเราะอย่างเต็มภาคภูมิ และยิ้มได้อย่างสบายใจ วันนั้นกำลังเดินมาหา...มองดูไปข้างหน้าสิค่ะ....เห็นแสงแห่งความไสวนั่นใหม...มันกำลังมาหาคุณในไม่ช้าค่ะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณชายขอบ ขอเล่าเรื่อง ความสุขของความคิดถึงนะคะ
ความคิดถึง เป็นเหมือนความเติบโตทางอารมณ์ หากอารมณ์มีการพัฒนา ความคิดถึงจะกลั่นกรองออกมาเป็นสุนทรียภาพ
อาจจะร้องเพลงได้ไพเราะ อาจจะแต่งกลอนได้ไพเราะ อาจจะวาดรูปได้สวยงาม
ความคิดถึง มีประโยชน์นะคะ
ครูอ้อยวอนขอให้คนใกล้ชิดคิดถึงกันบ้างอยู่เสมอ เช่น Dr.Ka-Poom ที่คิดถึงกันทุกวัน
เป็นสุขใจเล็กน้อย และเริ่มมากขึ้น จนถึงมหาศาล
คิดถึงค่ะ Take Care สวสดีค่ะ
รุ่งอรุณสวัสดิ์คะ...
มาขอบคุณคนคิดถึงคะ...
กะปุ๋มคิดถึงเช่นกันคะ...ครูอ้อย...
*^__^*
กะปุ๋ม
คิดถึงชุมชน G2K เลยเปิดอ่านทุกวัน
คิดถึงคุณพ่อคุณแม่ แต่ไม่ได้ทรมานที่จะคิดถึง เพราะรับรู้อยู่แล้วว่าท่านคิดถึงเราเสมอ แต่เวลาโทรไปตอนคุณแม่กำลังอบขนม เป็นห่วงขนมจะไหม้มากกว่าจะคุยทางไกลกับลูก (งอนๆ)
คิดถึงเพื่อนๆ อันนี้คิดเมื่อไหร่ก็สนุกทุกที นึกออกแต่เรื่องสนุกๆ
คิดถึงคนบางคน ฮืมๆๆๆ อันนี้...คิดไปยิ้มไป
เข้ามาขอบคุณคนเขียนบันทึก ที่ทำให้คิดถึงอะไรๆ มากมายในเช้าวันสดใสวันนี้
- อย่างน้อยพี่ก็ยังคิดถึงน้องชายพี่เสมอ และรอคอยว่า เมื่อไหร่จะตัดสินใจมาภูเก็ตบ้าง
- รอคอยว่าเมื่อไหร่จะปิดเทอมอีก จะได้มีโอกาสอยู่กับหนูเดม หลานสาวคนแรกที่ช่างเจรจา
- รอคอยว่าเมื่อไหร่ จะได้กลับไปหาหนู Best และหนูขิง อีก 2 หลานสาว ที่กำลังซนน่ารัก
- และรอคอยว่า เมื่อไหร่ คุณปู่จะยอมตัดใจมาพักผ่อนที่ภูเก็ต ซัก 1 เดือน
- ระหว่างรอคอยนี้ สิ่งที่พี่ทำได้ คือ การโทรเยี่ยมทุกคนเสมอ เมื่อสะดวกโทร.
- อยากให้กำลังใจในสิ่งดีๆ ที่ทำอยู่ และให้เวลากับสิ่งสำคัญในชีวิตของตัวน้องเองด้วย
คุณสมพร
ขอบคุณมากนะครับ เป็นอะไรที่เป็นประโยชน์เพื่อสร้างแรงใจให้กันจริง ๆ ครับ
- เส้นชัย ไม่มาต้องไปหามัน
รางวัล มีไว้ให้คนตั้งใจ
ขวากหนาม ทิ่มแทงก่อนผ่านพ้นไป
โลกนี้ไม่มีอะไรได้มาง่ายดาย
อาจารย์น้อง Vij
อนุญาตให้นำไปเป็นแนวทางในการปฏิบัติ และไม่ว่ากันแน่ ๆ ครับ (ยิ้ม ๆ)
เห็นแล้วครับแสงสว่างที่สดใสที่รออยู่ด้านหน้า...ขอบคุณครับสำหรับกำลังใจที่มีเสมอ
- ความคิดถึง หวนกลับมาอีกครั้ง ค่ะ คุณชายขอบ ยี่สิบกว่าวันเอง ความคิดถึงก็มา
- แต่ความคิดถึงของครูอ้อย วันเดียวก็แย่แล้ว คิดถึงลูกค่ะ