ผ้าไหมที่โดดเด่นที่สุดในวัฒนธรรมคนอีสานคือผ้าสำหรับสวมใส่และนุ่งถือผ้าที่ว่าคือ ผ้าโสร่งที่มีไว้สำหรับผู้ชาย ผ้าสิ่นที่มีไว้สำหรับผู้หญิง ผ้าขาวม้าสำหรับนุ่งในผู้ชาย ผ้าขาวม้าสำหรับในผู้ชายและผู้หญิง ผ้าดังกล่าวที่ว่ามานี้โดดเด่นและถูกผลิตซ้ำมากที่สุดในวัฒนธรรมคนไทยลาว แต่ใช่ว่าจะเห้นผู้หญิงอีสานสมัยก่อนใช้ผ้าไหมในชีวิตประจำวันนะครับ จนมีการกล่าวว่า ผ้าไหมเป็นสัญลักษณ์ของจิตวิญญาณส่วนผ้าฝ้ายเป็นสัญลักษณ์ของแรงงานเพราะในชีวิตประจำวันชาวบ้านนิยมใส่ฝ้ายในการทำงาน ส่วนไหมเอาไว้เป็นชุด เอาบุญ
ผ้าไหมอีกประเภทที่แยกออกมาจากผ้าที่ใช้ในชีวิตประจำวันแต่ใช้ในโอกาสเฉพาะคือ ผ้าคลุมศพหรือผ้าดอยศพผ้าประเภทนี้ต้องใช้ไหมเท่านั้นไม่นิยมใช้ฝ่ายและส่วนใหญ่มักนิยมผ้าควบแต่อนุโลมใช้ผ้าโสร่งสำหรับหลายครอบครัวที่ไม่มีผ้าคลุมศพนี้หลายชุมชนใช้เป็นผ้านุ่งสำหรับบวชนาคด้วย แต่เปลี่ยนชื่อเรียกเป็นผ้านุ่งนาค ผ้าห่อนาค ผ้าชนิดนี้นิยมทอเฉพาะเท่านั้นไม่นิยมเอาไปสวมใส่ธรรมดาสามัญ
ส่วนการแปรรูปผ้าไหมไปใช้อื่น ๆ เช่นผ้าหอใบลานนิยมเอาผ้าเก่าของคนตายไปใช้ห่อใบลานแทนการเอาไปเผาหรือการตั้งใจบริจาคผ้าไหมเอาไปห่อเป็นการเฉพาะ คนอีสานถึงได้มีภาษิตว่า อยากให้ความฮู้ ให้ไปฮื้อสิ่นอยู่วัด(อยากได้ความรู้ให้เปิดผ้าถุงในวัด) สิ่นหรือผ้าถุง ที่ว่าหมายถึงผ้าห่อใบลาน
ขอบคุณพี่Bright Lily มากครับ