บันทึกแห่งความเจ็บปวด : กับการมีสติ


พิจารณาความจริง มองให้เห็นความจริง

บันทึกแห่งความเจ็บปวด : กับการมีสติ 

วันนี้หลังจากมีอาการปวดแขนจากการเล่นเทนนิสมาเป็นมาเวลามากกว่า  1  ปี  จึงตัดสินใจไปหาหมอครั้งที่  2  เพื่อปรึกษาเรื่องการรักษา  ครั้งแรกเมื่อประมาณ 8 เดือนที่ผ่านมาได้ไปฉีดมาครั้งหนึ่งแล้ว  อาการหายเป็นปลิดทิ้ง  หลังจากนั้นอีกประมาณ 6 เดือน ก็เริ่มปวดอีก  แต่ไม่ได้ไปหาหมอ เพราะพิจารณาดูแล้วว่า ถ้าเจ็บก็ปล่อยให้เจ็บ  ให้รู้ว่าเจ็บ  และอยู่กับความเจ็บ  ประกอบกับปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการออกกำลังโดยงดใช้แขนในข้างที่เจ็บ  จึงไม่ค่อยเป็นปัญหา 

ถึงตอนนี้มีเหตุการณ์ที่ต้องทำให้ต้องออกกำลังกายโดยใช้แขนข้างที่เจ็บด้วย  เพราะต้องเตรียมทีมให้น้อง ๆ ไปแข่งกีฬาสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา (ทบวงมหาวิทยาลัยเดิม) จึงทำให้ต้องตัดสินใจว่าจะทนเจ็บ หรือจะไปฉีดยาอีกครั้ง (เนื่องจากไม่มีวินัยในการกินยา...จึงต้องตัดสินใจใช้วิธีฉีด) 

จึงตัดสินใจไปว่า  4  วันที่จะได้หยุดพักการซ้อมกีฬาและเดินทางไปวัน MK เฮ้ย วันดีเดย์ที่บ้านครูบา  เป็นวันที่ไปฉีดยา (ดีกว่า) จึงตัดสินใจไปพบหมอและฉีดยาในวันนี้  หลังจากฉีดยาแล้ว  (แม่/พ่อ เจ้าพระคุณทูนหัว)  มันเจ็บและปวดมากถึงมากที่สุด  น้ำตาไหลไม่หยุด (ทั้งที่ไม่อยากให้มันไหล)  จึงคิดไปว่าตัดสินใจผิดหรือถูกที่ไปฉีดในวันนี้ (ทั้งที่กำลังจะเดินทาง)  แล้วจะทำอย่างไรดี  ไม่มีสติ  จมอยู่กับความปวด  ปวด  ปวด  ปวด  คิดวกไปวนมาว่า ตัดสินใจผิด หรือตัดสินใจถูก  กินพาราแก้ปวดไป 4 เม็ด แล้วยังไม่หายปวด  คิดวกไปวนมา  จนกระทั่ง...... 

สาวน้อยมหัศจรรย์  (เธอเป็นสาวน้อยมหัศจรรย์จริง) ให้สติ โดยบอกว่า 

สาวน้อยมหัศจรรย์  :  ทำ (ฉีด) แล้ว ไม่ต้องคิดเลยค่ะ  ทำได้อย่างเดียวตอนนี้คือ...พิจารณาความปวด

ถามว่า  :  น้ำตาร่วงได้ไหม 

สาวน้อยมหัศจรรย์  :  อย่าเลยค่ะ  พิจารณาความจริง 

มองให้เห็นความจริงซึ่งความจริง..ตอนนี้ คือ ปวด

ที่เราทนไม่ได้ เพราะเราไม่ยอมเผชิญหน้ากับ...ความปวด

เราอยากไม่ปวด...เราจึงทนปวดไม่ได้

พิจารณา..ดูว่าปวดนั้น..มันเป็นตัวอย่างไร

เราอย่าไ ปสติแตก..ความรู้สึกกลัวนั้นเลย

ปวดซึ่งจริงๆ มันก็ต้องปวด..

เราเลี่ยงไม่ไดเราเลี่ยงไม่ได้..

เราดิ้นรนอยากเลี่ยง...

เราจึงทนไม่ได้ทุรนทุราย..ไ ปหาพารามาทานตั้งสี่เม็ด

เราไม่ยอมรับความจริง... ที่เกิด

ว้า...ไม่ได้ ดุนะคะ

บอกว่า  :  จะทำตามค่ะ  แต่น้ำตามันร่วงเอง 

สาวน้อยมหัศจรรย์  : ร่วงแล้วก็ร่วงค่ะ

หายใจเข้าลึกๆ

เผชิญค่ะ

แล้วเราจะรู้สึกอยู่ได้กับความปวดนั้น

ไม่ต้องอด หรือ ทน...นะคะ

เผชิญ..

แค่นั้นก็พอค่ะ

ตอบได้อย่างเดียว  :  ค่ะ 

หลังจากนั้นก็กลับมาพิจารณาตัวเอง

หายใจลึก ๆ (ล้านรอบ...ฮา...)

เผชิญกับมัน ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

ไม่อด...ไม่ทน....

รู้ว่าเจ็บ...ค่ะ....เจ็บ...

แล้วก็อยู่กับมันได้เองถึงตอนนี้ก็อยู่กับมันได้ (ไม่แน่ใจจากพาราเซต...หรือว่าจากใจของตัวเอง)

คลายจากความปวด  

คลายจากอาการคิดวกไปวนมา 

คลายจากทุกข์จากการคิดว่าปวด 

ขอบคุณสาวน้อยมหัศจรรย์ค่ะ 

คำสำคัญ (Tags): #sompornp
หมายเลขบันทึก: 88518เขียนเมื่อ 4 เมษายน 2007 15:16 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 18:03 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

สวัสดีค่ะคุณsomporn

         ขอให้หายเร็ว ๆนะค่ะ แต่ต้องอย่าพยายามยกอะไรหนัก ๆ เดี๋ยวจะปวดยาว ราณีก็เคยกระดูกแตกค่ะ ที่ข้อมือขวาพอดี เดี๋ยวนี้พอยกอะไรก็ปวด เป็น ๆ หาย หมอต้องบอกว่าห้ามยกของหนักโดยเด็ดขาด  เข้ามาเพราะความเป็นห่วงค่ะ

  • ขอให้พี่สาวที่แสนดีหายไวๆๆครับ
  • ต้องตั้งสติและสมาธิข่มว่าไม่ปวด ไม่ปวดครับ
  • ขอบคุณครับ

เป็นเรื่องที่ให้ข้อคิดได้ดีมากๆๆ การมีสติ จะจดจำเอาไปใช้บ้างนะค่ะ เพราะปูเป้ สติแตกประจำเลย

และขอให้หายเร็วๆๆ นะค่ะ พี่

อ.ราณี   ดร.ขจิต  น้องปูเป้

ขอบคุณนะคะ

มีเพื่อนมาอยู่ด้วยแล้วค่ะ

ดร.กะปุ๋มส่งมาให้  เพื่อนชื่อ "สติ"  ค่ะ

 

สวัสดีค่ะ คุณอึ่งอ๊อบ

  •  เอ...สงสัยว่าถ้าฉีดแล้วมันควรจะหายหรือบรรเทาไม่ใช่หรือ..เอ..แต่ทำไมถึงปวดมากล่ะคะ
  • เมื่อเรารู้จักหมอระงับความปวด...เราจะทนทรมานปวดอยู่ทำไม..เดี๋ยวพี่ติ๋วจะแวะมาบอกวิธีแก้ไขค่ะ...
  • รักและเป็นห่วง...ไม่อยากให้ทนทรมานกับความเจ็บปวดค่ะ...

พี่ติ๋วปรึกษาแพทย์ระงับปวดทางนี้แล้ว(ไม่ใช่อ.สมบูรณ์ค่ะ...เป็นอ.พนารัตน์)..ท่านมีข้อแนะนำดังนี้ค่ะ

1.ถ้าไม่เป้นโรคกระเพาะอาหารอักเสบ..แข็งแรงดี...อายุไม่มาก(เช่นน้องอึ่งอ๊อบ)ไม่มีโรคประจำตัวใดๆ....ให้ทานยากลุ่ม NSAIDs  เช่น  Brufen 400 mg.x 3 ครั้งหลังอาหารทันที...หรือ.....Diclofenac  50  mg.x 4 ครั้งหลังอาหารทันทีและก่อนนอน(หรือทุก 6 ชม.)...หรือ....Mobic  7.5  mg. วันละ 1-2 ครั้ง.

2. ถ้าเป็นโรคกระเพาะอาหารอักเสบและเบิกได้(ถ้าไม่ได้จะลงทุนซื้อเองก็ได้ค่ะ..ยาค่อนข้างแพง..)...มีอาการเฉียบพลันใช้  Clox 2  inhibitor เช่น  Celeblex  200  mg.วันละ 1-2 ครั้ง..หรือถ้าเป้นเรื้อรังทานวันละครั้งเดียวค่ะ....

3. ที่กล่าวมาในข้อ1 และ 2 ให้ทานควบคู่ไปกับ  Paracetamol (น้ำหนัก 50 กก.ขึ้นไปให้ทาน  500 mg. 2  เม็ด....น้ำหนักน้อยกว่า  50  กก.ให้ทานเม็ดเดียวค่ะ)...ทาน around the clock..นั่นหมายถึงทานทุก 6 ชมเลย....ครบ 6 ชม.ปุ๊บให้ทานเลย..ไม่ต้องรอให้ปวดก่อน...

....OK..ไหมจ๊ะ....หวังว่าคงหายไวๆในพริบตา...เพี้ยง.....(ขอขอบคุณ อ.พญ. พนารัตน์  รัตนสุวรรณ ยิ้มแย้ม...ทีมบรรเทาปวดของศรีนครินทร์ค่ะ...ถามปุ๊บ..เธอก็ตอบปั๊บเลย....น่ารักจริงๆ...และเธอก็เป็นห่วงเพื่อนๆของพี่ติ๋วด้วย).

 

พี่ติ๋วขา

ขอบพระคุณมากค่ะ  สำหรับคำแนะนำ และยาสำหรับทาน  หนูเข้ามาอ่านช้าไป (ฮา...) เมื่อวานพาราแค่ 4 เม็ด (ภายใน 2 ชั่วโมง)  ก็ไม่ได้ทานยาอะไรอีกเลย  ใช้วิธีอย่างกะปุ๋มบอกค่ะ ทำแบบนั้นจริง ๆ ปวดให้รู้ว่าปวด เย็นก็เดินทางมากรุงเทพฯ จะไปนอนกับแม่กุ้งยังไม่ไหวเลย พี่สาวคนโตมารับที่สนามบิน(ด้วยความเป็นห่วง มาแบกกระเป๋าให้น้องเพราะว่ากลัวน้องเจ็บพี่ที่ประเสริฐที่สุดในโลก...หาไหนไม่ได้อีกแล้ว) 

กลับถึงบ้านห้าทุ่ม ไม่ได้ทานอะไรตั้งแต่บ่าย แล้วก็ไม่อยากทานอะไรเลย นอนอย่างเดียว อยู่กับความปวด จริง ๆ   เอาน้ำแข็งประคบช่วยบรรเทา....แล้วก็หลับ ๆ ตื่น ๆ เช้ามาก็รู้สึกดีขึ้น  ตอนนี้ก็ดีขึ้นค่ะ  กำลังรอเพื่อน ๆ จากทางใต้  แล้วจะเดินทางไปบ้านครูบาต่อ(แวะมาหาแม่กุ้งที่จุฬาค่ะ)

พี่ติ๋วเดินทางปลอดภัยนะคะ  มีโอกาสจะไปกราบสวัสดีงาม ๆ ที่ขอนแก่นค่ะ

ขอบพระคุณนะคะ  งานบ้านครูบา หนูเป็นพี่เลี้ยงเด็กค่ะ...อิอิอิ....

  • ดีใจที่อาการดีขึ้นแล้วค่ะ
  • สงสัยแต่ว่าถ้าคุณอึ่งอ๊อบเป็นพี่เลี้ยงเด็ก....แล้วคุณแม่เด็กเค้าไปเป็นพี่เลี้ยงคุณพ่อเด็กหรือคะ...อิ...อิ....
  • ฝากความคิดถึง...ถึงทุกท่านด้วยค่ะ...

ไปเป็นพี่เลี้ยงเด็ก ต้องระวังแขนข้างที่เจ็บไว้นะคะ เพราะเด็กๆเค้าอาจไม่รู้ว่าเราเจ็บค่ะ ขอให้หายเร็วๆนะคะ

  • หายเร็วๆ นะคะ
  • นอนหลับฝันดีค่ะ
รออ่านบันทึกและดูภาพบรรยากาศที่บ้านครูบา แต่เห็นรูปตอน รดนำ ดำหัว ในบันทึกของคุณแผ่นดินแล้ว

ประสบการณ์ปวด ปวดจริ๊งๆนะเอา ไม่ใช่ปวดใจ ที่เป็นปวดอีกแบบหนึ่ง เรื่องเล่านี่ปวดจริงๆ  

  • ผมเคยโดนตะขาบตัวใหญ่มาก ยืนอยู่เฉยๆเพื่อนก็วิ่งมากัดที่หลังเท้า
  • ผมไม่เคยแพ้พิษเงี้ยงเขี่ยวขอสักเท่าไหร่ก็เฉยๆ จนกระทั้งตกถึงกลางคืน มันค่อยๆปวดตุ๊บๆๆ  ปวดเป็นระยะ ทอดระยะ ตุ๊บๆ แรงขึ้น แรงขึ้นจนนอนไม่ได้ ปวดอยู่ 2 คืน3 วันพิษจึงคลาย
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท