ไม่รู้เป็นอะไรในวันนี้  กดแป้นพิมพ์หรือทำอะไรไม่ได้ดังใจ  แถมเจ้าคอมพิวเตอร์ทั้งที่บ้านและที่โรงเรียนเกิดใจตรงกันโปเกพร้อมๆกันเสียด้วย

ไม่เคยพิมพ์ช้าล่าช้าเลย  ดูซิเกือบจะขึ้นวันใหม่แล้ว  เดี่ยวก็เสียสถิติหรอก  ครูอ้อยเร็ว  รีบๆเข้าพิมพ์สิ  คิดสิ 

การทำงานที่ต้องใช้สมองคิด.......  สร้างสรรค์ ...... จินตนาการ.......ประกอบกับต้องแข่งกับเวลา   เป็นมา.......ตลอดระยะหลังนี้ 

แต่คุ้มกับการทำงานแบบนี้เสียจริง  ครูอ้อยเข้ามาใน GotoKnow  ก็เพราะการศึกษาอิสระในการเรียนปริญญาเอก  อยากจะ.....บันทึกความรู้สึกนี้  เหมือนชื่อภาพยนต์ในหลายสิบปีก่อนว่า  " อยากจะกู่ร้องปองรักให้ก้องโลก "  นำแสดงโดย  มีอาร์  ฟาร์โรว์  และ  โรเบิร์ต  เรดฟอร์ด  ฉันนั้น

ครูอ้อยเข้ามาสมัครในบันทึก GotoKnow  เมื่อวันที่ 31 พฤษภาคม 2549  ในชื่อบล็อก  skuikratoke  ครูผู้สอนภาษาอังกฤษกับเทคนิคการสอน  ชื่อบันทึกแรก  " ลดอายุตัวครู "  เพื่อนสมาชิกท่านแรกที่เข้ามาอ่านบันทึกและแสดงความคิดเห็น  คือ  คุณขจิต  ฝอยทอง

ระยะแรก  ครูอ้อยอ่านมากรู้มาก  จึงเปิดบล็อกใหม่  ชื่อ  " ครูผู้สอนภาษาอังกฤษกับการอ่านมากรู้มาก "  และอ่านเรื่องราวสาระความรู้เกี่ยวกับการจัดการความรู้ของ ดร.ประพนธ์  อ่านจนเข้าใจ

จึงเกิดบล็อกใหม่  คือ  " ครูผู้สอนภาษาอังกฤษกับการจัดการความรู้ "  ครูอ้อยเรียนปริญญาเอกสาขาเทคโนโลยีการศึกษา  เมื่อเข้ามาเป็นสมาชิกแล้ว  ได้เรียนรู้เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์  และสาระที่เกี่ยวกับเทคโนโลยีกับ  คุณบอน  จึงเกิดบล็อกใหม่คือ  " ครูผู้สอนภาษาอังกฤษกับคอมพิวเตอร์ " 

ต่อมา  เข้าเรียนปริญญาเอก  ได้อ่านความรู้ของ  น้องนิว   คุณขจิต  และท่านอื่นๆอีก  เช่น  Dr.Ka-Poom  จึงได้เปิดบล็อกใหม่  คือ  " ครูผู้สอนภาษาอังกฤษกับการเรียนปริญญาเอก "  ครูอ้อยได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดีจากท่านอาจารย์หมอ  ศ.นพ.วิจารณ์  กล่าวว่า  " ครูที่เข้ามาเขียนบันทึก  ก็มี  ครูสมถวิล  และครูสิริพร "  ท่านรอบรู้จริง  และยังวิงวอนให้มีการแจกรางวัลแก่ครูเหล่านี้ด้วย

ครูอ้อยเข้ามา  โดยมิได้หวังรางวัลแต่อย่างใด  จวบจน  ครูอ้อยเกิดอุบัติเหตุ  ข้อเท้าพลิก  ต้องรักษา  จึงเกิดบล็อกใหม่คือ  " ครูภาษาอังกฤษกับสุขภาพ "  มีสมาชิกเข้ามาแสดงความเห็นใจ  และให้ความคิดเห็นเรื่องเกี่ยวกับสุขภาพหลายท่าน  โดยเฉพาะที่เป็นพยาบาล  คุณ k-jira ได้พูดคุยกับครูอ้อยบ่อยครั้ง 

แต่คนที่บ่อยมากที่สุดคือ  Dr.Ka-Poom  เราพูดคุยกันตอนเช้า  ครูอ้อยบ่นว่า  เป็นตะคริว  เธอหาข้อมูลเกี่ยวกับตะคริว  สาเหตุของการเป็นตะคริว  และวิธีรักษา  ครูอ้อยจึงเกิดความประทับใจ  และรักเธอเหมือนลูกสาวคนหนึ่ง  เธอให้ข้อคิดเกี่ยวกับการเรียน  การทำงาน  หลายเรื่องที่ครูอ้อยได้มาจากเธอ

เมื่อครูอ้อยมีโอกาสไปอบรมที่ไหน  จะคอยมองหาคอมพิวเตอร์อินเทอร์เนต  เพื่อการเขียนบันทึกที่ต่อเนื่อง  ครูอ้อยเปิดบล็อกใหม่อีกชื่อ  " ครูผู้สอนภาษาอังกฤษระดับประถมศึกษากับการประชุม  อบรม  สัมมนา "  ไว้เพื่อการบันทึกการที่ครูอ้อยไปประชุม  สัมมนา  หรือการอบรม 

เมื่อได้มีโอกาสไปอบรมต่างจังหวัด  จึงมีผลพลอยได้  คือการไปเที่ยว พอกลับมาบ้าน  จึงคิดเรื่องการไปไหว้พระ  น่าที่จะมีบันทึกเกิดขึ้นใหม่อีก  เกี่ยวกับการเที่ยว  ครูอ้อยเปิดบล็อกใหม่ชื่อ  " ครูผู้สอนภาษาอังกฤษระดับประถมศึกษากับการทัศนศึกษา "  บันทึกนี้เริ่มมีการใช้รูปภาพประกอบ 

ลูกสาวของครูอ้อยซื้อกล้องใหม่  จึงยกกล้องดิจิตอลเก่าให้ครูอ้อย  จึงเรียนรู้วิธีการนำรูปลงในบันทึก  ครูอ้อยเรียนรู้ด้วยตัวเองทั้งสิ้น   GotoKnow  มีอะไรที่มีค่ายิ่งในการที่พัฒนาครูอ้อยให้เป็น  " ครูมหัศจรรย์ " ที่คุณเอก  จตุพร  ให้ตำแหน่งนี้กับครูอ้อย

จากนั้นเมื่อมีกล้องถ่ายรูป  อะฮ้า  ผลงานก็เริ่มมากขึ้นเป็นลำดับ  สมาชิกให้การตอบรับ  เข้ามาอ่านและให้ความคิดเห็นกับครูอ้อยมากขึ้น  จึงอยากรู้ว่า  ในแต่ละวันนั้นมีคนเข้ามาอ่านบันทึกของครูอ้อยกี่คน  ครูอ้อยอ่านบันทึกของสมาชิกท่านใดที่มี counter ก็คลิกและเรียนรู้ทันที  เริ่มติดตั้ง วันที่ 14 สิงหาคม 2549   แต่ครูอ้อยก็บันทึกว่า  เริ่มติดตั้ง counter วันที่ 31 พฤษภาคม 2549 เช่นกัน

ครูอ้อยเป็นครูที่โรงเรียนพระยาประเสริฐสุนทราศรัย(กระจ่าง สิงหเสนี)  ดังนั้นบล็อกเกี่ยวกับโรงเรียนก็น่าจะมี  เขียนบันทึกเกี่ยวกับโรงเรียน  ชื่อบันทึกที่เป็นที่รู้จัก  คือ  " วันที่ 30 กันยายนนี้เป็นวันเกิดที่รักของครูอ้อย"  ก็มีสมาชิกหลายท่านหลงเข้ามาอวยพรให้แฟนครูอ้อย ด้วยคิดว่าเป็นวันเกิดแฟนครูอ้อย  แต่ความจริงเป็นวันเกิดของโรงเรียนต่างหาก  และบล็อกที่เกิดใหม่อีกคือ  " โรงเรียนพระยาประเสริฐสุนทราศรัย(กระจ่าง สิงหเสนี) "

วันหนึ่งครูอ้อยไปหาหมอ  เนื่องมาจากข้อเท้าที่ประสบอุบัติเหตุนั้นปวดมาก  เมื่อพบหมอได้ยาเรียบร้อยแล้ว  กำลังจะขับรถกลับบ้าน ครูอ้อยได้รับโทรศัพท์จากชายหนุ่มโทร.มาจาก สคส.  เธอแนะนำตัวว่า  คือ.  คุณธวัช  หมัดเต๊ะ  เธอเคยอ่านบันทึกของครูอ้อยและเชิญชวนให้เขียนบันทึกหรือเรียงความสัก 4-5 หน้ากระดาษ  เรื่องเกี่ยวกับการจัดการความรู้ในโรงเรียนประถมศึกษา  ครูอ้อยรับปาก  โดยที่คุณธวัชบอกว่า  จะได้รางวัลคือ  หนังสือถักทอสายใยแห่งการเรียนรู้ 10 เล่ม  และเสื้อสามารถ 1 ตัว

ในขณะนั้นครูอ้อยไม่ได้คิดถึงรางวัลแต่อย่างใด  ครูอ้อยเขียนเพื่อนำบทความตีพิมพ์ลงในหนังสือ  โดยมีวัตถุประสงค์จะนำหนังสือไปส่งอาจารย์ที่เรียนที่มหาวิทยาลัย  เพื่อคะแนนในการเรียนเท่านั้น  เมื่อเขียนเสร็จก็จัดส่ง  ในระหว่างจัดส่งจึงได้รู้จักกับคุณจ๊ะจ๋า  และได้พบตัวจริงในการประชุมเชิงปฏิบัติการในการอบรมการพัฒนาบุคลากรในองค์กรด้วยการจัดการความรู้

ครูอ้อยไปด้วยมีหน้าที่เป็นหัวหน้ากลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ  บล็อกจึงเกิดขึ้นอีกชื่อว่า   " งานนอกเหนือจากการเรียนการสอน "  ในการประชุมครั้งนี้ครูอ้อยได้พบกับคุณจ๊ะจ๋า  และบันทึกว่า  " มิตรภาพ GotoKnow คนแรกที่ได้พบกัน " 

บันทึกต่างๆเกิดขึ้น  บล็อกต่างๆได้เปิดขึ้น  เป็นจำนวน 11 บล็อก  จนกระทั่งครูอ้อยจะเขียนอัตตชีวประวัติเพื่อส่งการบ้านอาจารย์  บล็อกใหม่จึงเกิด  ใครจะรู้ว่าบล็อกนี้ล่ะ  เป็นบล็อกที่สำคัญที่เป็นหัวใจเด่นที่สุดที่ได้รับรางวัลในครั้งนี้  บล็อกนี้ชื่อ  " ครูสิริพรกับบันทึก "  บันทึกแรกที่เขียนเกี่ยวกับเพื่อนครูที่โรงเรียนจะเกษียณอายุราชการ  บล็อกทั้งหมดจึงมีจำนวนทั้งสิ้น 12 บล็อก

ต่อจากนั้นครูอ้อยเริ่มเรียนรู้การบันทึกข้อมูลโดยใช้โปรแกรม ACROBAT บันทึกข้อมูลเป็น pdf  เพื่อนสมาชิกที่สอนได้แก่  คุณไมโต  ครูอ้อยเรียกชื่อนี้ตามท่านอื่น  ครูอ้อยกับคุณไมโตเริ่มเป็นมิตรกันด้วยการอ่านและตรวจการบ้านให้ครูอ้อย  และครูอ้อยเริ่มรู้ว่าคุณไมโตเป็นใคร  อยู่ที่ไหน 

ระยะนี้ครูอ้อยมีบันทึกที่เกี่ยวกับครอบครัว  ความรัก  ลูกสาว และพ่อบ้าน  มีสมาชิกติดพันในการอ่านมากมาย  สังเกตจาก counter และการตอบในบันทึกอย่างสม่ำเสมอ  ครูอ้อยคิดเรื่องที่จะเขียนได้ทุกวัน  จึงเกิดความคิดที่จะต้องรายงานว่า  ในแต่ละเดือนนนั้นครูอ้อยเขียนได้กี่บันทึก  เฉลี่ยออกมาเลยว่าเขียนได้วันละเท่าไร   สมาชิกที่เป็นแฟนพันธุ์แท้ของครูอ้อยจะรู้ได้ทันทีว่า  ครูอ้อยมีบันทึกออกมาบ่อย  ได้อ่านกันอย่างจุใจ  บางบันทึกครูอ้อยเขียนไปและร้องไห้ไปก็มี

ครูอ้อยถอดหัวใจแต่ไม่ตาย  แต่นำความรู้สึกจากก้นบึ้งของหัวใจในเรื่องของความรักที่แม่มีต่อลูก  ครูอ้อยอ่านบันทึกของคุณเม่ย  คุณเมตตา  คุณโอ๋  และคุณแม่อื่นๆ ที่เขียนเกี่ยวกับลูก  " อิจฉาคุณแม่เหล่านี้ทีมีโอกาสได้เลี้ยงลูก "  บางท่านไม่เข้าใจว่า  ทำไมครูอ้อยเขียนมาอย่างนี้  จนกว่าได้อ่านบันทึกของครูอ้อยแล้ว  จึงจะรู้จักชีวิตของครูอ้อยเป็นอย่างดี  เช่น....คุณเมตตาที่เขียนขอโทษครูอ้อยที่เขียนบันทึกกินใจครูอ้อย  ......แต่ครูอ้อยมิได้คิดเกลียดโกรธแต่อย่างใด

ระยะหลังนี้  ครูอ้อยมีความสุขกับการได้เขียน  กับการได้อ่าน  กับการได้เห็นลายอักษรของสมาชิกเข้ามาเวียนวนอ่านบันทึกของครูอ้อย  ความสุขเหล่านี้เกิดเป็นพลังมหาศาล  จนบางครั้งมีความรู้สึกว่า  มีใครเดินมาข้างๆครูอ้อยตลอดเวลา  ความสุขนั้นเหลือล้นจริงๆ  เหลือคณานับที่จะประมาณได้

ความทุกข์ที่มีมาทั้งหมดได้จบลง  และเริ่มมีความสุขทวีคูณ  เมื่อได้เขียนบันทึกเกี่ยวกับลูกสาว  มีเสียงตอบรับมากมาย  จากหน้าตาที่ละม้ายคล้ายครูอ้อย  สมาชิกเริ่มเปลี่ยนจากสมาชิกกลายเป็น.......มิตรภาพ  มิตรภาพใน GotoKnow 

รักของครูอ้อย  ความรักได้เผื่อแผ่ไปยังลูกของครูอ้อยทุกคน  เพราะครูอ้อยเขียน  เขียนบันทึกออกมาจากใจ  จากความรู้สึกนึกคิดที่เป็นมูลฐานแห่งความจริง  ให้ลบทิ้งกี่หนกี่ทีกี่ครั้ง  ครูอ้อยก็ยังเขียนได้เสมอ 

เมื่อไม่กี่วันก่อนหน้าจะประกาศผลรางวัลนี้  ครูอ้อยดีใจสุดกำลังที่เห็นชื่อ ดร.จันทวรรณ  ในบันทึกของครูอ้อย  ดีใจที่คุณ beeman ชื่นชมครูอ้อยในบันทึกชื่อ  " ครูอ้อยกับเพื่อนชายใน GotoKnow "  ซึ่งคุณ beeman  พยากรณ์ว่า  บันทึกนี้เป็นบันทึกตัดเชือกการตัดสินรางวัลสุดคะนึง  เดือนตุลาคม  บันทึกนี้เพื่อนชายของครูอ้อยที่เคยเขียนโต้ตอบกันเข้ามาอ่านและแสดงความคิดเห็นยังไม่ครบ  แต่เท่าที่เข้ามา เช่น คุณจ๊อด  กล่าวว่า  " อึ้ง " 

คุณขจิต  ยังกล่าวว่า  " คุณ beeman ลุ้นให้ครูอ้อย  "  ความสุขเหล่านี้  ใครล่ะจะรู้ได้ดี  สัมผัสได้ดีเท่าครูอ้อย  เหนื่อยนักนั่งพักผ่อน  มีความสุข  มีรอยยิ้มทุกครั้งที่ได้ปะทะคารมกับ.....คุณบอน  กาฬสินธุ์  ครูอ้อยได้ข้อคิดจากเธอมากมาย  และคุณบอนก็เขียนบันทึกพาดพิงครูอ้อยก็มี  ครูอ้อยอ่านทีไรก็มีความสุข  สุขที่มีคนคิดถึง  ทำบางสิ่งบางอย่างให้ด้วยความเต็มใจ  โดยไม่มีข้อตอบแทนแต่อย่างใด  เป็นมิตรภาพที่ออกมาจากใจ

ข้อคิดที่ได้จาก..GotoKnow  ...คือ...มิตรภาพไร้พรมแดน  ไม่มีเพศ อายุ ศาสนา...เพื่อนครูอ้อยมีตั้งแต่คนอายุมาก  จนคราวลูก..ก็เป็นเพื่อนครูอ้อยได้  ...เราเคารพสิทธิซึ่งกันและกัน  มอบความสุขความเข้าใจให้กัน....

ขอบคุณ คุณเอกจตุพร  ที่ให้ตำแหน่ง  " คุณครูมหัศจรรย์ " แก่ครูอ้อย  ครูอ้อยยังรับตำแหน่งนี้ไม่ได้  เพราะไม่มีเสือผ้า  แบบ  " สาวน้อยมหัศจรรย์ "  เลย

ขอบคุณเพื่อนหญิงทุกท่าน อาทิ Dr.Ka-Poom  น้องอึ่งอ๊อบ คุณอร  คุณปวีณา  คุณ K-jira คุณน้องนิว  และสาวโสด  ได้คู่งานนี้  ครูอ้อยจะจับขึ้นเขียงทีละท่านตามคำเรียกร้องจากเพิ่อนชาย  ในไม่ช้านี้

ขอบคุณ....มิตรภาพจากสมาชิก GotoKnow   ทุกท่านที่เป็นมิตรรักแรงพลังที่ได้ให้กับครูอ้อยในครั้งนี้  ทุกท่านได้มีส่วนร่วมในการที่ครูอ้อยได้รับ   รางวัลสุดคะนึง  ตุลาคม  

เขียนมาจนยาวเฟื้อย  ยังไม่ได้บอกความรู้สึกเมื่อได้รับรางวัลสุดคะนึงตุลาคม 2549 เลย   "  ดีใจค่ะ  ดีใจเป็นที่สุดค่ะ "

**************************************************************************

ทีนี้สรุปได้หรือยังคะว่า......รางวัลนี้.....ครูอ้อยได้มาอย่างไร