หนังสือเล่มนี้ เป็นบทกวีเยาวชน ชื่อ "เนียนนิ้วน้อย" เป็นบทกวีที่รวมเล่มของคุณจุฬา ละคร ที่เน้นการเขียนบทกวีจากพ่อถึงลูกสาวตัวน้อย รวมถึงคำสอนต่าง ๆ ในเรื่องธรรมชาติรอบ ๆ ตัวให้กับลูกที่เขารัก

ขอนำเสนออีกบทนะครับ ;)...

ภาพฝันและคนขายฝัน

เธอคือภาพแห่งฝันวันเปลี่ยวเหงา
ซึ่งงดงามวามเงาและแน่นหนัก
คือความดีความงามมาถามทัก
ให้ฉันนั่งพิงพักพออิ่มใจ

 

ฉันเดินทางห่างทุ่งมาทดท้อ
มาเพื่อก่อเพื่อสร้างเส้นทางใหม่
สู่สังคมเร่าร้อนดั่งฟอนไฟ
ภาวะความโหยไห้เฆี่ยนใจคน

 

ฉันพบเธอวันที่ฉันมีทุกข์
ไฟสังคมโหมลุกขึ้นไหม้หม่น
ขณะฉันอ่อนแรงและดิ้นรน
คนบางคนหัวเราะหยันเยาะเย้ย

 

ภาพและฝันฉันอาจจะเลือนร้าง
ค่อยค่อยห่างจากลาแล้วชาเฉย
ความเริงร่าอบอุ่นแสนคุ้นเคย
มาร่วงดับลับเลยลงโรยรา

 

กลัวกองไฟไร้ฟืนหวนคืนหนาว
หวั่นความเจ็บเหน็บร้าวก้าวมาหา
อีกทั้งความเงียบเหงาแทรกเข้ามา
อุ่นน้ำใสจากตาหยาดพร่าพราย

 

ฉันคนยากบากหน้ามาขายฝัน
ผ่านคืนวันเหว่ว้ามาแพ้พ่าย
หวังไฟอุ่นอวลฝันมาอบกาย
กลับจะดับสลายแล้วหรือไร

 

นี่ล่ะหนอคนโดดเดี่ยวเที่ยวขายฝัน
ใครจะมาแบ่งปันหัวใจให้
ใครจะช่วยเก็บฟืนโหมแรงไฟ
ขับคืนหนาวผ่านไปด้วยไมตรี

 

สั่นสะท้านกล้ำกลืนต่อคืนหนาว
มองความรักสีขาวก้าวหลีกหนี
และคงห่างร้างไกลไปทุกที
ไฟฝันจึงริบหรี่ลงรางเลือน

 

จะขายฝันให้กับใครได้อีกเล่า
เมื่อฝันฉันซึมเศร้ามีเงาเปื้อน
เมื่อคนขายไฟฝันมาฟั่นเฟือน
ใจสะท้านสะเทือนทุกข์ระทม

 

คงตะโกนขายฝันอย่างหวั่นไหว
ซื้อผ้าฉันไหมเอาไว้ห่ม
เสียงตะโกนเศร้าสร้อยลอยตามลม
ใช่ฉันล้ม! แล้วคงกล้าลุกท้าทายฯ

....................................................................................................................................................

...

ถึงจะล้ม กี่ครั้ง ก็ยังสู้
หยัดยืนอยู่ สู้โลก ไม่หวั่นไหว
ใครจะว่า เราเพ้อเจ้อ ไม่เป็นไร
เพียงความฝัน เดินทางไกล ก็เพียงพอ

ใครจะล้อ ว่าเรา ไร้สาระ
แต่เราจะ ท้าทายฟ้า ท้ามาขอ
มีปัญหา สิ่งใด รู้จักรอ
ความฝันก็ จะเป็นจริง อุ่นอิงใจ

...

บุญรักษา คนกล้าทำความฝันให้เป็นจริง (เพียงสักวัน) ครับ ;)...

....................................................................................................................................................

ขอบคุณหนังสือบทกวีที่งดงาม

จุฬา ละคร.  เนียนนิ้วน้อย.  กรุงเทพฯ : ต้นอ้อ ๑๙๙๙, ๒๕๔๒.