เมื่ออ่าน "สิ่งที่ค้นพบระหว่างนั่งเฉยเฉย" ของ "นิ้วกลม" แล้วคิดถึงงานเขียนของ "คุณแผ่นดิน"

หนังสือที่บ้านมีเยอะมากมาย แต่เวลาซื้อหนังสือเล่มใหม่ กลับไม่มีหนังสือ "บทกวี" อยู่ในสายตาหรือความคิดเลย จนกระทั่ง คุณแผ่นดิน ได้มอบหนังสือเล่มหนึ่งมาให้

"ในบางห้วงยามของความรัก" ที่เขียนโดยคุณแผ่นดินเอง

ความรัก
ย่อมแบ่งปันกันได้
แต่นั่นก็หาใช่การ "ปันใจ" ไปจากความรัก

ความรัก
สอนให้เราเป็นคนปากแข็ง
ทั้งที่ความจริง หัวใจแทบหลอมละลาย

บางครั้ง
ความรัก...
มักย่องมาเคาะประตูหัวใจอย่างสุภาพ
และท่องเล่นในห้องหัวใจ
อย่างละมุนละไม
แต่บางครั้ง
ความรัก...
ก็ติดปีกโบยบิน
หนีหายไปทางหน้าต่าง
โดยปราศจากคำเอ่ยลา

คุณแผ่นดิน เขียนบอกที่คำนำไว้ว่า

"... หนังสือเล่มนี้ไม่ใช่หนังสือที่จะนิยามความรักเลยสักนิด หากแต่เป็นหนังสือที่บันทึกเรื่องราวอันเป็นปรากฎการณ์การเกิดขึ้นและดำเนินไปในทุก ๆ พื้นที่ของความรักที่ผมได้มีโอกาสได้พบเจอ ทั้งในสถานะคนต้นเรื่องและในฐานะของคนเฝ้ามอง ..."

ไม่รู้ล่ะว่า คุณแผ่นดินจะว่าอย่างไร ผมคิดว่า มันเป็นความเรียงสั้นที่ไพเราะ กินใจ สำหรับคนที่ไม่มีใครมาเคียงข้างผมอย่างแรง

และแล้ว

ผมได้มาพบหนังสืออีกเล่มหนึ่ง ซึ่งไม่เคยคิดที่จะซื้อ ผ่านตาแบบผ่านไปเลย แต่ทุกครั้งที่มาเดินร้านหนังสือก็จะพบ และเห็นว่า จำนวนครั้งของการพิมพ์เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนครั้งล่าคิดว่า เห็นทีต้องเปิดอ่านหน่อยแล้วว่า มันหน้าตาเป็นอย่างไร ดูตัวเล่มหนา ๆ

หนังสือ ชื่อ "สิ่งที่ค้นพบระหว่างนั่งเฉยเฉย" ของ "นิ้วกลม" นักเขียนโปรดท่านหนึ่งที่ผมมักชอบมุมมองและวิธีคิดของเขาเสมอ

ขอเลือกกลุ่มคำสั้นสั้นที่ผมชอบมานำเสนอดีกว่า

ความรัก (๑)

มั่นใจได้อย่างไร
ว่าคนที่เพิ่งเดินสวนไป
จะได้เดินสวนกันอีก.

การพบกันเป็นเรื่องบังเอิญ
การยิ้มให้กันเป็นความตั้งใจ.

ความรัก
ไม่ใช่การต่อรอง
แต่เป็นการต่อเติม.

เมื่อกลัวสูญเสียสิ่งใด
แปลว่า
เราเริ่มหลงรักสิ่งนั้น.

ฉันเห็นเธอออนไลน์
เธอเห็นฉันออนไลน์
เสียดาย เราไม่ได้ทักกัน.

การจากลา

ฉันคงเอ่ยคำขอโทษช้าไป
เธอจึง
ไม่ได้ยิน.

คำสั้นสั้น
ตัดสัมพันธ์
อันยืดยาว.

"เราห่างกันสักพักดีไหม"
มักเป็นจุดเริ่มต้น
ของการห่างกันตลอดไป
ตลอดกาล.

ความอ้างว้าง

บางห้วงเวลา
เราต้องการอยู่คนเดียว
ก็แค่บางห้วงเวลาเท่านั้น.

ความเหงาเป็นเลขคี่.

กอด

เสียง
ของบางคน
มีผลต่อการเต้นของหัวใจ.

ความคิดถึง
ไม่ใช่ความคิด
มันเป็นความรู้สึก.

ความทรงจำ

ความในใจ
เหมือนจดหมายที่ไร้แสตมป์
เขียนเสร็จแต่ไม่ได้ส่ง.

จดหมายฉบับใดบ้าง
ที่ไม่ต้องการ
การตอบกลับ.

.......................................................................................................

"นิ้วกลม" เรียกกลุ่มคำสั้นสั้นในหนังสือของเขาว่า

"อุนนุน" ที่ไม่ใช่ "ไฮกุ" "แคนโต้" หรือ "ที่ว่าง"

"นิ้วกลม" บอกว่า

"อุนนุน" ไม่ใช่บทกวี และมันก็ไม่มีลักษณะเฉพาะอะไรที่ตายตัว แต่มันคือห้วงอารมณ์ ห้วงความรู้สึก ห้วงความคิด ที่ผุดขึ้นมาในบางเวลาของวัน บ้างจากเรื่องราวในปัจจุบัน บ้างจากเมล็ดพันธุ์ของอดีต

วันนี้ ผมนั่งอ่าน "สิ่งที่ค้นพบระหว่างนั่งเฉยเฉย" ของ "นิ้วกลม" จบแล้ว หลังจากใช้เวลาอ่านก่อนนอนทุกคืน

การอ่าน "อุนนุน" ต้องอยู่เงียบ ๆ หลังจากนั้นจึงค่อย ๆ อ่านไปทีละบท เพื่อซึมซับความลึกซึ้งของ "อุนนุน" นี้

เมื่ออ่านจบ ...

ผมคิดถึงใครหลาย ๆ คน

ผมคิดถึงเพื่อน

ผมคิดถึงคนรอบ ๆ ตัว

ผมคิดถึงกัลยาณมิตร

และผมก็ยังคงคิดถึงเธอคนนั้นเสมอ

เพียงแต่ผมก็ไม่รู้ว่า เธอจะคิดถึงผมบ้างหรือไม่เท่านั้นเอง.

หนังสือสองเล่มนี้ เมื่ออ่านจบแล้ว ความรู้สึกไม่ต่างกัน แต่อิ่มเอมใจมาก เกิดความสุนทรียภาพในตัวเองอย่างบอกไม่ถูก ตรงใจ และถูกใจไปเสียหมด เคยคิดเหมือนกันว่า ผู้เขียนเขาเข้าใจเราได้อย่างไร หรือ หัวใจเราตรงกับผู้เขียนในอารมณ์ต่าง ๆ เหล่านั้นกันแน่

บุญรักษา หัวใจงาม ๆ ของทุกท่านครับ ;)

......................................................................................................

ขอบคุณหนังสือดี ๆ ที่งดงาม

พนัส ปรีวาสนา. ในบางห้วงยามของความรัก. มหาสารคาม : กากะเยียสำนักพิมพ์, ๒๕๕๔.

นิ้วกลม. สิ่งที่ค้นพบระหว่างนั่งเฉยเฉย. พิมพ์ครั้งที่ ๙. กรุงเทพฯ : แพรวสำนักพิมพ์, ๒๕๕๔.

เขียนใน GotoKnow โดย Wasawat Deemarn
ใน หอมกลิ่นหนังสือ

คำสำคัญ (Tags): #wasawatdeemarn#นิ้วกลม#บทกวี#พนัส ปรีวาสนา#วสวัตดีมาร#สิ่งที่ค้นพบระหว่างนั่งเฉยเฉย#แพรว#ในบางห้วงยามของความรัก#กากะเยีย#อุนนุน#กลุ่มคำสั้นสั้น

หมายเลขบันทึก: 440201เขียนเมื่อ 21 พฤษภาคม 2011 21:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:44 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (30)

Boo

เขียนเมื่อ 21 พฤษภาคม 2011 22:02 น. ()

ว้าว เหมือนรู้ใจ ๕ ๕ อยากอ่านเรื่อง ห้วงยามแห่งความรัก ของคุณหนุ่มกลางทุ่งสารคาม พอดีเลยค่ะ

วันนี้คิดจะเขียนบันทึกสารภาพรัก วันครบรอบขวบปี ชมรมคนรักมวลเมฆ ก็ยังแป๊ก คิดไม่ออกค่ะ

มาเจอประโยคทอง วรรคสอง ใช่เลย .. หนุ่มลูกทุ่งโรมันกะติก ร่ายรสพจนาภาษารัก ได้ บรรเจิดจังค่ะ

ส่วนอีกเรื่อง อุนนุน เคยอ่านแล้ว เฉยๆ ค่ะ ขอบคุณอ. เสือโหด ผู้ส่งสารนะคะ :) ขอให้เธอคิดเช่นกัน

Wasawat Deemarn