ครับ ท่าน JJ
แล้ววันไหนเรา(คิด)จะตื่นกันจากหลับไหลในทะเลของความโง่เสียทีละครับ
เราทำลายทุกอย่างแม้ตัเองและศักดิ์ศร๊ เพียงแค่เงินตรา ที่ป็นของสมมติภายนอก
แต่
เรามีแค่โลกเดียวนะครับ
หรือว่า "ขอสู้ตาย" แบบนี้ต่อไปครับ
หลังจากผมเกี่ยวข้าว ก็พยายามรักษาฟางเอาไว้ในนา
อย่างมากก็เอาบางส่วนมาคลุมต้นไม้ ปรับปรุงดินช่วย กล้าไม้ “ลูกกำพร้า” ที่มีคนพรากมาจากพ่อแม่ พี่น้อง จากป่าที่เขาเคยอยู่มาเพาะในถุง แล้วก็เอามาแจกให้ผมได้ปลูกในนาผม
ผมปลูกต้นไม้ “ลูกกำพร้า” ไปแล้วก็พอไปได้ แต่ต้องประคบประหงม ไปอีกหลายตั้ง
เพราะในนาผมมีแต่ “ต้นไม้ลูกกำพร้า” ทั้งหมด
ผมก็ได้พยายามทำตัวเป็นพ่อบุญธรรม แบบ ไม่ค่อยจะมีเวลาสักเท่าไหร่ แค่ไหน ก็แค่นั้นครับ
มีแต่ศัตรู คู่อาฆาต มาแต่ชาติไหนก็ไม่รู้ มีแต่จะคอยฟาดฟัน จ้องทำร้าย เอาประโยชน์ โดยไม่คิดถึง ใจเขาใจเรา
และหวังว่าวันหนึ่งเขาจะโตเป็น พ่อแม่ ที่มีลูก มีเพื่อน อยู่กันอย่างเป็นสังคม พึ่งพากันได้
ผมก็จะสบายใจ และอาจจะขอพึ่งเขาบ้างในบางเรื่อง
แต่เหล่าศัตรูเหล่านั้น ก็ยังไม่ลดละ
นอกจากจะทำการฆาตกรรม และทำลายแหล่งที่อยู่ของเทพอารักษ์ ที่เป็นพ่อแม่ของต้นไม้ทั้งหลายอย่างราบคาบแล้ว ยังทรมานพระแม่ธรณีด้วยสารพิษสารพัดชนิดให้ทำงานเกินกว่ากำลังปกติของพระแม่ธรณีจะทำได้อีก
จนแม้พระแม่ธรณีได้ช่วยให้เขาได้ข้าวไปกิน ไปขาย ก็ยังไม่พอ กลุ่มฆาตกรเหล่านั้นยังกอบโกยเศษผ้ากะรุ่งกะริ่ง (ฟาง) จากพระแม่โพสพ ที่พอจะคลุมกายพระแม่ธรณีไปขายเสียอีก
นอกจากจะขนในที่ตัวเองยังไม่พอ ยังแอบขโมยเศษผ้ากะรุ่งกะริ่งจากนาของผมไปโดยไม่ขอ ไม่รับอนุญาตใดๆทั้งสิ้น
แล้วเมื่อไหร่ พระแม่ธรณีของผมจะแข็งแรงเป็นที่พึ่งพึงพระแม่โพสพ และพระแม่คงคาได้สักทีเล่าครับ
และ “ต้นไม้ลูกกำพร้า” จะได้มีเศษเสื้อผ้าจากซากพระแม่โพสพ มาทำให้ทั้งพระแม่ธรณีแข็งแรง และ เทพาอารักษ์จะได้มีที่อยู่ต่อไปในอนาคต
วันนี้ผมยังแทบไม่มีเพื่อน ที่ทำแบบเดียวกัน
เพื่อนคิดมีบ้าง
แล้วเมื่อไหร่เราจะได้พัฒนาจริงกันบ้างล่ะครับ มีแต่ทำลาย และทำลาย ด้วยความรู้ที่เป็นพิษ เพื่อการเอาตัวรอดเฉพาะหน้าแบบผิวเผินด้วยการทำลาย
ไม่คิดถึงพระแม่ธรณี พระแม่คงคา พระแม่โพสพ เทพาอารักษ์ ก็ขอให้คิดถึงลูกหลานตัวเองก็ได้
แต่ใครล่ะจะจ้างท่าน
ถ้าเราทำลายระบบของโลกซะแล้ว
มนุษย์ดาวอังคารหรืออย่างไรครับ
หรือเราจะพากันหนีไปอยู่ดาวอังคารหลังจากทำลายโลกนี้ ด้วยสารพิษ และความรู้ที่เป็นพิษหมดแล้ว
ผมไม่มีคำตอบครับ
ใครทราบบอกทีครับ
เรียนท่านอาจารย์แสวง ที่นับถือ
ครับ ท่าน JJ
แล้ววันไหนเรา(คิด)จะตื่นกันจากหลับไหลในทะเลของความโง่เสียทีละครับ
เราทำลายทุกอย่างแม้ตัเองและศักดิ์ศร๊ เพียงแค่เงินตรา ที่ป็นของสมมติภายนอก
แต่
เรามีแค่โลกเดียวนะครับ
หรือว่า "ขอสู้ตาย" แบบนี้ต่อไปครับ
สวัสดีครับท่านอาจารย์ ดร.แสวง
ขอบคุณมากครับ
เป็นแหล่งข้อมูลที่นักวิชาการหลายท่านไม่สนใจครับ
และโดยเฉพาะฝ่ายแผนและนโยบายระดับประเทศครับ
อยากให้นโยบายรัฐทุกด้านมีความชัดเจนและมั่นคง เหมาะสมกับปัจจุบันและอนาคต บวกกับการสร้างพื้นฐานความรู้ ความเข้าใจ และการสนับสนุนเกษตรกรอย่างเหมาะสม ครัวคุณภาพของโลกคงมีประเทศไทยอยู่อันดับต้นๆแน่นอน จริงหรือเปล่าครับ