ความรู้เป็นพิษ (๒) : ยิ่งพัฒนา(?)ยิ่งเสื่อมโทรม


หรือเราจะพากันหนีไปอยู่ดาวอังคารหลังจากทำลายโลกนี้ ด้วยสารพิษ และความรู้ที่เป็นพิษหมดแล้ว

 หลังจากผมเกี่ยวข้าว ก็พยายามรักษาฟางเอาไว้ในนา

 071205+015

อย่างมากก็เอาบางส่วนมาคลุมต้นไม้ ปรับปรุงดินช่วย กล้าไม้ ลูกกำพร้า ที่มีคนพรากมาจากพ่อแม่ พี่น้อง จากป่าที่เขาเคยอยู่มาเพาะในถุง แล้วก็เอามาแจกให้ผมได้ปลูกในนาผม 

ผมปลูกต้นไม้ ลูกกำพร้า ไปแล้วก็พอไปได้ แต่ต้องประคบประหงม ไปอีกหลายตั้ง

เพราะในนาผมมีแต่ ต้นไม้ลูกกำพร้า ทั้งหมด

071111+008

ไม่มีพ่อ ไม่มีแม่ ไม่มีพี่ ไม่มีน้อง และ ไม่มีเพื่อน  

ผมก็ได้พยายามทำตัวเป็นพ่อบุญธรรม แบบ ไม่ค่อยจะมีเวลาสักเท่าไหร่ แค่ไหน ก็แค่นั้นครับ 

มีแต่ศัตรู คู่อาฆาต มาแต่ชาติไหนก็ไม่รู้ มีแต่จะคอยฟาดฟัน จ้องทำร้าย เอาประโยชน์ โดยไม่คิดถึง ใจเขาใจเรา 

และหวังว่าวันหนึ่งเขาจะโตเป็น พ่อแม่ ที่มีลูก มีเพื่อน อยู่กันอย่างเป็นสังคม พึ่งพากันได้

ผมก็จะสบายใจ และอาจจะขอพึ่งเขาบ้างในบางเรื่อง 

แต่เหล่าศัตรูเหล่านั้น ก็ยังไม่ลดละ  

นอกจากจะทำการฆาตกรรม และทำลายแหล่งที่อยู่ของเทพอารักษ์ ที่เป็นพ่อแม่ของต้นไม้ทั้งหลายอย่างราบคาบแล้ว ยังทรมานพระแม่ธรณีด้วยสารพิษสารพัดชนิดให้ทำงานเกินกว่ากำลังปกติของพระแม่ธรณีจะทำได้อีก 

จนแม้พระแม่ธรณีได้ช่วยให้เขาได้ข้าวไปกิน ไปขาย ก็ยังไม่พอ กลุ่มฆาตกรเหล่านั้นยังกอบโกยเศษผ้ากะรุ่งกะริ่ง (ฟาง) จากพระแม่โพสพ ที่พอจะคลุมกายพระแม่ธรณีไปขายเสียอีก  

นอกจากจะขนในที่ตัวเองยังไม่พอ ยังแอบขโมยเศษผ้ากะรุ่งกะริ่งจากนาของผมไปโดยไม่ขอ ไม่รับอนุญาตใดๆทั้งสิ้น  

071207+002

แล้วเมื่อไหร่ พระแม่ธรณีของผมจะแข็งแรงเป็นที่พึ่งพึงพระแม่โพสพ และพระแม่คงคาได้สักทีเล่าครับ 

และ ต้นไม้ลูกกำพร้า จะได้มีเศษเสื้อผ้าจากซากพระแม่โพสพ มาทำให้ทั้งพระแม่ธรณีแข็งแรง และ เทพาอารักษ์จะได้มีที่อยู่ต่อไปในอนาคต 

 071205+011

วันนี้ผมยังแทบไม่มีเพื่อน ที่ทำแบบเดียวกัน

เพื่อนคิดมีบ้าง

แล้วเมื่อไหร่เราจะได้พัฒนาจริงกันบ้างล่ะครับ มีแต่ทำลาย และทำลาย ด้วยความรู้ที่เป็นพิษ  เพื่อการเอาตัวรอดเฉพาะหน้าแบบผิวเผินด้วยการทำลาย 

ไม่คิดถึงพระแม่ธรณี พระแม่คงคา พระแม่โพสพ เทพาอารักษ์ ก็ขอให้คิดถึงลูกหลานตัวเองก็ได้ 

หรือ ท่านหวังว่าจะให้ลูกหลานท่านเป็นลูกกำพร้า เช่นกับ ต้นไม้กำพร้า  ไปอยู่โรงงาน เป็น มนุษย์สายพาน หรืออย่างมาก ก็ มนุษย์เงินเดือน 

แต่ใครล่ะจะจ้างท่าน

ถ้าเราทำลายระบบของโลกซะแล้ว 

มนุษย์ดาวอังคารหรืออย่างไรครับ 

หรือเราจะพากันหนีไปอยู่ดาวอังคารหลังจากทำลายโลกนี้ ด้วยสารพิษ และความรู้ที่เป็นพิษหมดแล้ว 

ผมไม่มีคำตอบครับ 

ใครทราบบอกทีครับ    

หมายเลขบันทึก: 152481เขียนเมื่อ 10 ธันวาคม 2007 08:53 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 พฤษภาคม 2012 19:59 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

เรียนท่านอาจารย์แสวง ที่นับถือ

  • ก็ไม่รู้จะไปไหนแล้วครับ
  • บางคน "รู้มากเลยยากนาน เข้าทำทำนองฉลาดลึก แต่โง่กว้าง" นิ

ครับ ท่าน JJ

แล้ววันไหนเรา(คิด)จะตื่นกันจากหลับไหลในทะเลของความโง่เสียทีละครับ

เราทำลายทุกอย่างแม้ตัเองและศักดิ์ศร๊ เพียงแค่เงินตรา ที่ป็นของสมมติภายนอก

แต่

เรามีแค่โลกเดียวนะครับ

หรือว่า "ขอสู้ตาย" แบบนี้ต่อไปครับ

สวัสดีครับท่านอาจารย์ ดร.แสวง

  • นอกจากไม่มีคนช่วยเข็นแล้ว  ยังโดนเจาะยางและเตะตัดขาอีก 
  • ประเทศไทย  ครับ  ประเทศไทย
  • หย่อมไหนก็เหมือนกัน
  • สวัสดีครับ
  • สวัสดีครับท่านอาจารย์
  • ผมไปพบ link เว็บของสำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ (สช.) เข้า มีเอกสารเผยแพร่ในหมวดหมู่ที่คิดว่าอาจารย์คงสนใจครับ ลองเข้าไปพลิก ๆ ดู ข้อมูลและเนื้อหาเข้มข้น เช่น เอกสารเรื่อง
  1. ประมวลสรุปสถานการณ์สารเคมีกำจัดศัตรูพืชในสังคมไทย
  2. กระบวนการนโยบายสาธารณะด้านการเกษตร
  3. ฯลฯ

 

ขอบคุณมากครับ

เป็นแหล่งข้อมูลที่นักวิชาการหลายท่านไม่สนใจครับ

และโดยเฉพาะฝ่ายแผนและนโยบายระดับประเทศครับ

อยากให้นโยบายรัฐทุกด้านมีความชัดเจนและมั่นคง เหมาะสมกับปัจจุบันและอนาคต บวกกับการสร้างพื้นฐานความรู้ ความเข้าใจ และการสนับสนุนเกษตรกรอย่างเหมาะสม  ครัวคุณภาพของโลกคงมีประเทศไทยอยู่อันดับต้นๆแน่นอน จริงหรือเปล่าครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท