บุญจากใจ...ความเรียบง่าย กลมกลืนกับธรรมชาติรอบตัว


ขอนำภาพที่เราจัดสรงน้ำพระพุทธรูปที่บ้านในโอกาสสงกรานต์ ส่งบุญและความเย็นใจมายังท่านผู้อ่านและสมาชิกชาวโกทูโนว์ทุกท่าน เป็นการทำบุญจากใจ เรียบง่าย กลมกลืนกับธรรมชาติรอบตัว

ในช่วงเทศกาลสงกรานต์หนุ่มๆสาวๆคงนึกถึงการได้เล่นน้ำกับคนวัยเดียวกัน หรือวัยไล่เลี่ยกันอย่างสนุกสนานเป็นสาระสำคัญของเทศกาล ในขณะที่คนในวัยอย่างผู้เขียนไม่นึกสนุกเช่นนั้นอีกแล้ว และจะเดินทางไปไหนก็กลัวอุบัติเหตุจากพวกไร้สติที่ดื่มเหล้าแล้วขับรถ จึงอยู่บ้าน

ช่วงนี้คุณแม่ลงมาจากเชียงใหม่มาอยู่ด้วยช่วงหนึ่งจึงเป็นโอกาสดีที่จะได้รดน้ำดำหัวท่านและมอบผ้าไหมสีครีมเป็นของขวัญให้ท่านด้วยมือของตนเอง จากที่ไม่ได้มีโอกาสทำเช่นนี้มาหลายปี สงกรานต์ปีที่ผ่านๆมาส่วนใหญ่ได้แค่โทรศัพท์อวยพร และรวมเงินกับพี่สาวซื้อของขวัญให้และพี่สาวซึ่งอยู่ที่เชียงใหม่ได้พาท่านไปทานข้าวนอกบ้านกับหลานๆ

จากปีใหม่มาได้มีโอกาสทำสิ่งที่เป็นบุญกุศลอยู่เรื่อยๆ

เมื่อต้นเดือนมีนาคมที่ผ่านมา ผู้เขียนและคนข้างกายอยู่ๆใจตรงกัน นึกอยากทำบุญนิมนต์พระมาฉันภัตตาหารเช้าที่บ้านและจัดอาหารเพลถวายท่านให้ได้กลับไปฉันที่วัด เรานิมนต์พระจากวัดแค(อรัญญิก) และพระมีไม่ถึง ๙ รูป จึงนิมนต์พระจากวัดแดง ซึ่งอยู่เลยคุ้งน้ำไปอีกนิดมาด้วยกันให้ครบจำนวน เป็นการทำบุญอย่างเรียบง่าย ธรรมดาๆ เราจัดให้ท่านนั่งสวดมนต์และฉันภัตตาหารที่ข้างบนนอกชาน เช้าๆ ยังไม่ร้อนและได้ทั้งลมและวิวงามสงบจากแม่น้ำ ให้ท่านได้เปลี่ยนบรรยากาศ

 

เครื่องตั้งโต๊ะหมู่บูชาก็ทำอย่างเรียบง่าย

 

คนข้างกายผู้เขียนเป็นผู้จัดวาง รวมทั้งลงไปเก็บดอกไม้จากในบ้านเราเองมาเป็นสิ่งบูชา

 

ผู้เขียนจัดดอกไม้ธูป-เทียน และซองถวายปัจจัยด้วยตนเอง ดอกไม้เลือกซื้อมาจากร้านดอยคำ โครงการหลวง พระท่านถามว่าดอกอะไร แปลกดี ไม่เคยเห็น

ขันน้ำมนต์เป็นของโบราณที่คนข้างกายผู้เขียนหามาไว้คู่บ้าน ดูแล้วขลังมาก ดูที่ใบซ้ายมือที่ก้นภาชนะเป็นเหมือนพระพุทธรูปที่หล่อติดแน่นเลย ส่วนใบขวานั้นเป็นเหล็กหนักมาก มีการปิดทองข้างนอกด้วย ดูทองแหว่งวิ่น หลุดไป ด้วยกาลเวลา

วันงานผู้เขียนมัววุ่นเป็นแม่งานไม่ได้เก็บภาพอาหารที่จัดมาให้ชม เราถวายข้าวต้มกุ้งในโถมีฝาปิดยกถวายวางบนโตก ฝีมือพี่น้อย อร่อยขนาดท่านขอเติม จากนั้นถวายน้ำชา กาแฟ ขนมปังไส้สังขยาร้อนๆจากเจ้าอร่อย และผลไม้

อาหารที่ถวายกลับวัดผู้เขียนเลือกที่จะไม่ใช้ปิ่นโต เพราะรู้สึกว่าอยากจัดให้สวยงาม แปลกตา จึงถวายข้าวปลาอาหารแยกเป็นกล่องพลาสติคชนิดดี ที่ท่านสามาถนำไปใช้ใส่อะไรได้ คนข้างกายก็หาตะกร้าหวายอย่างสวยมาให้นำกล่องภัตตาหารใส่ลงไป และมีพวงมาลัยดอกบานไม่รู้โรยซึ่งเขาร้อยได้สวยมากถวายไปด้วย เสร็จพิธีพระแต่ละรูปหิ้วตะกร้าขึ้นรถแบบยิ้มๆ คงนึกแปลกใจว่าบ้านนี้เวลานิมนต์ท่านมาทีไร ท่านได้พบอะไรแปลกๆไม่เหมือนที่อื่น

ขอนำภาพที่เราเพิ่งจัดสรงน้ำพระพุทธรูปที่บ้านในโอกาสสงกรานต์ และขอส่งบุญและความเย็นใจมายังท่านผู้อ่านและสมาชิกชาวโกทูโนว์ทุกท่าน เป็นการทำบุญจากใจ เรียบง่าย กลมกลืนกับธรรมชาติรอบตัว

 

แถมด้วยภาพที่สวยงามของดอกไม้และใบไม้ที่เป็นสัญญลักษณ์ในพุทธศาสนา

ความสุขมีอยู่รอบตัว จากการได้ทำสิ่งที่เป็นบุญ และอยู่อย่างกลมกลืนกับธรรมชาติ

หมายเลขบันทึก: 176864เขียนเมื่อ 14 เมษายน 2008 12:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:56 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (38)

สาธุ สุขี โชคดี ทั้งปี คุณนาย และ คนข้างกาย

บรรยากาศแถวบ้านร่มรื่นจังนะครับ อยากมีบ้านแถวริมแม่น้ำบ้างจัง

แหมการจัดวางของทุกสิ่งนี่ creative จริงๆนะคะ ดูทั้งสวยทั้งแปลกค่ะ ชอบแบบนี้ น่าชื่นชมมากค่ะ

วันสงกรานต์อยู่บ้าน สบายกว่าค่ะ อย่างเรา คงไม่นึกสนุกจะไปสาดน้ำแล้วละ

สวัสดีปีใหม่ไทย และขอให้อาจารย์และครอบครัวมีความสุข สงบ สดชื่นมากๆนะคะ นำภาพกล้วยบัวที่บ้านมาฝากค่ะ

  • ความเรียบง่ายที่แฝงไว้ซึ่งความล้ำลึกของธรรมชาติ
  • ผู้มีสติปัญญาย่อมสร้างสรรความงดงามจรรโลงโลกใบนี้ค่ะ
  • ขอชื่นชมด้วยความรัก
  • เห็นภาพแล้วมีความสุข เย็นตาเย็นใจ
  • ในความลึ้งซึ้งที่อ่อนโยนน่าประทับใจยิ่งนัก

ขออนุโมทนาด้วยคนค่ะพี่นุช

เห็นจากภาพแล้ว ประทับใจสุดๆเลยค่ะ การทำอะไรที่ดี มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวแบบไทยๆอย่างนี้เป็นสิ่งที่จะทำให้คนระลึกถึงอยู่เสมอค่ะ พี่ทั้งสองคนเข้าใจใช้ของเรียบง่ายจากธรรมชาติรอบตัว ทำให้ดูดีมีรสนิยมจังเลยค่ะ แค่ได้เห็น ก็รู้สึกสบายตา สบายใจไปด้วยค่ะ ความสุขมีอยู่รอบตัวจริงๆค่ะ ขอบคุณพี่นุชมากค่ะ ที่นำความสุขกาย สบายใจมามอบให้ที่นี่

ขอให้พี่นุชและครอบครัวมีสุขภาพดี สุขกายสุขใจท่ามกลางธรรมชาติที่งดงามนะคะ  

  • งาม งาม งาม เหลือเกิน
  • ปลื้ม ปลื้ม ปลิ้ม ด้วย

(เมล็ดเพกา ลมแรงพัดมาตก เป็นการกระจายพันธุ์ทางอากาศ)

  • ขอบคุณอาจารย์P JJ ค่ะได้พรจากอาจารย์หลายรอบเลยนะคะ

 

  • น้องจิP น้องจิ แซ่เฮ ^๐^! ก็เช่นกัน ขอบคุณค่ะ ยังไม่เห็นแต่งตัวมาโชว์เองซักที

 

  • ที่บ้านร่มรื่นมากจริงๆค่ะคุณP กวินทรากร ขนาดมีร่มไม้ยังร้อนมากเลยค่ะ แต่ตอนเช้าและหัวค่ำอากาศเย็นสบาย ว่างๆขอเชิญมาแวะที่บ้านนะคะ

 

  • ขอบพระคุณคุณพี่ศศินันท์P Sasinanda ค่ะ ขอน้อมรับพรไว้อย่างแน่นหนาเลยค่ะ ได้เข้าไปที่อนุทินแล้ว น่าสนใจมากนะคะ จะศึกษาแล้วลองใช้ดูบ้าง เห็นคุณพี่บันทึกอะไรสั้นๆแต่มีความหมายมาก คุณพี่ทันสมัยจริงๆ และสนุกกับการใช้คอมพิวเตอร์เครื่องใหม่ด้วยใช่มั้ยคะ

สวัสดีคะคุณนุช

อนุโมทนาสาธุบุญด้วยนะค่ะ

อ่านบันทึกนี้ยิ่งชวนให้ .. ระลึกถึงวัฒนธรรมไทยแสนงามที่บ้านริมน้ำป่าสักเสมอคะ

  • ขอบพระคุณอาจารย์P  Lin Hui มากค่ะที่ให้ความรัก ความเอ็นดู ชื่นชมกับสิ่งที่เราทำ

 

  • ขอบคุณในคำอวยพรค่ะคุณอุ๊P a l i n l u x a n a =) พี่ก็ขออวยพรให้คุณอุ๊และสามีมีความสุขกาย สุขใจท่ามกลางธรรมชาติในแดนไกลเช่นกัน ความสุขที่เรียบง่ายจากธรรมชาติรอบตัวนั้นจะมีได้ก็ต่อเมื่อมีชีวิตที่ช้าเป็น และช้าได้ พี่ลองนึกดูว่าหากยังต้องออกไปทำงานประจำนอกบ้าน เราคงต้องทำทุกสิ่งที่เร่งรีบไปหมด เมื่อรีบก็ต้องทำอย่างที่มาตรฐานคนทั่วไปทำแบบรีบๆ

 

  • กราบขอบพระคุณท่านครูบาP ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ ค่ะที่กรุณามาชมให้เราปลื้ม ปลื้มที่ผู้ใหญ่ชื่นชมในสิ่งที่เราทำค่ะ เมล็ดเพกามีความงามแปลกตานะคะเห็นใกล้ๆอย่างนี้ จะลอยมาถึงบ้านนุชมั้ยคะ ยังไม่มีเลยค่ะ ว่าจะปลูกสักต้น

สวัสดีค่ะพี่นุช

ดูพี่นุชกับพี่คนข้างกายทำบุญแล้วทำให้รู้สึกอิ่มเอมใจเป็นอย่างมาก

ดูความละเมียดละไมของผู้ที่ตั้งใจทำบุญแล้วก็ให้เกิดปิติจริงๆ

อนุโมทนาค่ะพี่นุช ^ ^

ขอให้พี่นุชและครอบครัวมีความสุขกายสบายใจ เย็นชื่นฉ่ำใจตลอดปีนะคะ

  • สวัสดีค่ะพี่นุช สวยงามเหลือเกินค่ะพี่สำหรับการจัดงาน
  • ทางบ้านก็มีการจัดงานรดน้ำดำหัวเช่นกันค่ะ
  • http://gotoknow.org/blog/kulkanit/176913

สวัสดีค่ะอาจารย์P กมลวัลย์  เปลี่ยนรูปใหม่เป็นอะไรนะนี่ เดี๋ยวผู้นัยน์ตาอาวุโสจะตามไปดูใกล้ๆนะคะ

ขอบคุณที่มาร่วมอนุโมทนาบุญค่ะ

ที่จริงมีคนไทยอีกไม่น้อยที่สืบสานประเพณีที่ดีงาม ทำอย่างเป็นเรื่องเป็นราว ดูอย่างบ้านอาจารย์ลูกหว้านะคะ น่าชื่นชมมาก แต่เวลาดูข่าวทีวี ที่ไปถ่ายทำเรื่องงานสงกรานต์ที่ต่างๆ กลับไปเน้นที่ความสนุกสนาน เป็นกรรมของสังคมจริงๆค่ะ

ความเรียบง่ายเป็นความสุขอย่างมีอิสระจากสิ่งผูกมัดที่เกิดด้วยมาตรฐานของสังคมปัจจุบัน ที่เราตระหนักว่าช่างห่างไกลจากความเป็นปกติของมนุษย์ค่ะ

สวัสดีค่ะP  อ.ลูกหว้า ที่พี่จัดเป็นแค่พิธี เรียบง่าย ได้ทำแล้วสุขใจ เย็นใจค่ะ

ไปเยี่ยมตามลิงค์แล้ว น่าชื่นชมมากที่ครอบครัวอาจารย์หลายรุ่น สามารถมารวมตัวกันทำสิ่งดีงาม สืบสานประเพณีค่ะ

  • มาร่วมอนุโมทนาบุญด้วยค่ะพี่นุช
  • แวะมาเที่ยวบ้านพี่ทีไรได้ความชื่นใจกลับไปทุกๆครั้งเลยค่ะ
  • สวัสดีเจ้า พี่นุช..

ดูภาพ และอ่านไล่เลียงไปตามตัวหนังสือก็รู้สึกอิ่มไปกับความงดงามที่ได้เห็น    ชื่นใจจังเลยค่ะ  ^^

สงกรานต์ปีไหนๆ ต้อมก็มีชีวิตติดกับกองหนังสือ   ไม่ค่อยได้มีโอกาสไปเล่นน้ำสนุกสนานกับคนอื่น   มีอยู่ปีหนึ่งที่พี่ๆ จากในเวบที่สนิทสนมกันมาเที่ยว  ปีนั้นดูจะเป็นปีแรกที่ต้อมได้ไปดูสงครามการสาดน้ำที่คูเมือง(ไม่ค่อยแน่ใจ เอ..หรือเคยไปก่อนหน้านั้นครั้งหนึ่งนะ)   วันแรกก็นักเจอกันที่สนามกอล์ฟ   พี่ๆ ไปไดร์ฟกอล์ฟ   ต้อมไปนั่งเฝ้าและมัวแต่คุยมือถือกับนั่งเล่นเกมส์    วันที่สอง..รถทุกคันเอาไปจอดที่บ้านพี่เหี้ยมที่สันกำแพง   และเปลี่ยนเอารถกระบะบรรทุกน้ำ   พลรบมีอยู่ 5 คนด้วยกันที่นั่งข้างหลังรวมทั้งต้อมด้วยและหน้ารถมีเจ่เจ้ซึ่งเป็นพี่ใหญ่ของเดอะแก๊งค์กับพี่เหี้ยม(จริงๆ แล้วเธอชื่อสวย+หน้าตาสวยมาก แถมยังฉลาดสุดๆ  แต่ต้อมชอบนินทาลับหลังว่าเธอโหดเหี้ยม เพราะเราชอบคุยกันเหมือนคนทะเลาะกัน)ซึ่งเป็นคนขับ   พี่เหี้ยมบอกกับพี่ๆ คนอื่นว่า "พวกคุณควรจะภูมิใจนะเนี่ยที่เจ้าต้อมยอมมาเล่นน้ำด้วย  นี่เป็นครั้งแรกของน้องเชียวนะเนี่ย"    ที่นั่นอย่างกับสมรภูมิรบขนาดใหญ่   ที่มีคนหลายวัยสาดน้ำกันอย่างเอาเป็นเอาตาย   พี่ๆ ข้างหลังรถก็เล่นน้ำสนุกสนาน   มีต้อมนั่งขดตัวอยู่ด้านในสุดของกระบะข้างหลังและพยายามส่งสายตาอ้อนวอนไปยังเจ่เจ้ที่นั่งหน้ารถว่า..พลี๊สสส เอาหนูไปนั่งหน้ารถทีเถอะ  หนูขอร้อง    แต่สงสัยทัศนียภาพข้างทางตรงริมคูเมืองคงดุน่าสนใจกว่าตาใสซื่อแป๋วแหววของต้อม   เจ่เจ้ก็เลยทำเป็นไม่สนใจ    นั่งขดตัว ทำตัวเจี๋ยมเจี้ยมไปได้ครึ่งคูเมือง  น้องกะเหรี่ยงเลยกระโดดลงไปจากรถเฉยเลย   เดินไปพลางเล่นสาดน้ำไปพลางซะงั้น   พี่ๆ ก็เลยอ้าปากค้าง   หนอยแน่ะ..

ก็สนุกดีค่ะ  เมื่อนึกถึงภาพเก่าๆ ที่มีเวลาร่วมกันกับพี่ๆ ที่รักยิ่ง   นึกไปถึงวันนั้นแล้วต้อมก็อมยิ้มได้เสมอ   และอีกวันต่อมาเราก็ยกโขยงไปปางช้างแม่สากัน   นั่นเป็นสงกรานต์ที่ต้อมรู้สึกสนุกที่สุดลยนะคะ พี่นุช

พลอยนึกไปถึงคำสอนของพ่อ   พ่อมักจะบอกว่า..หากจะเล่นน้ำก็ให้นึกว่าต้นไม้ในสวนก็ต้องการน้ำเหมือนกันนะ  ให้ไปรดน้ำต้นไม้ดีกว่า   ซึ่งต้อมก็เห็นด้วยกับพ่อค่ะ  

ต้อมว่ารายละเอียดของประเพณีการรดน้ำของเรากำลังจะเปลี่ยนไปตามกระแส   ต้อมชอบภาพบรรยากาศเก่าๆ แบบไทยๆ มากกว่า   น้ำขันเล็กๆ ลอยดอกมะลิหอมกรุ่นหรือน้ำอบไทยๆ รดน้ำขอพรกันด้วยท่าทีสุภาพ  ภาพเหล่านี้ที่ต้อมชอบและรู้สึกตราตรึงกำลังจะเลือนหายไปหรือคะ? 

ป.ล. คิดถึงพี่นุชค่ะ   ^^

  • สวัสดีครับ
  • โชคดีที่ได้อ่านบันทึกนี้ (ใครที่ไม่ได้อ่านต้องเสียใจแทนด้วย)
  • เป็นธรรมชาติมากๆๆๆ  ครับ 
  • ขอบพระคุณมากครับที่นำมาบันทึกให้ได้มีโอกาสเรียนรู้
  • ผมก็มีกิจกรรมส่งต่อ..มาแลกเปลี่ยนครับ
  • สวัสดีค่ะพี่นุชขา

หนูชอบแล้วก็ประทับใจทุกสิ่งทุกอย่างที่ปรากฎในบันทึกนี้ค่ะ เรียบง่ายแต่ดูงดงามละเมียดละไมค่ะ  เป็นสิ่งที่หนูใฝ่ฝันค่ะชีวิตแบบนี้...

 

 

ยินดีค่ะที่อาจารย์อ็อดP มาร่วมอนุโมทนาบุญ ขอส่งบุญไปยังอาจารย์เยอะๆให้อาจารย์มีสุขภาพแข็งแรง มีความสุขเสมอนะคะ

ช่วงนี้ที่บ้านก็ร้อนมากเช่นเดียวกับที่อื่นๆ แต่ก็ยังนับว่าอยู่ได้สบายเพราะร่มรื่นด้วยต้นไม้ใหญ่และ สงบค่ะ ส่วนต้นไม้เล็ก แห้งกรอบด้วยแดดแรงมากค่ะ

สวัสดีเจ้าคุณต้อมP เล่าเรื่องเล่นสงกรานต์ครั้งแรกได้อย่างเห็นภาพเลยนะคะ ปีนี้ได้เล่นน้ำหรือเปล่าล่ะคะ

คุณพ่อคุณต้อมท่านเป็นคนคิดลึกซึ้งมาก และท่านคงมองคุณต้อม มาจากสวรรค์ยิ้มกว้างที่คำสอนของท่านนั้นลูกสาวยังจำได้แม่นยำ

พี่อยู่บ้านไม่ออกไปไหนเลยค่ะ แต่ได้เห็นข่าวดีๆหลายข่าวที่มีผู้ฟื้นฟูประเพณีดีๆขึ้นมา เช่นที่ภาคเหนือ เห็นมีแห่ไม้ค้ำต้นโพธิ์ ภาคใต้มีการส่งเทวดาและรับเทวดา เข้าไปที่บล็อกอาจารย์ลูกหว้าก็ได้เห็นสิ่งน่าชื่นใจที่ครอบครัวอาจารย์เขาทำทุกปี

ส่วนไอ้ที่เล่นน้ำ เต้นเหมือนโดนน้ำร้อนในนรกลวก เมามาย เสียสติทั้งหญิงและชาย ดูแล้วต้องปลง เป็นกรรมสาธารณะ ที่เราสามารถช่วยได้อย่างเดียวคือ ดูแลลูกหลานของเราไม่ให้ออกไปเสียสติเช่นนั้น

คิดถึงเสมอเช่นกันค่ะ

สวัสดีค่ะคุณP สิงห์ป่าสัก ขอบคุณที่ชื่นชมกันค่ะ คิดว่าที่จริงคนไม่น้อยในสังคมเราหิวโหยธรรมชาติและความงามที่เรียบง่าย แต่แพ้ต่อแรงกระตุ้นให้บริโภคอย่างทุนนิยม จนหลงเข้าไปในความฟุ้งเฟ้อ มากมาย จนหาทางกลับไม่ถูก

ได้ไปอ่านบันทึกของคุณตามที่ได้มาชวน ต้องขอบคุณมากค่ะที่มาชวน ไม่อย่างนั้นคงพลาด หรือกว่าจะได้เข้าไปอ่านก็คงอีกนาน

คุณหมีเชอรี่P ทะเลดาว ทุกอย่างที่ทำก็ทำอย่างเรียบง่ายจริงๆ เพราะเราไม่มีลูก หลานๆก็อยู่กันไกล ปีนี้ดีที่คุณแม่อยู่ด้วยในช่วงนี้ค่ะ อยากให้ตามไปอ่านที่บันทึกของคุณ สิงห์ป่าสัก ค่ะ
  ส่งต่อ.. น่าชื่นชมมากๆค่ะที่การสืบสานประเพณีได้ร้อยคนแต่ละรุ่นให้เชื่อมโยงกัน

  • สวัสดีเจ้า พี่นุช..

สงกรานต์ปีไหนๆ ต้อมมักอยู่กับหนังสือค่ะ   ปีนี้ลูกสาวเจ้านาย(เจ้คนสวย)เธอซื้อหนังสือให้ต้อมตุนไว้อ่านในช่วงเทศกาลนี้ตั้งสิบสองเล่มแน่ะ  

ตอนเด็กๆ จะรู้สึกตื่นเต้นกับเทศกาลนี้มาก   ตั้งแต่ที่พ่อบอกว่าต้องตื่นแต่เช้าจะได้เอาประทัดออกมาจุดหรือยิงสะโป้ก   เพื่อที่สังขารที่หาบเงิน-หาบทองลอยอยู่บนฟ้าจะได้ตกใจ   ทิ้งหาบเงินหาบทอง    นับเป็นกลุอุบายให้เด็กตื่นแต่เช้าจะได้ตื่นขึ้นมาทำความสะอาดบ้านในวันที่ 13 นะคะ   ต้อมยังเคยไปกลางเกาะน้ำปิงเพื่อตามพี่สาวไปยิงสะโป้กด้วยเลย   แค่ครั้งสองครั้ง..ภาพเหล่านี้เป็นความทรงจำสีจางๆ ที่ต้อมพอจะรู้สึกได้อยู่บ้าง

ช่วงเวลาแบบนี้..คนอื่นๆ มักจะไปเที่ยวกัน  แต่พ่อต้อมก็เข้าสวน(เพราะเป็นช่วงปิดเทอม)   หากมีญาติจากกรุงเทพมาค้างที่บ้าน..พ่อก็จะพากันไปเที่ยวน้ำตกหรือทะเลสาปดอยเต่า   ซึ่งต้อมไม่เคยไปด้วยสักครั้ง   ก็ขี้อายไงและไม่ชอบคนเยอะๆ ด้วย   จะรับจ้างเฝ้าบ้านตลอดเลย   แต่ปกติต้อมกับพ่อมักจะเข้าสวนค่ะ   เสียดายน้ำที่เขาสาดกันโครมๆ    แต่เราห้ามใครไม่ให้ทำแบบนั้นได้นี่นา    เพราะงั้นจึงเริ่มที่ตัวเรา

ประเพณีแห่ไม้ค้ำโพธิ์มีอยู่เกือบทุกที่ในชนบท   ที่จอฝทองก็ขึ้นชื่อนะคะ   ต้อมเคยไปดูตอนเด็กๆ สองสามครั้งได้   เคยไปที่ป่าซางครั้งหนึ่ง   จำได้ว่าแม่ปิดกระจกรถไม่ทันเพราะกระจกไฟฟ้ามันขึ้นช้ามากๆ   ต้อมซึ่งเป็นคนขับสำลักน้ำเต็มๆ   แต่แห่ไม้ค้ำโพธิ์ที่บ้าน..ต้อมไม่เคยไปร่วมเลยสักครั้ง   ได้แต่ยืนมองขบวนแห่ผ่านหน้าบ้านค่ะ

ป.ล. 1.ขอบคุณที่ตามไปชิมถั่วแดงหวานเย็น(ฝีมือแม่บ้านที่ออฟฟิศ)นะคะ  ^^

ป.ล. 2.คิดถึงพี่นุชเจ้าค่ะ

ป.ล. 3.วันนี้ที่ออฟฟิศมีงานรดน้ำดำหัวเจ้านาย  ซึ่งกลายเป็นประเพณีของที่นี่  อำเภอนี้มานานนับสิบๆ ปี   เสียดายปีนี้ไม่อลังการเหมือนปีก่อนๆ ไม่งั้นจะเขียนเล่าในบันทึก

สวัสดีอีกรอบเจ้าคุณต้อมP เนปาลี ขอบคุณนะคะที่มาเล่าเรื่องไปยิงสะโป้ก พี่ได้รู้ตำนานจากคุณต้อมนี่แหละค่ะ และได้ไปเห็นผู้เฒ่าในบันทึกของคุณสิงห์ป่าสัก เรื่อง ส่งต่อ.. เหลาเครื่องมือ น่าจะเป็นอย่างเดียวกันนะคะ คือทำให้เกิดเสียงดัง

...แต่เราห้ามใครไม่ให้ทำแบบนั้นได้นี่นา   เพราะงั้นจึงเริ่มที่ตัวเรา....

พี่เห็นด้วยค่ะ แล้วก็รู้สึกเหนื่อยหน่ายกับการที่จะไปบ่นว่าใคร(แค่นิดๆหน่อยๆพอ) เพราะไม่มีอะไรเกิดขึ้น จึงต้องทำสิ่งที่ใกล้ตัวเราก่อน

เจ้คนสวยน่ารักจัง รู้ใจคุณต้อมหาหนังสือมาให้อ่านจุใจ คงรู้สึกได้พักผ่อนเต็มที่นะคะ

ได้มีโอกาสร่วมในประเพณีรดน้ำดำหัว ทำด้วยตนเองถือว่าได้ช่วยกันทำให้สิ่งดีๆคงอยู่นะคะ

คิดถึงกันเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้วค่ะ^___^

สวัสดีค่ะ

ชอบบรรยากาศแบบนี้มากๆค่ะ คิดถึงอดีต ที่อบอุ่นกับปู่ย่า ตายาย

ขออนุญาติ เก็บภาพบ้างนะค่ะ

มาเยี่ยม...สาธุ ๆ ๆ

ทุกอย่างดูเป็นธรรมชาติ กลมกลืน ปรับปรน สมสมัย ได้องคาพยบครบดีครับผม

ลองไปอ่านดูที่นี่ค่ะ มีพากพิง อิๆๆๆ

สวัสดีครับ

เข้ามาร่วมอนุโมทนาบุญครับ

ชอบทุกภาพ

เป็นสวรรค์บนดินถิ่นมนุษย์ครับ

สวัสดีค่ะคุณP ครูเอ ยินดียิ่งค่ะที่คุณให้เกียรติแวะมาอ่าน

พี่เสียดายแทนคนยุคนี้หลายๆคนที่ภาพของการอยู่เรียบง่าย ใกล้ชิดธรรมชาติ และการอยู่บ้านไทยนั้น เป็นสิ่งที่ทำให้คนยุคใหม่นึกถึงอดีตที่อบอุ่น....ได้แค่นึกถึง ก็ยังดีกว่าไม่นึก หรือไม่มีอะไรให้นึกนะคะ คุณครูเอยังได้ทันสัมผัสชีวิตอบอุ่นกับปู่ย่าตายาย โชคดีมากค่ะ

นับวันเด็กรุ่นหลังๆจะไม่มีโอกาส ชีวิตยุคใหม่ได้ตกอยู่ในกระแสโลกาภิวัตน์ เหมือนกันทั้งโลกหมดแล้ว

บ้านริมน้ำและการใช้ชีวิตของพี่ เป็นสิ่งที่พี่รู้สึกว่า เราช่างโชคดีที่ได้มีชีวิตอย่างนี้ในปัจจุบัน จึงอยากแบ่งปันความสุขให้ผู้ที่ยังนึกรักชีวิตเรียบง่าย ใกล้ชิดธรรมชาติ

แต่คิดว่าแก่ๆกว่านี้อยากไปใช้ชีวิตบั้นปลายที่เชียงใหม่ค่ะ ชอบบ้านเมือง วัฒนธรรม และผู้คนค่ะ

ขอบคุณค่ะอาจารย์P umi เป็นเช่นอาจารย์กล่าวค่ะ ทำให้ชีวิตรู้สึกโปร่งเบา สบายดี ไม่เคร่งเครียด เวลาเห็นความเปลี่ยนแปลง ทรุดโทรมไปในบางส่วนของบ้าน ก็นึกถึงหลักธรรม และปรับใจ ปรับอารมณ์ ให้เห็นไตรลักษณ์

อย่างแท่นที่วางดอกไม้ ธูป เทียน ซองปัจจัยถวายพระ นั้นเดิมเป็นช่องที่ต้นไม้โผล่ขึ้นมาให้ร่มเงากลางนอกชาน แต่หลังๆเรารู้สึกว่าโง่ไปหน่อยที่เลือกต้นเม่ามาลง และเกิดเป็นเม่าตัวผู้ มีแต่ดอก ไม่เคยมีลูก โดนน้ำท่วมโคนไปสองรอบก็ไม่งาม ไม่เป็นร่มเงาพอ เลยยกออก ว่าจะลงต้นไม้ใหม่ คนข้างกายก็ยุ่งเกือบตลอดเวลา ปล่อยโบ๋ๆอยู่นาน จนเขาเองก็ทนไม่ได้ ให้ลุงโชติมาสานแผ่นไม้ไผ่มาวางปิดเป็นโต๊ะไปเสียเลย ให้พี่น้อยได้ตากของค่ะ อยู่ไปก็ปรับตัวไปค่ะ ไม่ยึดติดว่าต้องเนี๊ยบสมบูรณ์แบบ เพราะไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบนะคะ

ขอบคุณคุณพี่ศศินันท์P ที่ระลึกถึงและกล่าวถึงนุชตามที่พาดพิงนะคะ^___^ ตามไปอ่านแล้วค่ะ คุณพี่ช่างมีพลังมากมายและทันสมัย ทันเทคโนโลยีจริงๆ

 

สวัสดีค่ะคุณP พลเดช วรฉัตร ยินดีค่ะที่มาร่วมอนุโมทนาบุญ


เป็นสวรรค์บนดินถิ่นมนุษย์ครับ

ค่ะรับธรรมชาติไว้ในชีวิต ก็สามารถพบสวรรค์บนดินกันได้ง่ายจริงๆ

  • นอกจากได้บุญที่จิตใจแล้ว
  • การจัดเตรียมสิ่งของต่างๆ ก็สวยงาม...คงสุขใจขณะเตรียมการนะคะ
  • ท้ายสุด บ้านพี่นุช...น่าอยู่เสียจริงๆ

สวัสดีค่ะอาจารย์คุณนายดอกเตอร์  เห็นบรรยากาศบ้านริมน้ำแล้ว ชุมฉ่ำใจค่ะ

สงกรานต์ตั้งแต่เด็กแล้วจะเป็นตรงข้ามน้องต้อมเนปาลีค่ะ จะกลัวน้ำอย่างที่สุด มักจะกบดานอยู่แต่ในบ้าน

เห็นสายน้ำไหลแล้ว เผื่ออาจารย์จะคิดถึงแม่น้ำปิงบ้างนะคะ ร่วมอนุโมทนาบุญและฝากเพลง ล่องแม่ปิง (โดยศิลปินล้านนาการดนตรี อัลบั้ม ล้านนา 3 แคนลำโขง) มา ให้พบเจอกับน้ำป่าสัก ทั้งที่รู้ว่าแม่น้ำสองสายนี้ไกลกันเกินจะมาบรรจบกันค่ะ

น้องตุ๊กกะตูนคงจะเป็นผู้ทำบุญอย่างประณีตบ่อย เข้าใจความรู้สึกของการทำบุญที่พี่ทำเลยค่ะ เรียบง่าย แต่ตั้งใจทำอย่างละเอียดประณีตในทุกสิ่ง

ขอบคุณนะคะที่ชมว่าบ้านน่าอยู่ บ้านที่อยู่ในแวดล้อมธรรมชาติและมีสายน้ำไหลผ่านนั้นสวยด้วยทำเลที่ตั้งในตัวอยู่แล้วนะคะ วันหลังผ่านอยุธยามาแวะซีคะจะทำของอร่อยเลี้ยง

 

สวัสดีค่ะคุณP ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี เรียกพี่นุชก็ได้ค่ะ (เคยบอกคุณต้อมให้เรียกพี่นุชเฉยๆ โดนคุณต้อมแซวว่าชื่อ"พี่นุชเฉยๆ"หรือ)

ขอบคุณค่ะที่มาร่วมอนุโมทนาบุญและฝากเพลงไพเราะไว้ให้ฟัง ยังคิดถึงแม่นำปิงเสมอ ลูกช้างจะลืมสายน้ำปิงได้อย่างไร คิดถึงเสมอค่ะ

พี่เคยฟังดนตรีซะล้อวงนาคทันต์บรรเลงในสวนบ้านสมเด็จย่าฯ(ที่ฝั่งธน)ยามเย็น เพราะมากเลยค่ะ พี่ว่าดนตรีเหนือนั้นอ้อนมากๆ

อ้อคุณP  ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี คะขอรายงานว่าฟังเพลงแล้วมีสำเนียงเหนือและอีสานปนกันให้บรรยากาศอีกแบบในการฟัง ไม่เคยฟังที่ไหนมาก่อนเลยค่ะ เลยเก็บเพจที่ขึ้นมาไว้ที่My Favorite แล้วด้วยค่ะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท