อยู่กรุงเทพฯ อยากกินก็ได้กิน มีตัง 35 บาทก็พอ (เผื่อกินโค้กด้วย) อยู่ไกลปืนเที่ยงกินกล้วยกินมัน ประทังชีวิตไปวันๆ

ถ้าเราเก็บภาษีอาหารทำลายสุขภาพ ผมอาจจะกินบะหมี่ชาม 50 บาท? หมูแดงพอลงน้ำสีตกเห็นๆ  กินแล้วหิวน้ำแสบปาก ท้องเสีย  แต่ก็อร่อยดีนะครับ :-P 

ถ้ามีบะหมี่เกี้ยวราคาถูกเพื่อสุขภาพและอร่อยด้วยคงดี. อาจจะเอาภาษีที่เก็บข้าวขาหมูมาอุดหนุน? 

ความจริงผมไม่ได้คิดจะเสนอให้เก็บภาษีอาหารทำลายสุขภาพหรอกครับ ภาษีแบบนั้นน่าจะเป็นภาษีสรรพสามิต ซึ่งเหมาะสำหรับพวกโรงงานอุตสาหกรรมที่รัฐเรียกเก็บจากสิ่งที่รัฐเห็นว่าควรเก็บเพิ่มเพราะเป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นสำหรับชีวิต (เช่นรถยนต์ น้ำอัดลม เครื่องดื่มมีแอลกอฮอล์เป็นต้น)

ผมคิดถึง VAT ครับ

• ผู้ประกอบการที่ไม่ต้องจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม (กรมสรรพากร)
• ภาษีมูลค่าเพิ่ม (วิกิพีเดีย)
• ภาษีมูลค่าเพิ่ม (สำนักงานเศรษฐกิจการคลัง)

อัตราภาษีมูลค่าเพิ่มในปัจจุบัน อยู่ที่ 6.3% แต่มีภาษีมูลค่าเพิ่มของราชการบริหารส่วนท้องถิ่นที่จัดเก็บเพิ่มอีก 0.7% (อัตรา 1 ใน 9 ของภาษีมูลค่าเพิ่ม) รวมเป็น 7%

ผู้ประกอบการรายเล็ก ที่มียอดขายไม่ถึง 1.8 ล้านบาท ต่อปี (ยอดขายเฉลี่ยไม่เกิดวันละ 4,931.50 บาท) ก็ไม่ต้องเสีย VAT

ผมไม่เห็นด้วยกับการเก็บภาษีจากที่หนึ่ง แล้วนำมาอุดหนุนอีกที่หนึ่งในลักษณะที่ใกล้เคียงกันครับ

สำนักงานกองทุนสร้างเสริมสุขภาพ (สสส) เก็บภาษีเหล้า-บุหรี่ แล้วเอามาทำเว็บ บางโครงการแรกก็แปลกดีเหมือนกัน แต่ช่วงหลังๆ มานี้ รัดกุมขึ้นมาก

เอาเป็นว่า ตอนนี้อยากกินก็รีบกิน ก่อนที่จะมี พรบ.ว่าด้วยความผิดของหมูแดง ออกมานะครับ

แวะอ่านบล๊อกของคุณหมอวัลลภบ้าง อ้าว เขียนเรื่องเดียวกันเลย แต่ผมเขียนก่อนนะ