เพียงแต่เธอ

...

ด้วยความรัก ความรู้สึก ที่นึกถึง
ด้วยความคิด คำนึง ถึงใครหนอ
ด้วยสายใย ความรัก ที่ถักถอ
ด้วยการรอ หัวใจ ใครสักคน

เมื่อดวงดาว พราวแสง อยู่บนฟ้า
เมื่อจันทรา พราวแสง ทุกแห่งหน
เมื่อดวงตา พราวแสง กับบางคน
เมื่อเทพดล พราวแสง กับคนรอ

สายลมหนาว หนาวโชย มาสัมผัส
สายลมนัด นัดหัวใจ ให้ร้องขอ
สายลมรัก รักกันนะ นับวันรอ
สายลมหนอ หนอใจ อยู่ไกลเธอ

ใครจะอยู่ เคียงข้าง ฉันบ้างหนอ
ใครจะรอ เคียงข้าง ฉันเสมอ
ใครจะยืน เคียงข้าง หัวใจเธอ
ใครจะเพ้อ เคียงข้าง ระหว่างกัน

เส้นทางเดิน สองเรา ดูไกลห่าง
เส้นทางกว้าง สองเรา เธอกับฉัน
เส้นทางทรุด สองเรา ไม่เท่ากัน
เส้นทางนั้น สองเรา ไม่เข้าใจ

โชคชะตา วาสนา การมาพบ
พรหมลิขิต ขีดเส้นกลบ ทางเดินไว้
ปาฏิหาริย์ มองไม่เห็น เส้นหัวใจ
ความห่วงใย กลับมีให้ เพียงแต่เธอ

...

บ้านปลายดง แห่ง หางดอย

ณ เชียงใหม่

๘ ตุลาคม ๒๕๕๔

๐๑.๕๔ น.

......................................................................................................................................................................

อารมณ์เพื่อเธอ ...

ความห่วงใยมอบให้ได้เสมอ เพียงแค่เธอรับรู้ก็เพียงพอ

ความรักไม่สำคัญมากเท่ากับความเข้าใจ ไม่ว่าจะอยู่ไกลกันสุดฟ้าแค่ไหน เธอก็น่าจะยังรับรู้ความรู้สึกนั้นได้ โดยไม่ต้องเอ่ยปากสักคำ

อกหักสักครึ่งวัน รักอีกสักครึ่งวัน อาจจะแต่งบทกลอนได้ดีขึ้น (ใครว่ามาเนี่ย ;)...

...

ฉันเป็นเพียง ดอกหญ้า ข้างถนน
ไม่มีใคร มายล มาดมกลิ่น
ไม่มีใคร มาเด็ด จนชาชิน
ฉันขอเป็น ดอกดิน เท่านี้พอ

เพียงประโยชน์ ชุ่มชื้น ต่อผืนดิน
รักธรณินท์ ถิ่นนี้ ไม่มีขอ
ไม่ต้องรัก ขอเข้าใจ ก็เพียงพอ
ฉันจะรอ เธอตรงนี้ ทุกที่ไป 

...

บุญรักษา ครับ ;)

......................................................................................................................................................................