...
ฉันเลือกถอด หัวโขน ของฉันวาง
เธอถอดบ้าง หัวโขน จะดีไหม
แล้วเราค่อย พูดคุย ค่อยเปิดใจ
เปิดเอาไว้ ให้ฉัน มองเห็นเธอฉันเลือกถอด หน้ากาก ของฉันออก
เธอก็ลอก หน้ากาก ฉันเสนอ
เราต่างคน ต่างเป็นเพื่อน นะจ๊ะเธอ
ไม่ถอดเก้อ ของฉัน เพียงผู้เดียวฉันเลือกลด ทิฐิ ในใจฉัน
เพื่อเรานั้น มีชีวิต ไม่เปล่าเปลี่ยว
ฉันฟังเธอ เธอฟังฉัน ดีแท้เชียว
หัวใจเกี่ยว แท้จริง ไม่อิงใครฉันปล่อยวาง กิเลส และตัณหา
ใช้ศรัทธา ความรัก ที่เธอให้
ขอบคุณเธอ ที่เธอ มอบหัวใจ
ต่อนี้ไป ฉันและเธอ คือเกลอกันมิตรภาพ เดินทาง วางตรงหน้า
มิตรภาพ นำพา เธอกับฉัน
มิตรภาพ พบพาน ทุกคืนวัน
มิตรภาพ ใช่ความฝัน มุ่งมั่นรอเราต่างคน ต่างมอบ ความไว้ใจ
จะมีใคร รู้ซึ้ง ถึงคำขอ
มิตรภาพ เก็บไว้ ในใจพอ
กี่พอศอ เรามีเรา เท่านั้นเอง...
บ้านปลายดง แห่ง หางดอย
ณ เชียงใหม่
๑ ตุลาคม ๒๕๕๔
๐๐.๑๘ น.
......................................................................................................................................................................
แรงบันดาลใจ เกิดจาก อุนนุนบทหนึ่งของ "นิ้วกลม" เล่มใหม่
(หนังสือ ชื่อ กาลครั้งหนึ่งทุกสถานที่เคยมีความรัก)
กรุณา
ถอดหน้ากาก
ก่อนทำความรู้จักกัน.
ความสัมพันธ์ฉันท์มิตรของใครสักคน คนสักคู่ ย่อมต้องเริ่มต้นจาก การยอมถอดหัวโขน ถอดหน้ากาก ลดทิฐิ ปล่อยวาง ก่อน แล้วจึงเปิดหัวใจซึ่งกันและกัน เพื่อแลกเปลี่ยนความสุขใจซึ่งกันและกัน
แรงบันดาลใจเกิดได้แม้คำเพียงคำเดียว
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)
......................................................................................................................................................................
ฮืมม์..จริงด้วยนะ ถ้าไม่ถอดหัวโขน ไม่ถอดหน้ากาก จะพูดกันสะดวกได้อย่างไร
ยิ่งภาษาไม่ค่อยตรงกัน รู้เรื่องก็ตรงดูปากขยับนี่แหละ :-)
พยายามถอด แต่คนก็ยังใส่ให้นี่ทำไงดีคะ คุณครู
จาก ป.กุ้งเผา
อาจจะต้อง "ฝึกฝน" นะครับ หากเราเคยชินที่เป็นเช่นนั้น เขาก็คงจะปฏิบัติเช่นนี้มานานแล้วนะครับ คุณหมอบางเวลา ป. กุ้งเผา
ขอบคุณมากครับ ;)...