ยังไม่ลืม แต่อยากเลือน ... (บทกวีอารมณ์สีจางจาง)
ยังไม่ลืม แต่อยากเลือน
...
อดีตผ่าน หนทางไกล
เธอรู้ไหม ฉันคิดถึง
วันวาน สุดคะนึง
ระลึกถึง เธอไม่เลือนคอยคิดถึง แต่หน้าเธอ
นอนละเมอ มันย้ำเตือน
ไม่รู้นะ อีกกี่เดือน
ที่ฟั่นเฟือน ไม่เลิกราเธอรู้ไหม ฉันพยายาม
ไม่คิดตาม ไม่คิดหา
ความซื่อสัตย์ มันศรัทธา
ใจบอกว่า ยังไม่ลืมสิ่งเก่าเก่า ที่เราทำ
มันตอกย้ำ เคยดูดดื่ม
อดีตนั้น ฉันเคยปลื้ม
แล้วจะลืม เธออย่างไรฤดูกาล ที่เปลี่ยนผ่าน
ไม่ว่านาน สักแค่ไหน
สิ่งเล็กเล็ก ในหัวใจ
ถึงยังไง ก็มีเธอบทเพลงรัก ยังขับขาน
แม้เนิ่นนาน ยังพร่ำเพ้อ
ขอเก็บรัก ฝันละเมอ
ขอเก็บเธอ ทุ้มในใจ...
บ้านปลายดง อยู่หางดอย
ณ เชียงใหม่
๑๕ กันยายน ๒๕๕๔
๐๓.๕๘ น.
......................................................................................................................................................................
อารมณ์สีจางจาง ...
อดีตนั้น ยังต้องใช้เวลา
คอยวิ่งหา ตามเหตุผล
พยายามลืม ลืมหน้าคนบางคน
ความอดทน เลยขีดแดง
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)
......................................................................................................................................................................
ความเห็น (4)
- เก็บรักที่เหลือเพื่อร้าว
- นานยาวเท่าไรใครเห็น
- เราเองรู้คำลำเค็ญ
- ยิ่งเน้นยิ่งร้าวยาวนาน
เวลาเยียวยา ส่งกำลังใจเจ้า :)
ขอบคุณครับ ท่านอาจารย์ โสภณ เปียสนิท ;)...
ขอบคุณครับ คุณ Poo ;)...