เดินให้สุดทาง ... (บทกวีอารมณ์แห่งความหวัง)


 

เดินให้สุดทาง

 

 

...

มีหลายสิ่ง หลายอย่าง ที่ค้างคา
หัวใจชา ทำอะไร ไม่ถนัด
แต่ละสิ่ง แต่ละอย่าง ยังไม่ชัด
ต้องค่อยค่อย เข้าไปจัด ทีละทาง

มีหลายสิ่ง หลายอย่าง ที่คาใจ
ทำอะไร ก็ต้องคิด ให้ถี่ถ้วน
คงต้องให้ กาลเวลา จัดกระบวน
สิ่งสมควร ควรทำ ประจำวัน

...

การค้นหา คำตอบ และความหมาย
เพื่อผ่อนคลาย ความรู้สึก ที่นึกถึง
จิตสุดท้าย ท้ายสุด สุดคะนึง
ชอบคิดถึง ซึ่งหน้าเธอ ทุกคืนวัน

เดินกลับไป แสวงหา ธรรมชาติ
ดั่งภาพวาด พาดผ่าน หนทางฝัน
เส้นทางเดิน ลิบลับ ระยับกัน
เพียงหยุดฝัน เพื่อเริ่มใหม่ พักใจพอ

...

ฝนที่ตก จากฟ้า นภาลัย
เมฆสีเทา ลอยไป ไกลสุดฟ้า
อาทิตย์โผล่ แสงแดด กำลังมา
แทนที่ฟ้า ที่มืดมัว ระรัวใจ

ประสบการณ์ ผ่านมา คุณค่าสูง
ใช้ใจจูง เดินผ่าน ม่านสวรรค์
ชีวิตคน คนหนึ่ง ลึกซึ้งพลัน
ฉันเป็นฉัน คือคนใหม่ ไปสุดทาง

...

 

 

 

บ้านปลายดง อยู่หางดอย

ณ เชียงใหม่

๒๔ สิงหาคม ๒๕๕๔

๑๒.๐๕ น.

 

 

......................................................................................................................................................................

อารมณ์แห่งความหวัง ...

หนทางเดินของชีวิตย่อมไม่ราบเรียบและขรุขระเสมอ

เพียงแต่ "ใจ" ของเราต้องฝ่าออกไปให้ถึงจุดหมายที่เราวาดหวังเอาไว้

หนทางไกล ไปให้ถึง

และไม่ได้ผิดอะไร เมื่อเราฝ่าฟันออกไปแล้ว เรารู้สึกเหนื่อยล้า เหนื่อยอ่อน

พักก่อน จึงไม่ใช่ความผิดใด ๆ

แต่เป็นการพักเพื่อออมกำลัง เพื่อเดินต่อ

มันเป็นเช่นนั้นแล

 

บุญรักษา ครับ ;)...

......................................................................................................................................................................

 

หมายเลขบันทึก: 455816เขียนเมื่อ 24 สิงหาคม 2011 12:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 มิถุนายน 2012 10:07 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

มาให้กำลังใจไปสู่ฝัน
เพื่อถึงวันฟ้าใหม่ที่ได้หวัง
เหนื่อยให้พักตระหนักเมื่อใจยัง
ฟื้นพลังทุกครั้งอย่างใคร่ครวญ

ขอบพระคุณมากครับ คุณ อรวรรณ ทองธรรมชาติ ;)...

รับกำลังใจอันสำคัญนะครับ

เมื่อเดินไปจนสุดทาง

อาจจะเจอแสงสีของรุ้งงาม

ที่ปลายตาเหนือเส้นขอบฟ้าก็ได้น่ะค่ะ อ.วัต

ว่าไปนั่น อิอิ :)

ผมจึ่ง ... มองตามที่ปลายตา ตามที่พี่ หนูรี บอกมา ;)...

ขอบคุณครับพี่ ;)...

  • สะพานเก่ายาวไกลไผ่ประสาน
  • ร่องรอยกาลเกลื่อนกล่นบนลำไผ่
  • แต่ละก้าวแสนยากลำบากใจ
  • อยากเก็บไผ่ให้ผ่านกาลเวลา

ว้าว ขอบคุณครับ ท่านอาจารย์ โสภณ เปียสนิท ;)...

ดูความหวังสะดุด ๆ ยังไงชอบกลนะคะ

ชีวิตไม่เคยราบเรียบครับ คุณหมอ ทพญ.ธิรัมภา ;)...

จะสะดุดบ้าง จะล้มบ้าง จะพักบ้าง เป็นระยะ ๆ เสมอ

ขอบคุณครับ ;)...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท