ภาษารื่นรมย์
ฉันเคยเขียนบันทึกเกี่ยวกับพี่สาวคนหนึ่ง เธอเป็นพี่เพียงคนเดียวที่อยู่กับฉันมาในตลอดระยะเวลาสองปีที่ใครๆ ก็พากันมองฉันด้วยสายตาแปลกแปร่งและเลิกพูดคุยกับฉัน พี่ที่ฉันได้เพียงพบเจอกันแค่ครั้งเดียว หากแต่เราก็ดูราวจะคุ้นเคยกันมาเนิ่นนาน หลายๆ ครั้งที่พี่เศร้าแต่กลับเขียนเมล์มาถึงฉันด้วยอาการร่าเริง ฉันกลับถามพี่ไปในทันทีว่า..ทำไมพี่ถึงดูเศร้าได้ถึงเพียงนี้ หรือในบางทีที่ฉันร้องไห้แต่กลับเขียนเมล์ถึงพี่ไปด้วยรอยยิ้ม พี่ก็ถามกลับมาเช่นกันว่าทำไมน้องกะเหรี่ยงถึงดูซึมเซา หรือในบางวัน..เราสองคนก็ใช้ "ภาษาเงียบ" สำหรับการสื่อสาร
จากที่ได้เรียนรู้มา ฉันถูกสอนมาว่า..ภาษาที่มนุษย์ใช้ติดต่อสื่อสารกันนั้นได้แบ่งออกเป็นสองประเภท ได้แก่..1 วัจนภาษา นั่นคือ ภาษาที่ใช้คำพูด 2 อวัจนภาษา อันได้แก่ การแสดงออกทางใบหน้า การแสดงออกทางกาย การแต่งกาย รวมไปถึงการแสดงออกทางแววตา หากแต่..ฉันกับพี่มักจะมีภาษาของเราที่ใครๆ ยากที่จะเข้าถึง
ฉันมีความสุขกับการได้พูดคุยกับพี่ ทุกๆ เช้า..ที่ลืมตาตื่นขึ้นมาก็รู้ว่าเมื่อเปิดหน้าจอคอมพิวเตอร์ขึ้นมาก็จะเจอพี่ได้ หรือในบางวันพี่ก็ส่ง sms มาหยอกแซวกันตั้งแต่เช้าที่ฉันกำลังนอนอยู่บนที่นอนและเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มือถือเพื่อที่จะส่งข้อความไปสวัสดีพี่ คุณเคยไหม..ที่แค่กำลังคิดถึงหรือกำลังจะส่งข้อความถึงใคร แล้วทันใดนั้น..มือถือก็มีเสียงเตือนว่ามีข้อความเข้ามา ค่ะ..พี่กับฉันมักจะเป็นแบบนี้เสมอ
เมื่อไม่นานมานี้ ฉันได้เขียนบันทึกพี่น้องชวนวาดภาพ ที่จู่ๆ ฉันก็นึกสนุกลุกขึ้นมาวาดภาพโดยใช้โปรแกรม paint แล้วพอวาดเสร็จก็นึกขำกับฝีมือของตัวเอง รีบส่งแนบไฟล์ไปอวดพี่สาวคนสวย แล้วพี่ก็นึกสนุกลุกขึ้นมาวาดภาพด้วยกัน
การพูดคุยของผู้หญิงสองคนที่แตกต่างกันแทบจะทุกเรื่อง ทั้งความคิด ตรรกะ วิถีชีวิต หน้าที่การงาน การศึกษา ฐานะความเป็นอยู่ทางสังคม และอื่นๆ ผ่านมาเกือบสองปี..พี่ก็ยังเป็นพี่คนสวยคนเดิมของฉัน และฉันก็ยังคงเป็นน้องกะเหรี่ยงที่แสนเอาแต่ใจ
น้องกะเหรี่ยง เขียน >>
เรื่อง : จะไม่โห่
พี่คะ..เช้านี้ต้อมส่ง sms ถึงพี่ เพราะรู้สึกว่าช่วงหลังเราจะห่างหายไปจากกันนานพอควร(ทาง sms) เมื่อก่อน ต้อมชอบจังที่เราคุยกันผ่าน sms บางครั้งที่รถติดก็สามารถโต้ตอบกลับหากันในหลายๆ ครั้งได้ วันคืนแบบนั้น..มันหายไปแล้วใช่ไหมคะ?
นี่..เพิ่งกลับมาอยู่หน้าจอ แล้วรีบเข้ามาเปิดดูเมล์พี่เลยนะเนี่ย นอนๆๆ กลิ้งๆ ตักที่(เคย)นุ่มๆ แล้วพูดเจื้อยแจ้วไปเรื่อยๆ ต้อมออกไปดูดวงมาล่ะค่ะ เขาก็บอกไปเรื่อยเปื่อย ไม่ต้องไปเสาะแสวงหาความรัก เพราะอยู่ดีๆ ก็มา อยู่ดีๆ ก็ไป อย่าไปรอรักเก่าด้วย..ไม่มีเยื่อใยให้หรอก (อ้าว..เรารึ อุตส่าห์รอ ร้อ รอ) ดวงเหนือครู เรียนไม่จบ รู้และสามารถด้วยตัวเองจากข้างนอกห้องเรียน ถ้าอารมณ์ดีๆ ก็จะพูดจาไพเราะ หวานหู หากร้ายขึ้นมาก็จะเกรี้ยวกราด การงานก็เป็นแบบเรื่อยๆ เป็นคนมีเพื่อนน้อย ไม่ถึงสามคน อยู่ท่ามกลางผู้ใหญ่ที่รักใคร่เอ็นดู เพราะความผูกพันที่มีมาแต่หนหลัง(อาจหมายถึงปางก่อน)
นี่ๆๆ อยากนอนหนุนตักพี่แบบนี้ไปเรื่อยๆ จริงๆ อยู่แบบนี้ ต้อมก็อยู่ของต้อมได้นะคะ แบบที่เป็นอยู่ อยู่ไปวันๆ น่ะ เหตุผลเดียวที่ไม่อยากจะทำอะไรก็คือ ต้อมเหนื่อยเกินไปน่ะค่ะ เชื่อไหมว่า บ่อยๆ ครั้งที่ต้อมจะเข้ามาอ่านเมล์ของเรา อ่านแล้วความรู้สึกเก่าๆ ก็ผุดพรายขึ้นมา ทำให้ยิ้มได้บ้าง ยิ่งช่วงเวลาที่ร้องไห้ งอแงกัน ยิ่ง..รู้สึกว่า "ผู้หญิงคนนี้ เราคุยกับเธอมาได้เกือบสองปีเชียวนะ"
คุณเนปาลี เธอเนื้อหอมก็จริง แต่ต้อมอยากให้พี่รู้จักต้อมอย่างที่เป็นมากกว่า ต้อม..คนที่พี่บอกว่า เป็นเด็กตัวโตๆ ที่บางทีถูกใจก็ยิ้มร่า วิ่งเข้ามาคุยกับพี่ มาขอนอนหนุนตัก กลิ้งไปมา คนที่ร้องไห้ เช็ดน้ำตาป้อยๆ เพราะเสียใจกับเรื่องโน้นเรื่องนี้
ที่ติดๆ ไว้น่ะ ..ไว้มีโอกาสไปเมื่อไหร่จะถามทวง ว่าแต่ พี่จะร้องเพลงให้ฟังจริงๆ นะรึ? ก็..ต้อมสงสัยนี่
ร้องให้ฟังจริงๆ ต้อมก็คงจะยิ้ม ..ไม่โห่หรอกค่ะ ไม่ทำหน้าปูเลี่ยนด้วย แต่จะเอาพวงมาลัยแบงค์กาโม่มอบให้ต่างหากล๊าววววววว
คิดถึงพี่นะคะ
ต้อมค่ะ
พี่คนสวย เขียน >>
เรื่อง : วันวาร
ค่ะ ต้อม วันวารที่แม้จะผ่านไปเนิ่นนานสักเท่าใดก็ยังคงจำได้ หากแม้นเวลาผ่านไปนานแสนนาน ใช่ว่าจะลืม แม้จะเลือนไปแล้วก็ตาม
อันนี้ถามนะ ถาม พี่จะถามว่าต้อมรู้สึกเหมือนพี่ไหม???????? พี่สงสัยจริงๆ อยากถามว่าการคุยกันของเรามันเหมือนภาพ ภาพน่ะใช่ไหมคะ เราคุยกันเป็นตัวอักษรแต่ความทรงจำกลับเป็นภาพ ภาพที่เหมือนเคยเกิดขึ้นจริง ทั้งที่ไม่ใช่ ภาพที่มีเด็กซนๆ วิ่งมานอนหนุนตัก ภาพที่เด็กงอแง ไม่อาวๆๆๆ จะเอาอย่างนี้ ภาพเด็กป้ายน้ำตาในเวลาที่เสียใจมาจากไหน เดี๋ยวๆ หายขัดใจ-หายขุ่นใจ ก็วิ่งปร๋อออกไป ร่าเริงแจ่มใสขึ้นมา ถูกใจอะไรก็หัวเราะร่า ไม่ถูกใจก็..โน่นเลย หันหลังขวับ
พี่เองก็เหมือนๆ ว่าจะนั่งอยู่ตรงนั้นน่ะ ที่ไหนสักแห่ง ทำงานไป..หันมาดูที..วิ่งไปประชุม รีบวิ่งกลับมามอง อ้อ อ๋อ ต้อมยังอยู่ตรงนั้น บางทีก็ไม่รู้หายไปไหน ทั้งฝั่งนี้..ทั้งฝั่งนั้น เวลาหงุดหงิดกันก็เหมือนมีภาพของเราสะบัดกันไปสะบัดกัน พี่ออกจะนิ่งๆ ต้อมก็นิ่งๆ เย็นๆ กลับมาเหมือนกัน เมื่อไหร่มีอาการ "เชอะ" ขึ้นมาล่ะก็ speak English กันเลย
ขำดีนะคะ แต่อย่างไรต้อมต้องตอบก่อนนะ พี่รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ และจะคอยค่ะ และจะคิดถึงไปด้วย อ้อ!!! หมอดูแม่นๆ นะเนี่ยะ พี่เองก็ไปมาเมื่อไม่นาน วันหลังเล่าให้ฟัง แต่พี่ว่าเขาก็อ่านไปตามดวงดาวที่ปรากฏ สำหรับพี่นะคะ ซึ่งพี่เชื่อในตำราของดวงดาวที่เป็นกระจกส่องให้เราเห็นเส้นทางชีวิต ทั้งปัจจุบัน อดีต และอนาคต
พี่ค่ะ
นักเขียนคนโปรดของฉันได้อ่านต้นฉบับไฟล์ PDFจนจบ ก็บอกว่า..จดหมายที่รวบรวมมาเป็นเรื่องราวที่น่ารักมาก น่ารักในสำนวนของการพูดคุย การทักทาย การตอบกลับ การใช้ภาษาระหว่างกัน เรียกว่าได้อ่านแล้วอิจฉาที่ต้อมมีใครที่นั่งอ่านจดหมายและตอบกลับกันในทุกวันเป็นระยะเวลายาวนาน รู้สึกดีค่ะ.......
ยังจำได้ถึงเรื่องราวที่..ครั้งหนึ่ง..ฉันเลือกที่จะไม่มีพี่อีกต่อไปแล้ว เพราะความเข้าใจผิดและปัญหาจากการที่เมล์ของระบบ hotmail กับ yahoo มีการสูญหายไประหว่างการเดินทาง สิ่งที่เกิดขึ้น..คือ อาการนิ่งเงียบของคนสองคน พี่คิดว่าฉันหายไปและตอบกลับมาห้วนๆ เราอยู่กันคนละฝั่งจึงไม่ทราบปัญหาของกันและกัน ฉันก็ส่งเมล์ไปเล่าเรื่องราวช่วงวันสงกรานต์ตามปกติ ส่วนพี่ก็..ในที่สุดก็เมล์มาหาฉันเป็นกลอนภาษาอังกฤษ และฉันได้ตอบกลับไปเป็นภาษาอังกฤษเช่นกัน <รายละเอียดมีในหนังสือ อิอิ> ภาษาเป็นบ่อเกิดแห่งการเข้าใจผิด เรื่องราวก็เลยไปกันใหญ่ และแล้วสิ่งที่เหลือเชื่อก็คือ..พี่สาวที่ฉันคิดเสมอมาว่าช่างเป็นผู้ที่มีพร้อมทั้งความสวย ความเก่ง ที่ไม่น่าจะใช่ใครที่ยอมใคร กลับได้ส่งเมล์มาบอกกับฉันว่า..
หากแก้วแตกร้าวมิอาจคืน ยังจะยื่นแก้วใบใหม่..ใบที่เหมือน
แม้นไม่ใช่ใบเดิมที่เริ่มเลือน จะแชเชือนหรือใจไม่อินัง?
ครั้งหนึ่ง..พี่บอกว่า อยากจะบรรเลงกลอนมาง่ายๆ แทนความรู้สึก
ค่ะ อยู่ตรงนี้ ตรงที่ที่เราพบกัน ตรงที่ที่มีคืนและวัน ตรงที่ฟ้าเปิดทางให้เราแบ่งปันสิ่งดีดี
คงมีเหตุให้เราพานพบ และคงไม่จบสิ้นเพียงชีวิตนี้ เชื่อว่าหากชาติหน้าถ้ามี ความผูกพันฉันท์น้องพี่คงตามไป
และวันนี้ หากเราอาจไม่มีโอกาสได้พบกันใหม่ ความทรงจำดีๆ ยังรำลึกอยู่เรื่อยไป คือความมั่นคงในจิตใจ ที่ไม่อาจทำลายลง
ทำให้ฉันอดนึกถึวันคืนเก่าๆ ไม่ได้ ในที่ๆ ฉันกับพี่ได้รู้จักกัน เราต่างเป็นเพียงคนแปลกหน้าที่พลัดหลงเข้ามาในโลกของกันและกัน พื้นที่ตรงกลางที่..มีแต่ความรู้สึกดีงาม ในตอนนั้น..ก่อนที่ด้วยเหตุผลบางประการทำให้ฉันเลือกที่จะลาจากทุกความรู้สึกและโลกไซเบอร์
ตัวหนังสือของพี่..ที่มีถึงฉันในวันที่ฉันเงียบหาย
เงียบ..เสียงสนิท เงียบเคยเสนาะ งาม..ศัพท์สดับไพเราะทุกยามสาย
ยาม..นี้กลับไม่เห็น เจ้าเร้นกาย เช้า..สาย บ่าย เพียรคอยเจ้าเยาวภา
และอีกบท..
เร้นกาย เร้นหาย เหตุใดหรือ ใยจึงปล่อยคนคอย..น้อยใจฤา
ไม่ห่วงหรือ??? ว่าเราจะเฉาตาย
ทำให้ฉันกลับเข้าไป..ในนั้นอีกครั้ง
เร้นกายแฝงอยู่ ณ ห้วงหนใด ก็มิอาจห้ามใจหวามไหวให้ใฝ่หา
ยามเจ้าแนบสนิทในมนตร์นิทรา ใช่ว่าฉันจะไม่รู้สึกรู้สาอะไร
ปล่อยให้สายลมพัดพาความคิดถึง ให้ไปถึงใครคนหนึ่งซึ่งคอยไหว
ให้รู้ว่ามีคนนี้..เฝ้าห่วงหา-ห่วงใย มิเว้นยามเจ้าหลับใหลในภวังค์
ฉันกับพี่มักมีเรื่องราวหลากหลายอารมณ์ให้ได้โต้ตอบกันสม่ำเสมอ และในบางวันที่พี่หงุดหงิดกับน้องเลขาคนสวย พี่ก็..ทำเอาฉันหัวเราะขำขันได้กับตัวหนังสือของพี่จนอดที่จะต่อกลอนกับพี่ไม่ได้
วันนี้เซ็ง วันนี้อยากตะเบ็งใส่เลขา
วันนี้อยากแปลงร่างเป็นมารา วันนี้อยากสวมหน้า..นางยักษ์..(ซะเล้ย)
ก็ฉันขำนี่ เมื่อนึกถึงพี่คนสวยที่ฉันเคยได้เจอ ผู้หญิงคนนั้นที่มีใบหน้าสะสวย เชิดหยิ่ง ท่าทางไว้ตัว ที่ฉันดูยังไงแล้วเธอก็คงไม่มาร้องกรี๊ดๆ เป็นบทกลอน
วันนี้..เจ้าโกธา วันนี้..มาราจะสิงสู่
วันนี้..เลขาท่านอู้ วันนี้..ใครจะกล้าสู้หน้าเจ้า
ฉันไม่รู้ว่า..วันพรุ่งนี้ของฉันกับพี่จะเป็นอย่างไร เพราะหากเลือกได้..ฉันก็อยากจะมีพี่คนสวยคนนี้ไปตราบนานเท่านาน แต่เราไม่รู้อนาคต..ไม่รู้ว่าแล้วในหนึ่งวินาทีข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น แต่ระหว่างพี่กับฉัน..เราจะมีหนังสือหนึ่งเล่มที่บอกเล่าเรื่องราวระหว่างกันและกัน หนังสือหนึ่งเล่มที่ทำขึ้นมาด้วยความรู้สึกดีๆ ความรู้สึกที่สามารถจับต้องได้ ^^
ป.ล. 1 พี่จ๊ะ
..บันทึกนี้..นำมายั่วจ๊ะ
ป.ล. 2 ใครอยากอ่านหนังสือของพี่กับน้อง ขอความกรุณาช่วยกันทวงที่พี่ขจิต
หน่อยค่ะ
ความเห็น (50)
- รีบมารายงานตัวก่อนโดนทวง
- อิอิๆๆๆ
- มาบอกว่า
- แบบนี้โดนบ่อย
- ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
- คุณเคยไหม..ที่แค่กำลังคิดถึงหรือกำลังจะส่งข้อความถึงใคร แล้วทันใดนั้น..มือถือก็มีเสียงเตือนว่ามีข้อความเข้ามา ค่ะ..พี่กับฉันมักจะเป็นแบบนี้เสมอ
- พี่ขจิต..
ทวงๆๆๆ ตรวจการบ้านให้ต้อมเสร็จหรือยัง? ทำไมใจร้ายจัง.. ตรวจเสร็จช้าขอให้..รับประทานแห้วตลอดกาล
- หวัดดีจ๊ะเนปาลี สาวน้อยคนน่าฮัก
- มาขอบคุณสำหรับน้ำพริกอ่อง และเพลงสายลม ทำให้เจริญอาหารขึ้น
- บ่อยครั้ง....ที่พอเรานึกถึงใคร..คนหนึ่งก็มักจะมีข้อความหรือ..โทร.เข้ามาพอดี.
- เหมือนละครพื้นบ้านเรื่อง..พระลอ.....ไง...เมื่อกระสันต์ถึงไก่......ไก่ก็มา
- (แต่ไก่..KFC....บินมาไม่ถึงนะเพราะอยู่ไกล) อิ อิ
- หรือไม่ก็....คนข้างบนเรียกไปกินหมด...555...
- อา(จารย์)จ๊ะ..
ค่ะ กับคนที่เรารู้สึกรักและคิดถึงเป็นพิเศษ..มักจะเป็นเช่นนั้น หลายๆ ครั้งที่เราเองก็ยังแปลกใจ หรือว่า "ความคิดถึง" นั้นจะเชื่อมโยงหากันได้ ต้องใช่แน่ๆ เนอะ
อา(จารย์)จ๊ะอ่านนวนิยาเรื่องพระลอหรือยัง ของต้อมมีเป็นแบบนวนิยายที่คล้ายคลึงกันที่เขียนโดยทมยันตี สนใจไหมคะ?
<อาจารย์สนใจ นวนิยายของคุณทมยันตี เกือบทุกเรื่อง ท่านมีพรสวรรค์ และเก่งในการจัดเรียงตัวอักษร อ่านเมื่อไหร่ ....ถ้าไม่หัวเราะ..ก็น้ำไหลออกตาเป็นสายๆๆๆเลยล่ะ>
แวะมาอ่านและมาทักทายค่ะ
มีความสุขในการทำงาน
มีแต่สิ่งดีๆค่ะ
น้องต้อมค่ะ
- หนูเป็นครูสอนภาษาไทยได้อย่างดีเลยนะค่ะน้องต้อม
- ปลื้มใจในความรัก ความผูกพันระหว่างพี่กับน้อง บันทึกนี้อบอุ่นอบอวลด้วยความรัก ..
น้องจ๊ะ
- อ่าน ค่อยๆ อ่านไล่ลงมาลง น้ำโหกำลังจะเป็นฟองอากาศ ปุด ๆๆๆ เริ่มจะร้อนแล้วๆ พอมาเจอ...ปล. โห โมโหเดือดเลย....
ฮึ่ม ไม่โสดมั่งก็ให้รู้กันไป ^...^
- นั่งอยู่ที่ทำงาน วันสองวันนี้มีแต่เรื่องเสียๆ ข้าวของเสียเสีย แต่ยังไม่ถึงกับเสียตังค์ทันที...ล่าสุด จู่ๆ ใครโทรเข้ามือถือพี่ก็จะไม่ได้ยินเสียงพี่...อะไรฟะ เสียยี่ห้อหมด..กำลังจะเดินทางด้วย
- อา(จารย์)จ๊ะ..
ต้อมมีหนังสือนวนิยายของคุณทมยันตีอยู่เล่มหนึ่ง ที่เพิ่งได้มาเป็นของขวัญวันเกิด คนที่มอบให้คือเจ้คนสวยลูกสาวเจ้านายที่อุตส่าห์ไปเดินหาให้ในงานสัปดาห์หนังสือที่ศูนย์สิริกิติ์เมื่อปีที่แล้ว ที่เจ้บอกว่าเป็นพิเศษก็เพราะเล่มนี้มีลายเซ็นต์ของคนเขียนด้วยไง
เดี๋ยวส่งไปให้อา(จารย์)จ๊ะยืมอ่าน..นะคะ ^^
- สวัสดีค่ะ คุณสายธาร..
ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาทักทายกัน ^^ รู้สึกยินดีมาก และเช่นกันนะคะ ขอให้คุณมีแต่เรื่องราวดีๆ เข้ามาในชีวิตค่ะ
- แม่หมูคะ..
เป็นลูกสาวตัวโตๆ ของแม่หมูนี่ก็ดีอยู่แล้วค่ะ เพราะภาษาของต้อมดิ้นได้..ไปสอนใครไม่ได้หรอก ประเดี๋ยวเขาจะงงๆ เนอะ
พี่สาวคนสวยของต้อมทั้งสวย ทั้งเก่ง ทั้งใจดีด้วย ^^ ต้อมรักเธอเพราะว่าเธอเป็นพี่สาวคนนี้ล่ะค่ะ
- พี่จ๊ะ..
วันนี้..มีแต่เรื่องให้หงุดหงิดใจหรือ? เอ้า! บอกให้ก็ได้ว่าวันนั้นที่รีบวางสายเพราะน้องจ๊ะไม่ค่อยได้ยินเสียงพี่จ๊ะเลย เสียงอู้ๆ อี้ๆ อยากจะแซวว่าให้ไปเปลี่ยนมือถือใหม่ก็กลัว..กลั๊ว..กลัว บอกตอนนี้จะสายไปไหมจ๊ะ ^^ เอ๋..ก่อนหน้านั้นก็เป็นแบบนี้นี่ และไหนบอกว่าเอาไปซ่อมแล้วไง บอกคนที่บ้านให้เปลี่ยนเครื่องใหม่ให้เสียดีๆ คนโสตฯ น่ะ ....
แหม๊ แหม ที่ ป.ล. ให้..ก็เพราะคิดถึงไง แต่น้องจ๊ะก็มักส่งตัวอย่างในไฟล์หนังสือรวมไปถึงตอนจบให้อ่านแล้วนี่นา จะโมโหอะไร และเกี่ยวอะไรกับการโสดไม่โสด พี่จ๊ะตลกจัง
เฮ้อ! ไม่อยากให้ถึงวันพรุ่งนี้เลย เพราะคงจะคิดถึงพี่จ๊ะมากๆๆ++
ขอบคุณมากมายกับ >>Proud of You<<
โหลดมาเกบไว้ฟังแล้วค่ะ...
เป็นกำลังใจ ว่าให้หนังสือใหม่ออกมาซะที
...สิคะคุณต้อม...
สวัสดีค่ะ พี่ต้อมคะ
สบายดีนะค่ะ
แวะมาทักทายค่ะ
หากแก้วแตกร้าวมิอาจคืน ยังจะยื่นแก้วใบใหม่..ใบที่เหมือน
แม้นไม่ใช่ใบเดิมที่เริ่มเลือน จะแชเชือนหรือใจไม่อินัง?
ชอบๆๆๆอีนนี้ค่ะ
- ธุ ครูอุ๋ยค่ะ..
อยากวางเพลง Proud of You ไว้ในบันทึกนี้เสียจริงๆ ค่ะ ^^ อ่านไปก็คงจะอมยิ้มไป..จริงๆ นะ
ต้อมก็อยากจะออกหนังสือเร็วๆ จนใจจะขาดอยู่แล้วค่ะ T_T ทำไงดีคะครู อยากอ่านเป็นเล่มเร็วจังเนอะ
- สวัสดีค่ะ คุณก้อย..
พี่สบายดีค่ะ และคิดเอาเองว่าคุณก้อยคงจะสบายใจด้วยเหมือนกัน สิ่งที่พี่บอกกับตัวเองในทุกๆ ครั้งที่ไม่สบายใจ ก็คือ "พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว" นะค่ะ ^^
ขอบคุณเหลือเกินที่แวะมาทักทายกันในคืนนี้ และบทนั้นที่คุณก้อยยกมา..ทำให้ "มิตรภาพ" ระหว่างพี่กับน้องได้เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง และหลังจากนั้น..พอกำลังจะงอนๆ ก็จะนึกถึงกลอนของพี่สาวบทนี้ค่ะ หน้างอๆ ก็จะยิ้มๆ โดยพลันเชียว
อ่านแล้ว หนุก เหมือนสองพี่น้องแสนงอน
- ธุ คุณใบบุญค่ะ..
ตอนที่งอนๆ ก็มีค่ะ ^^ ใครมาอ่านเจอต้องตลกและขำกิ้กเลย เพราะตัวเป็นๆ ของคนพี่ก็เชิ่ดนิ่ง ส่วนคนน้องก็ไม่แพ้กัน แต่ตัวหนังสือกลับ.... ซึ่งพออารมณ์ดีแล้วกลับไปอ่านดูก็ขำกัน
- เหมือนดูละครเวที
- มีบทร้องเป็นช่วง ๆ
- นางเอกโผล่ออกมาจากด้านนั้นที ด้านนี้ที
- ลืมวันเวลาข้างนอก
- กลัว..ที่จะมีวันพรุ่งนี้ที่ไม่เหมือนวันนี้..
- เพราะกว่าจะมีวันนี้
- และไม่รู้จะมีแบบนี้อีกหรือไม่
- เป็นอารมณ์ที่ฝากคาใจผู้ชมละครกลับบ้าน..
- ภาษารื่นรมย์
- ชื่นชม คุณแม่
- ธุ คุณเกษตรปรีดาค่ะ..
ค่ะ หลายๆ ครั้งก็เผลอลืมไปว่าบนโลกนี้มีผู้คนมากมาย เพราะต้อมก็คิดว่ามีแต่พี่นะสิ..ในโลกใบเล็กๆ ของต้อม ^^
เป็นความรู้สึกดีๆ ของพี่กับน้องค่ะ.. ขอบพระคุณที่แวะมาทักทายกันนะคะ
- ธุ ท่าน ผอ.ประจักษ์..
ขอบพระคุณท่านค่ะ ^^
น้องตัวกลมจ๊ะ
เรื่องของภาษานี่สำคัญจริงๆ หากความหมายผิดเพี้ยนไปจากที่ตั้งใจไว้...ความเข้าใจผิดตามมาทันที
เคยพบเจอมาแล้วที่โต้ตอบกันทั้งไทยและอังกฤษ อีกฝ่ายเข้าใจความหมายผิดไป...ก็เลยผิดใจกัน เสียใจจนถึงทุกวันนี้
สวัสดีค่ะ คุณต้อม
วันแม่ พาแม่ไปเที่ยวที่ไหนค่ะ
มีความสุขนะค่ะ
- พี่ยาหยี..
ในหนังสือเจ้าชายน้อย ได้บอกว่า "ภาษาเป็นบ่อเกิดแห่งการเข้าใจผิด" ต้อมเห็นด้วยนะคะ บางทีแค่คำเดียวยังทำให้คนคิดไปกันคนละทางเลยนะ
เจ็บปวดนะ ถ้าหากเราเข้าใจกันผิดเพราะตีความกันไปคนละทาง..
- คุณวัลย์คะ..
วันแม่..ก็คงเหมือนเดิม อยู่บ้าน ดูหนัง นั่งกันคนละมุม มีแม่แหย่มาบ้างว่า "ไหนล่ะ ของขวัญวันแม่.." อิอิ
สวัสดีเช้าวันทำงานนะคะ ขอให้คุณวัลย์มีความสุขค่ะ
สวัสดีครับน้องต้อม
- คนเรามีสิทธิ์ที่ถูกเข้าใจผิดอยู่บ่อย ๆ
- ไปช่วยให้กำลังใจ อ.ขจิตกันก่อน
- ไปส่งพี่จ๊ะที่สนามบินมา
- รอฟังเรื่องเล่าจากหาดบางแสน
- และสิงคโปร์ดีกว่า
- พี่ไข่ คะ..
เห็นบันทึกนั้นแล้วค่ะ ก็นั่งงงๆ อยู่ แต่สักพักก็เข้าใจแล้ว ^^ นี่นะ..ภาษานี่ ถ้าต่างคนต่างตีความก็เห็นกันไปคนละอย่างเนอะ
กว่าพี่จ๊ะจะกลับมา ต้อมก็คงหงอย and เหงา จนผอมไปหลายขีดแน่ๆ ค่ะ
เอาภาษากายกับภาษาใจมาฝากน้องต้อม
โน่นแน่ะนกเขาคู...จุ๊กๆ กรู
ความรู้สึกจริงๆ เป็นอย่างไร...บอกไม่ได้ต้องไปสัมผัสเอง
อิๆๆๆ
- ท่านหัวหน้า..
แน่ะ วันโน้นก็เอาข้าวต้มมาล่อ แถมด้วยไก่ย่างนครนายกอีก วันนี้เอาสองสาวมาล่อ ชักจะ โ-ม-โ-ห แล้วนะ
แล้วสาวสองคนนี้ไม่คิดถึงน้องคนสวยที่อยู่เมืองกรุง กับน้องตัวอ้วนกลมเลยใช่ไหม? ใจร้ายจัง
สิ้นปี..ไปสัมผัสกันที่ปางอุ๋งกันเถอะๆๆๆๆ ^^
- ภาษาเป็นวัฒนธรรม
- ทุกชนชาติย่อมมีภาษาเป็นของตัวเอง
- ก็ไม่เพราะความสื่อภาษาไม่ตรงกันหรอกหรือ
- ที่ทำให้เราต้องเสียดินแดนอยู่เรื่อยๆๆ
- อา(จารย์)จ๊ะ..
ต้อมว่าเราต่างก็มี "ภาษาของตัวเอง" นะคะ เมื่อก่อนพี่เหี้ยม (จริงๆ แล้วเธอเป็นพี่ที่สวยและฉลาดมากๆ)เคยบอกว่าต้อมมีภาษาของตัวเอง เป็นภาษาที่..ต้องสักพักหนึ่งที่เธอถึงจะชินน่ะค่ะ
ค่ะ อยู่ตรงนี้ ตรงที่ที่เราพบกัน
ตรงที่ที่มีคืนและวัน ตรงที่ฟ้าเปิดทางให้เราแบ่งปันสิ่งดีดี
น้องต้อมคะ...คิดถึงๆๆๆ
- พี่กั๊ต..ท่านพี่..
รู้ไหมว่า.. ตาร้อนผ่าวๆๆๆๆๆๆๆ
น้องจ๊ะ
- วันนี้พี่...เซ็งเป็ดเลย ฝนตก :'-)
- แล้วพี่จะทำอะไรดีล่ะ ไม่อยากไปช้อบปิ้งหรอกนะ
- อยากไปอยู่ในธรรมชาติ แบบที่เราตาร้อนผ่าวววว นั่นแหละ ถึงจะไร้คู่ชั่วคราวก็เถอะนะจ๊ะ
-
...
- พี่จ๊ะ..
ก็สิ้นปี..อยากจะไปทำให้พี่จ๊ะตาร้อนผ่าวกับพี่ผมยาวๆ ในรูป ^^ ที่เมืองสามหมอก มีใครก็ไม่รู้บอกว่าจะผัดผักให้เราชิม
สุขสันต์วันแม่ครับ
- รักแม่
- อย่าทำให้แม่เสียใจ
- วันแม่พาแม่ไปดูหนัง
- "..มีใครก็ไม่รู้บอกว่าจะผัดผักให้ชิม.." ใครกันครับ
- ธุ พี่ไข่ค่ะ..
วันแม่ก็ไปทำงานตามปกติ แต่เลิกงานไม่ปกติเพราะแอบออกมาก่อน อิอิ เจ้านายให้เค้กหนึ่งกล่องบอกว่าสุขสันต์วันแม่ โอ้..
อา(จารย์)จ๊ะ คนงามคนนี้ >> 
เอื้องแซะ เปิ้นบอกว่าถ้าไปแอ่วแม่ฮ่องสอน จะผัดผักให้ชิมน่ะค่ะ
ไม่ใช่พี่จ๊ะแน่นอน เพราะถึงพี่จ๊ะจะผัดผักให้ชิม ต้อมก็..ไม่..มั่นใจ อิอิ อุ๊บ! อย่าเอ็ดไปนะคะ ซุบซิบๆๆ
- กำลังตรวจภาษาน้องต้อมอยู่
- มีพาราเซตาม่อง เอ้ย พาราเซตามอลไหม
- ขอสักหนึ่งกล่อง
- ฮ่าๆๆๆๆๆ
- พี่ขจิต..
วันนี้พี่ขจิตน่ารักสุดๆ เพราะตั้งหน้าตั้งตาตรวจการบ้านเนี่ยล่ะ อิอิ ^^ ทานเค้กไหม ลุง ส.ส. หิ้วมาให้ 1 กล่อง บอกว่าสุขสันต์วันแม่ อิอิ มิน่าฝนตกตั้งแต่เช้า
- สวัสดีจ๊ะเนปาลี น้องจ๊ะของพี่จ๊ะ
- สุขสันต์วันแม่จ๊ะ กราบคุณแม่แล้วหรือยัง
- มีการบ้านให้ไปตรวจอีกแล้วเน้อเจ๊า
- อา(จารย์)จ๊ะ..
กราบสวัสดีวันแม่นะเจ้า ^^ ปีนี้..(ที่ผ่านมาจำไม่ได้--ขี้ลืม) มีของขวัญให้แม่ด้วย หวังว่าเป็นชิ้นที่แม่อยากได้ และที่ดีกว่านั้นคือไม่แพง อิอิ
จะฟ้องลุง สส แหมๆๆ ท่านอุตส่าห์ หิ้วมาฝาก ขอไปตรวจงานต่อ ใช้ Tense จนครูภาษา งง งง
- พี่ขจิต..
เนื่องจากวันนี้เป็นวันแม่ ลุง ส.ส. บอกว่า "ไม่รับฟ้อง" อิอิ ^^ และแหม..ภาษาอังกฤษของต้อมกับพี่คนสวยน่ารักออก ก็ขนาดพี่จ๊ะยังบอกว่า "ปวด head" เลย
แวะมาอ่านยามเย็น
วันนี้คือวันที่คนไทยทุกคน
คงจะมีหัวใจทีผ่องใส
ด้วยกุศลผลบุญที่ได้ร่วมกันทำ
ขอส่งความปรารถนาดีไปถึง
โยม.เนปาลี..ให้มีแต่ความสุข
ตลอดไป..สาธุ..เจริญพร..@^_^@
จะฟ้องลุง สส แหมๆๆ ท่านอุตส่าห์ หิ้วมาฝาก ขอไปตรวจงานต่อ ใช้ Tense จนครูภาษา งง งง
แงๆๆ
ไม่มีใครเป็นตากล้องให้เรามั่งเลย (แบบ..อยากเป็นดาราหน้ากล้องอ่ะ)
ตาร้อนผ่าวววววววว ด้วยคน
อิๆๆๆ
- กราบ นมัสการหลวงพี่ปิยธรรม..
สาธุ สาธุ สาธุ ^^
- พี่ขจิต..
น่ารักจะตาย ภาษาของต้อมกับพี่สาวคนสวย อิอิ ไม่เชื่อก็ไปถามท่านพี่นารี และพี่จ๊ะสิ
และขอบคุณมากๆๆ ที่ตรวจให้จนเสร็จ (หลังจากที่ต้อมและใครๆ ทวงไปหลายๆ รอบ) ขอให้ผลบุญนี้ส่งผลให้พี่ขจิตมีคู่เสียทีนะ
- ท่านหัวหน้าๆๆ..
แนะนำให้ "เอาหูไปนา เอาตาไปไร่" หรือไม่ก็เอาน้ำแข็งประคบตา อิอิ ตาจะได้ไม่ร้อนผ่าวไงเนอะ ^^
- เอาข้าวเหนียวไก่ย่างและส้มตำมาฝากน้องต้อม
- หุหุ ไปไหม นครนายกโน่นเลย
- หูยที่นี่สวยไม่แพ้ปางอุ๋งนะจ๊ะ
- อยู่ในอ้อมกอดของขุนเขาเหมือนกัน
- ไม่ใช่เขาธรรมดาด้วยแต่เป็นเขาใหญ่ อิๆ
- ท่านพี่จ๊ะ..
ตกลงว่า พี่ๆ แอบหนีไปเที่ยวนครนายกหรอกรึ? ตอนแรกนึกว่าไปเมืองลิงเสียอีก T_T อิจฉาจังเลย เมื่อไหร่ ต้อมจะได้ไปมั่งนะ
แต่ปลายปี..เราไปปางอุ๋งแน่นะ นะนะน๊า
สวัสดีค่ะ
* เขาว่าความสวยต้องพอดีและเหมาะสมกับอารมณ์ด้วยนะคะ
* เคยถูกครูรุ่นพี่ที่รักกันแซวว่า...วันนี้แต่งตัวสวยให้เหมาะกับปากด้วยนะคะ
* แป่ว...
* อารมณ์ที่ถูกซ่อนไว้ลึกจนยากหยั่งถึงบางทีก็ทำร้ายเจ้าของนะคะ
* ขอให้สุขายสุขใจค่ะ
- ธุ คุณครูพรรณาค่ะ..
ถ้าใครมีความสวยที่ "อารมณ์"..คนนั้นจะดูสวยกว่าที่เป็นอีกนะคะ คุณครูขา ^^
สุขายสุขใจ << สุขกายสุขใจ มาหยอดกระปุกเสียดีๆ ค่ะ....
- ธุ ท่าน ผอ.ทนันค่ะ..
เป็นเรื่องดีๆ อีกเรื่องหนึ่งในชีวิตของต้อมน่ะค่ะ ที่มีพี่ๆ ^^ เป็นมิตรภาพดีๆ ที่จารึกไว้ในหัวใจ
ขอบพระคุณท่านค่ะ ..