ไม้เขี่ยหมาเน่า เพื่อ ปริญญาหมาเน่า

ด่างเป็นหมาตัวหนึ่งที่เกิดมาจากท้องพ่อแม่หมาในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ด่างได้อยู่กินนมกับแม่จนโตได้ระดับหนึ่ง ด่างก็คิดว่าชีวิตตัวเองก็ต้องพึ่งพาตัวเอง ต้องศึกษาเรียนรู้ ด่างเลยตัดสินใจแยกตัวจากพ่อแม่แล้วออกเดินทางตามเส้นทางของชีวิตของตัวเอง ค้นหาสิ่งที่ตัวเองต้องการ เจอประสบการณ์มากมายที่ด่างต้องค้นหาและแก้ปัญหา จนด่างคิดว่าสิ่งที่สำคัญมากที่สุดคือการศึกษา วันหนึ่งด่างรู้สึกว่าตัวเองอยากจะศึกษาชีวิตและสิ่งต่างๆ ให้มากขึ้น โดยเฉพาะลำคลองที่แบ่งกั้นพื้นที่ออกสองส่วนเป็นสองฟาก ตอนนั้นด่างมีอายุได้ครบเจ็ดปีพอดี ด่างคิดว่าเส้นทางบนพื้นดินด่างได้ศึกษามามากพอสมควร ด่างเลยอยากจะศึกษาข้อมูลในคลองดูบ้าง ด่างเลยตัดสินใจกระโดดลงคลองแห่งหนึ่งเพื่อศึกษาว่าคลองเส้นนี้ ไกลเพียงใด โดยตัวด่างเองอยากจะทราบว่าน้ำลึกแค่ไหน เย็นไหม เจอปลาและสิ่งมีชีวิตในน้ำหรือไม่ โดยพยายามจะไม่ว่ายน้ำหาฝั่ง น้ำเองก็ไหลตลอด แต่ด่างไม่ได้คิดว่ามันจะเหน็บหนาวแค่ไหนกับเส้นทางนี้ แต่ด่างหวังว่าซักวันด่างจะพบกับปากแม่น้ำที่กว้างใหญ่ไพศาล

ด่างพยายามว่ายไปผ่านมาช่วงหนึ่ง ก็รู้สึกว่าหนาวมากและเหนื่อยหมดแรงขณะที่อยู่กลางคลองกว้างแห่งนั้น ท้ายที่สุดด่างหนาวมากและหมดแรง ด่างเลยตายกลางลำคลอง แต่ด่างก็ได้เรียนรู้อะไรมากมายเหมือนกันแต่ไม่ได้เห็นฝั่งปากแม่น้ำว่าเป็นอย่างไร ลำตัวด่างก็ได้ลอยไปพร้อมลำตัวที่โตขึ้นเรื่อยๆ น้ำได้พัดพาลำตัวด่าง ผ่านช่วงของแม่น้ำมาทีละขั้น ทีละขั้น จนครบ 6 ระดับขั้น โดยแต่ละขั้นลำตัวของด่างไปกระทบฝั่ง ก็จะมีผู้ใจบุญ ช่วยเอาไม้เขี่ยหมาเน่า มาช่วยกันเขี่ยให้ออกและไหลไปตามแม่น้ำในลำคลองนี้ เป็นอยู่อย่างนี้ ทั้ง 6 ขั้น

จนด่างต้องไปเจอคันเขื่อนกันน้ำกักน้ำเอาไว้ ด่างต้องรอโอกาสที่มีช่วงน้ำแรง มากระทบตัวด่าง ด่างถึงได้ยกลำตัวจากแรงน้ำกระชากตัวด่างให้ผ่านไปได้อีกช่วงหนึ่งของหลังความตาย....ตัวด่างก็ลอยไปเรื่อยๆ จนครบ 3 ระดับขั้น ก็จะมีไม้เขี่ยหมาเน่ามาเขี่ยให้ลำตัวด่างไปจนครบทุกขั้นที่มีปัญหาไปติดตามขอนไม้ แต่ด่างก็ต้องเจอคันกันน้ำ อีกแล้ว ครั้งนี้ ต้องรอจังหวะนานหน่อย กว่าตัวด่างจะหลุดผ่านลงไปได้ แต่ด่างก็ผ่านไปได้ด้วยดีครับ เป็นอย่างไรอยู่เรื่อยๆ ด่างเจออะไรที่มากมายขึ้น เจอสิ่งมีชีวิตมากมายในสายน้ำ ในลำคลอง ยิ่งลอยไปยิ่งเจออะไรที่น่าค้นคว้า เจออะไรอีกมากมาย ช่วงนี้ เป็นช่วงที่ต้องผ่านช่วงตอนของแม่น้ำ อีกสามตอนเช่นกัน

จนด่างต้องมาเจอด่านคันกันน้ำอีกรอบ ด่านนี้เป็นด่านกว้างมากครับประมาณว่าต้องรอฝนห่าใหญ่ที่จะตกลงมาให้น้ำท่วมแล้วล้นคันกันคลื่น ฟ้าฝนคะนองตกลงมาพอดีแม้ว่าด่างจะอยู่ในสภาพที่ตัวพองโตมากขึ้นก็ตาม ช่างโชคดีของด่างที่ฝนตกหนักและน้ำในคลองสูงขึ้น พร้อมกับตัวด่างก็เป็นรูเป็นแผลมากขึ้น เพราะได้รับการเขี่ยมาจากผู้ใจบุญแล้วหลายๆ ท่าน

ช่วงชีวิตใหม่ของด่างได้พัดผ่านมาเจอลำคลองที่กว้างมาแล้ว มีหลายอย่างมากกว่าที่เคยผ่านหูผ่านตามาให้ศึกษา เจอเพื่อนๆ สิ่งมีชีวิตอื่นๆ ก็อยู่ในสภาพเหมือนด่างเช่นกัน เพียงแต่ละชีวิตที่เคยเจอมาอาจจะมาจากหลายๆ ลำคลองที่มาไหลรวมตัวกัน แม้ว่าด่างเองจะได้เจอจุดรวบตัวของน้ำมาอย่างน้อยก็สองครั้งแล้ว แต่ครั้งนี้เป็นโอกาสดีที่ได้มาเจอเพื่อนๆ มากขึ้น

แม้ว่าเส้นทางนี้ของด่างจะต้องใช้เวลานานอีกก็ตามในการไหลไปซึ่งเป้าหมายของด่างก็คือ ปากคลองใหญ่ ปากแม่น้ำนั่นเอง ด่างก็ได้รับการจิ้ม การเขี่ยทุกครั้งที่มีการกระทบฝั่ง ด้วยไม้เขี่ย จนผ่านช่วงคลองมาเป็นเวลา 4 ช่วง ด่างและเพื่อนๆ ก็ได้พบกับปากแม่น้ำใหญ่มา โอ้โห...นี่หรือสิ่งที่เราค้นหา เราเจอแล้ว แม้ว่าสภาพของเรามันจะไม่น่าดู ตัวเต็มไปด้วยรูพรุน กระดูกออกมานอกร่างกาย......

เส้นทางของด่างผ่านมาได้ทั้งที่มีชีวิตและไม่มีชีวิต แต่การศึกษาของด่างก็เกิดขึ้นได้ตลอดทุกช่วงเส้นทาง ท้ายที่สุดแล้วด่างก็ได้รับความสำเร็จที่ได้เจอปากแม่น้ำใหญ่ และด่างก็ได้รับปริญญาในการเรียนรู้ครั้งนี้ สำหรับชีวิตอื่นด่างไม่ทราบ แต่ชีวิตด่างด่างเรียกมันว่า ปริญญาหมาเน่า... จะมีประโยชน์กับชุมชนมากน้อยแค่ไหนสำหรับปริญญาใบนี้ ด่างอาจจะต้องรอคนมารับตัวด่างไปตามที่ควรจะเป็น หรือเพียงแต่รอให้สิ่งมีชีวิตอื่นมาร่วมกันจิกกินจนท้ายที่สุดแล้ว ก็กลายเป็นดินน้ำลมไฟ.............

เม้ง สมพร ช่วยอารีย์