ให้โอกาสตนได้วิ่งเอาเรื่อง...มากกว่าที่จะสนใจระยะทางดั่งเช่นทุกวันเก่าก่อน

Text : Ka-Poom

......................................................

สิ่งที่ควรเพิ่มเติม เพื่อเรียกว่า "ความก้าวหน้า"

-------------> วันนี้...หลังจากปุจฉาวิสัชชนากับพี่ทาน..ถึงความก้าวหน้า...ในการเรียนรู้เรื่องภายในจิตตนแล้วนั้น
อีกหนึ่งบทเรียนที่พี่ทานให้ทบทวน...คือ การวิ่ง...ตามระลึกรู้การเคลื่อนไหวของร่างกาย...
ซึ่งแรกๆ...กว่าจะวิ่งได้อย่างทุกวันนี้...ทำให้ต้องใช้ความเพียรอย่างยิ่งสิ่งที่ฉุดรั้งอยู่ในจิตไว้...
และกว่าจะหลุดพ้นออกมาจากความรู้สึกนั้น...และตามระลึกวิ่ง...อย่างที่ไม่รู้สึกเหนื่อยมาก...ก็ผ่านมาได้
จนมาถึงขั้นที่ว่า..สามารถวิ่งได้ต่อเนื่องในระยะทางที่ไม่เคยสามารถทำได้มาก่อน
แต่ทุกวันนี้...ง่ายขึ้นกว่าเมื่อก่อนมาก

....
และอีกหนึ่งบทเรียนที่ได้รับการแนะนำมาสักระยะหนึ่ง...
พอมาวันนี้ดิฉันจึงตัดสินใจ...ด้วยความเข้าใจที่มีมากขึ้น..
จึงให้โอกาสตนเองได้วิ่ง..---------->ตามระลึกรู้ ด้วยการวิ่งเอาเรื่องมากกว่าเน้นระยะทาง..หรือระยะเวลา
ตัดเรื่องระยะทาง..และเรื่องเวลาออกไป...ไม่สนใจในสิ่งเหล่านี้

วันนี้
ดิฉัน...เริ่มต้นวิ่ง...วิ่ง...
วิ่งวน...รอบพุ่มไม้ใหญ่...วิ่งกลับไป-มาสักระยะ..วิ่งวกกลับ...
และก็กลับไปกลับมา...และก็วิ่งทางยาว...
หยุดเดิน...และหมุนตัวกลับ...สปีดตัวเร่งความเร็ววิ่ง...และวิ่งต้านสายลมแรงริมแม่น้ำชี

พิจารณา...ทุกขณะ...ตามพิจารณา "ดวงจิต"...
อารมณ์ ความรู้สึก ความนึกคิด...ตามดู และก็แค่ตามดู
ไม่ให้ความหมาย...ไม่แปลเรื่อง..เพียงแต่ตามดูและพิจารณาดู

.......................................................................
บางครั้งบางครา...ชีวิตเรามักปล่อยตนให้ลอยไปตามเรื่องราวที่เกิดในแต่ละเสี้ยวเวลา
การวิ่ง...ไปเรื่อยๆ...ตามที่เคยวิ่ง..เช่น วิ่งรอบบึงใหญ่...
วิ่งในระยะทาง..ไกลที่คุ้นชิน...ก็เปรียบเสมือน...การวิ่งเรื่อยไปด้วยความคุ้นชิน
หากแต่การวิ่งที่ไร้...รูปแบบ..ไม่เป็นไปตามวิถีที่เคยเป็นไปนี้...
ทำให้เราได้เรียนรู้ในความแปลก...ก็เหมือนกับชีวิตเรา..ที่บางครั้งอาจมีบางสิ่งบางอย่างเข้ามากระทบแบบหลากหลายในห้วงเวลาเดียวกัน... หากเราตามระลึกรู้ไม่ทัน...เราก็แย่เท่านั้น..ตกเป็นทาส..แห่งสิ่งที่เข้ามากระทบนั้น

ดิฉันเองก็เป็นบ่อย..หากแต่เพียงว่ารู้ตัวเร็ว..มองเห็นเร็วขึ้นกว่าเมื่อก่อน
จะให้เลี่ยงสิ่งที่มากระทบก็คงจะเลี่ยงได้อยาก
ดังนั้น...หากเรารู้..และมองเห็น...ก็ย่อมที่จะช่วยให้เราเผชิญเรื่องเหล่านั้นได้ดีขึ้น

ให้โอกาส "ตน"

บางครั้ง...ลองให้โอกาสตนเองได้เรียนรู้..บางสิ่งบางอย่างที่หลุดๆ...ออกไปจากวิถีที่เคยเป็นไปบ้างก็ดีเหมือนกันนะ
เพราะทุกๆ เสี้ยว..แห่งการเดินทางตามลมหายใจนี้มีหลายสิ่งหลายอย่างให้เราได้เรียนรู้.."ชีวิต"...อยู่เสมอ
เพียงแค่หยิบยื่นโอกาสนี้แก่ตน...เพื่อเรียนรู้..