หลังจากที่หายไปหลายวันเพราะใช้พลังที่มีอยู่ทุ่มเทลงไปที่งาน "ดุษฎีนิพนธ์" ที่ทำอยู่ในหลักสูตร ป.เอก ที่ มข.
ในสาขาเทคโนโลยีการศึกษา เกี่ยวกับ "การสร้างความรู้ = Knowledge Construction"นั้น...
แทบจะไม่ได้เข้ามาแวะเวียนที่ "บ้านหลังนี้เลย"...
แต่พอเข้ามาได้...มาเจอ ความเห็นของกัลยานมิตรหลายท่านที่แวะมาทักทาย...
ทำให้รู้สึกปิติยิ่งนัก...และที่รู้สึก get และทำให้ได้ข้อครุ่นคิดเพิ่ม...ตรงที่สะดุดในถ้อยความของ "พี่หรอย"...
กัลยาณมิตร พี่ชายที่มีจริตในแนวคิดเดียวกัน ต่อวิถีแห่งการเดินไป...ตามลมหายใจของเราที่มีอยู่
"...365 วันสำหรับคนดี ที่ดีจริง..."
ทำให้ครุ่นคิดแห่งความเป็นไปของ "คน"...ผู้ที่กำลังดำเนินอยู่ในทุกห้วงวันแห่งเวลา..
ต่างลืมตาตื่น และเดินไป...และหลับใหลในค่ำคืน..
และลืมตาตื่นอีกครั้ง...ในวันรุ่ง..
และบ้างคร่ำครวญ..แห่งความทุกข์ที่ตนประสบ
บ้าง..หลงใหลได้ปลื้ม...ในสุขที่ตนได้รับ...
หากแต่มีบ้างที่ยังมีการพิจารณา...แห่งความเป็นไปอย่างรอบคอบ...ของสรรพสิ่งที่อยู่รอบด้าน...
...
เรามักหลงไป..ในสิ่งที่เดินไป...และหมุนวน..
หากแต่บางครั้งเราลืม..เลือกสิ่งดีดี..ที่แท้..ให้แก่ตน...
ถามว่า...คนดี..เป็นอย่างไร
คนเลว...เป็นอย่างไร...
เรา..ก็เลือกตอบได้ เพราะเรามักเอา..บรรทัดฐาน..บางอย่างมาเป็นเครื่องวัด
แต่หากพิจารณาให้ดี ให้ลึกแล้ว...เราหนึ่งคนนี้...ต่างมีทั้งความดีและความเลว..อยู่ในตัว..
หากแต่ว่า..เรามีสติแห่งตนมากแค่ไหน...ต่อการเลือกเป็นคนดี..หรือเลือกเป็นคนเลว..
เราเคยที่จะหยุดถาม..ตน..และเดินอย่างสติมั่นคงในทางเลือกแล้วหรือยังว่า...
เราจะเป็นคนดี..หรือ เลว..หรืออย่างไรในชีวิต...
...
มาทักทาย พร้อมเป็นกำลังใจให้ด้วยครับ
คุณพี่แอ๊ด...
ขอบคุณมากนะคะที่แวะมา..
และกำลังใจที่มีให้...เสมอมา...
เป็นกำลังใจให้พี่แอ๊ด...เช่นกันนะคะ
(^___^)
กะปุ๋ม
คุณเจษ...
ขอบคุณมากนะคะที่แวะมา
พร้อมกับหอบกำลังใจมาชุดใหญ่เลย..
ตอนนี้...สร่างซาแล้วคะ...ผ่านฉลุย
และเดินหน้าต่อคะ...
(^__________________^)
กะปุ๋ม
คุณออต...
ทาเคชิ...สู้ตายคะ...
ทราบมาว่า...คุณออตก็งานหนักเอาการเหมือนกัน
พี่กะปุ๋มขอเป็นกำลังใจ...ด้วยเช่นกันนะคะ...
*(^________^)*
พี่กะปุ๋ม
พี่ขวัญคะ...
365 วัน...เราเป็นคนดีกี่วัน...
และเราพลาดพลั้ง...ทำไม่ดีอีกกี่วัน...
และเราเปลี่ยน "ตน"...แก้ไขทำดีอีกกี่วัน...
และเหลือกี่วัน...ที่เราจะมีโอกาสได้ทำดีบ้าง...
...
วันนี้กะปุ๋มอารมณ์ดีคะ...เพิ่งไปวิ่งกลับมา
พร้อมกับ...ทำโยคะ...หลังทำนอนดูดาวบนพื้นหญ้าคะ...
สุขใจและปลอดโปร่งคะ....
(^_____^)
กะปุ๋ม
คุณเอกคะ...
ดีใจจังที่เจอว่าแวะมา...ตอนนี้เทศกาลสอบผ่านไปแล้วคะ...
แฮปปี้...มาก...เพราะผ่านฉลุย...เดินหน้าต่อ
เพราะ..นั่นอาจเป็นเพราะเราศรัทธาต่อสิ่งที่เราทำ...
ทำและทำดี...คิดดี...ทำดี และพูดดี...
และตั้งมั่นอยู่ในคุณงามความดี...เสมอ...
เมื่อผิดลุกมาแก้ไข...
ต่างๆ เหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นพลังแห่งชีวิต...ทั้งสิ้นคะ
...
ขอบคุณอีกครั้งนะคะ สำหรับมิตรภาพที่สม่ำเสมอ...
(^___________^)
กะปุ๋ม
ว้าว!!!...น้องนิว...
กะปุ๋ม...พิมพ์เพลิน..และผ่านไปเลย...
กลับมาอีกรอบ...ขอบคุณเช่นกันนะคะ
สำหรับกำลังใจ...แม้ไล่ตามหลังพี่แอ๊ด...มาก็ตาม
แต่กะปุ๋มก็ดีใจนะคะ...
และขอเป็นกำลังใจให้เช่นกันนะคะ...
(*^___^*)
กะปุ๋ม
อะ..ฮ้า...ในนี้มีแต่ gotoknow's young blood แล้ว...จะขาดเราไปได้อย่างไร
"บรรทัดฐาน" คำนี้แหละค่ะ ที่เรามักจะใช้วัดอะไรต่ออะไร แต่ปัญหาคือว่าแต่ละคนมี ความตรงของไอ้เจ้าบรรทัดนี้ ไม่เท่ากัน
และบางทีก็อาจจะเป็นบรรทัดที่เบี้ยวๆ (ที่เจ้าตัวยังเห็นว่าตรง)
พี่นิดหน่อย...
โอ้โห...สุดยอดเลย...พี่สาวของกะปุ๋ม...
อยากจะพูดว่า...ความเห็นนี้โดนใจอย่างแรง...
...
และที่สำคัญที่โดนใจสุดๆ...เลยคือ...gotoknow's young blood ... 555...
ตอนนี้...ตั้งใจฝึกระลึกรู้ตามการเคลื่อนไหว...จากการวิ่ง...สุดยอดเลยคะ...เอ็นโดรฟินหลั่ง..หน้าละอ่อนยิ่งขึ้นคะ...อิอิ...อาการหลงตัวเองกำเริบคะ...
(^_____^)
ขอบคุณนะคะที่แวะมา
กะปุ๋ม
สวัสดียามเช้าค่ะกะปุ๋ม
- ดีใจกับภาะการสอบที่เสร็จสิ้นด้วยค่ะ..
-ขอบคุณนิดหน่อยที่นับเข้าเป็นYoung bloodกะเขาด้วย...(แหมตาถึงจริงๆ)...
-มานั่งอ่านและทวซ้ำที่กะปุ๋มตอบกลับมาว่า
365 วัน...เราเป็นคนดีกี่วัน...
และเราพลาดพลั้ง...ทำไม่ดีอีกกี่วัน...
และเราเปลี่ยน "ตน"...แก้ไขทำดีอีกกี่วัน...
และเหลือกี่วัน...ที่เราจะมีโอกาสได้ทำดีบ้าง...
ขอตอบว่าในขณะนี้ตัวเองก็ยังหาข้อสรุปไม่ได้..
เพราะแม้กระทั่งในวันหนึ่งๆนั้นเรามีโอกาสเป็นได้ทั้งนางเอกสลับกับนางร้ายแทรกมาเป็นระยะๆ...ซึ่งจากข้อเขียนมันทำให้เกิดสติที่กระทบใจที่ว่าเรามีสามร้อยหกสิบห้าวันในหนึ่งปีเท่ากันแต่การใช้เวลาในการทำกิจกรรมต่างในแต่ละช่วงเวลาของแต่ละวันนั้นแตกต่างกัน..อย่างกะปุ๋มก็เป็นตัวอย่างที่น่าอัศจรรย์และน่าชื่นชมมากของผู้ที่รู้ถึงคุณค่าแห่งเวลาและการใช้เวลา..ไม่ได้พูดชมให้ลอยแต่เป็นความรู้สึกอย่างนี้จริงๆ..การได้อ่านหรือติดตามงานของกะปุ๋มเหมือนการได้เจอเพื่อนที่น่ารักและเป็นเพื่อนที่ชี้ประโยชน์ให้แก่พี่มากๆค่ะ
...ปล.เดี๋ยวจะไปข้างนอกบ้านแล้วค่ำๆจะแวะมาทักทายใหม่อีกค่ะ..โชคดีนะคะดร.กะปุ๋ม..
ขอบคุณจากใจที่ช่วยเติมเต็ม และมีข้อคิดดีๆ ให้พึงระลึกและมีสติในการใช้ชีวิต.....เสมอ.....เสมอ......
พี่รัตติยา...ที่แสนดี
กะปุ๋มจำได้ว่า...พี่อาสา...จะเป็นคนทำกับข้าว..
หากเรามีทริป...เดินทาง...และนอนดูดาว...
และอีกคราวกะปุ๋มจำได้ว่า...ในยามค่ำคืนพี่ขันอาสา..
ชงกาแฟหอมกรุ่นให้...อย่างละไมในอารมณ์
และเคียงข้าง...ยามทำสิ่งสำคัญต่อสังคม...วันเปลี่ยนแปลงประเทศไทย...ทางการเมือง...
...
มีหลายสิ่งหลายอย่าง..ใน 365 วันนี้ที่พี่ได้หยิบยื่นความรู้สึกดีดี ให้แก่กะปุ๋ม...
ขอบคุณมากนะคะ...
ละมุนในหัวใจยิ่งนักคะ
(^______^)
กะปุ๋ม
ยังว่าอยู่ว่า กะปุ๋ม หายไปไหนนานเลย ง่วนอยู่กับการทำ ดุษฎีนิพนธ์นี่เอง
เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ ผ่านฉลุยก็ดีใจด้วย
^_____^
พี่ขวัญคะ...เชื่อในเรืองมิตรภาพไหมคะ...
กะปุ๋มเชื่อมากเลยนะคะ...โดยเฉพาะมิตรภาพที่จริงใจ
และไร้การคาดหวังจากมิตรภาพ...ให้ไปเรื่อยๆ...
ซึ่งการให้ไปเรื่อยๆ ของเรา...ก็เสมือนตะแกรงร่อนมิตรภาพ...
..
พอเวลาผ่านไป...เราจะได้พบและเรียนรู้ว่า...อันไหนคือ มิตรภาพที่แท้จริง...คนไหนที่ไม่ใช่ก็หลุดออกไปจากวงจรของเรา...
และหนึ่งในมิตรภาพนั้น...พี่ขวัญ..ก็คือ คนที่ใช่ที่นานแค่ไหน...มาเจอก็ต่อกันติด...เสมอ...เพราะต่างมีใจปรารถนาดีต่อกัน...
(^___________^)
ขอบคุณนะคะ
กะปุ๋ม
พี่อึ่งอ๊อบ..คะ..
นี่เป็นความพยายามครั้งที่สามที่กะปุ๋มเข้ามาตอบความเห็นของพี่...ด้วยจิตที่มีมิตรไมตรี...อย่างเต็มเปี่ยม...
...
แต่ละครั้งที่ตีพิมพ์...ก็มีข้อความไม่เหมือนเดิม...แต่..ที่แน่ๆ คือ มีสิ่งดีดีในใจ...ให้เสมอ...
...
ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทาย
(^___^)
กะปุ๋ม
สวัสดีคะ...แนน..
ช่วงนี้แนน...ก็เงียบๆ ไปนะคะ...เอ๊ะ!!...ตกลงแนนเงียบหรือกะปุ๋มเงียบน่ะ...
...
คิดถึงนะคะ ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจ..ตอนนี้แก้ไข paper อยู่คะ...และวางแผนศึกษาต่อไปใน phase ต่อไปคะ...
^__^
กะปุ๋ม
แหม...แหม..แหม...3 แหม เลยคะ
เมื่อมาเจอความเห็นของพี่รัตติยา...
365 วันของใจดวงเดียว...และมีรักเดียวเสมอ..และตลอดไปคะ...ฮา...(.ใครกันน๊า...ที่เราหลงรัก...ชักสงสัยตัวเองยิ่งนัก....)
(^___^)
ตอนนี้กะปุ๋มปลูกต้นยอไว้หลายต้นคะ
กะปุ๋ม
ท่าน Panda...คะ
ขอบพระคุณอาจารย์มากนะคะที่แวะมาทักทาย...
แอบถามข่าวคราวของอาจารย์...จากอาจารย์น้องอยู่คะ (อ.ไปรยา เอราวรรณ)...ทราบว่าทำงานที่เดียวกันกับอาจารย์อรรณพ...
....
ชีวิต คือ การเริ่มต้นเสมอคะ
(^___^)
กะปุ๋ม
เพิ่งเปิดมาเจอ...ความเห็นน่ารักๆ...ของ
อ.น้อง... แห่ง มมส.
ขอบคุณนะคะที่แวะมา..."ทักทาย"
(^_______^)
กะปุ๋ม