ได้เรียนมานี มานะ ปิติ ชูใจ เหมือนกันคะ

สมัยนานมาแล้ว 5555

ทำให้รู้สึกถึงอดีต ภาพแค่ภาพเดียวไม่อาจหาคำบรรยายมาแทนได้

ขอบคุณที่ทำให้รู้สึกดีๆ ตอนดึกๆ ครับ

สวัสดีครับ

เคยอ่าน ตอนโต ค่ะ  มานีเป็นหมอ  ชูใจเป็นเจ้าของบริษัท (แต่งงานกับชาวต่างชาติ )  อิอิ

ผมมีความสุขดีครับ เห็นรูปแล้วเหมือนได้หวนย้อนนึกถึงอดีตเปิดเทอม-สมุดใหม่-หนังสือเล่มใหม่-เพื่อนใหม่-และห้องเรียนใหม่

มานะ มานี ชูใจ ก็เติบโตไปพร้อมกับเราครับ

ขอบคุณมากครับที่มาเยี่ยม+ทักทายBlog วาไรตี้ครับ :P

• Classic มากค่ะ
• แล้วเดี๋ยวนี้ เด็กๆ เขายังเรียนกันอยู่ไหมหนอ

• สวัสดีค่ะ  คุณเอก ..

เมื่อก่อนรู้สึกว่า มานะ  มานี  ปิติ  ชูใจ  เป็นเพื่อนเลยค่ะ  

ขอบคุณนะคะ  คุณเอกพากลับไปสู่โลกอดีต .. เนี่ย  ต้อมกำลังนั่งอมยิ้มมมอยู่ล่ะ

ทำให้ผมรู้สึกว่าเรารุ่นเดียวกันนะครับ

เหมือนผ่านมาไม่นานนี้เอง ที่แบบเรียนนี้เราได้อ่านได้ท่องเสียงดังๆ เวลาตอนเช้า แต่ละบทผ่านไปด้วยความสนุกสนาน

หมู่บ้านของเพื่อนๆ เรา มานะ มานี ที่เราจินตนาการว่าบ้านพวกเขาสภาพแวดล้อมไม่ต่างกับเรา

มีรูปู มีปูนา มีทุ่งนาและป่าเขา มีความสุขครับ

:)

สวัสดีครับ

พี่หนิงเคยเรียนแบบนี้มั้ยครับ ..

เอ...มานะ มานี ตอนโตแล้ว ไปทำงานอะไร

รบกวนพี่เล่าให้ฟังหน่อยครับ

ผมคิดถึงพวกเขาครับ

อาจารย์ หมอนนท์

เป็นแบบเรียนที่คลาสสิคจริงๆด้วยครับ ผมอ่านไป อมยิ้มไป คิดถึงบรรยากาศเก่าๆครับ

เดี๋ยวนี้เด็กเรียน แก้ว กับ กล้า ครับ

สวัสดีครับน้องเอก

มาร่วมย้อนนึกถึงประวัติศาสตร์ทางการศึกษาด้วยคนครับ

เอ....สงสัยครับ อะไรเป็นแรงบันดาลใจให้น้องชายผมนำเสนอบันทึกนี้ ?

คุณต้อมครับ

ผมเชื่อว่า นร.ในช่วงที่ใช้เเบบเรียนนี้คงคิดเหมือนกันว่า มานะ มานี คือเพื่อนของเรา เขาอยู่ไหนสักแห่ง ทางภาคกลางมีท้องนา เรือกสวน และมิตรภาพดีๆด้วย

ช่างเป็นสังคมที่งดงามและเร้าให้เด็กๆได้อ่านต่อเนื่องโดยไม่เบื่อ

น่าเสียดายว่า แบบเรียนนี้ได้ยกเลิกไปแล้ว

คิดถึง มานะ มานี ครับ

• ผมยังมีโอกาสได้เรียนบทเรียนนี้ของกระทรวงศึกษาธิการอยู่ ชอบมาก
• ผมคิดว่าเรื่องราวที่สร้างขึ้นมันเหมือนชีวิตจริงที่สะท้อนสภาพสังคมในยุคนั้นได้ดี ที่เด็กยุคนี้ไม่มีโอกาสได้เห็นสิ่งดี ๆ เหล่านั้น
• และที่ชอบมากอีกอย่างหนึ่ง  ก็คือ เราก็จะโตและมีพัฒนาการไปพร้อมตัวละครในเรื่องด้วยตามชั้นเรียน
• เสียดายจัง น่าจะมีอีก ไม่ทราบว่ามีที่ไหนทำรวมเล่มไหมครับ

พี่อ่านจาก fww mail ค่ะ  แต่พอไปค้นดู  ในนี้ก็มี ค่ะ http://www.ee43.com/photo/topic/182.html

อิอิ  มีภาพประกอบด้วยนะคะ  ว่า มานี เป็นหมอ 

สวัสดีค่ะ พี่จตุพร........เรื่องมานี หนูก็เรียนมาค่ะ  ไม่นานมานี้ ....(แค่ไม่มีกี่ที่แล้ว)555555555.........ฝึกอ่านหนังสือใหม่ๆอะค่ะ ...คิคิ   แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ ----------> น้องจิ ^_^

สวัสดีค่ะ..คุณเอก

ตัวเองก็ได้เรียนแบบเรียนนี้เหมือนกันค่ะ..ตอนเด็กๆจำได้ว่าชอบฝึกอ่านมากเพราะอยากรู้เรื่องราวของมานี มานะ ปิติ ชูใจล่วงหน้า..และอินไปกับเรื่องด้วย..จำได้ว่าอ่านตอนเด็กๆนี่มองเห็นภาพตัวละครจริงๆและได้บรรยากาศจริงๆเสียด้วย..ดีจังค่ะ..ได้กลับมาระลึกถึงพวกเค้าเหล่านี้อีกครั้งก่อนที่จะลืมเลือนไป...

เดี๋ยวนี้หนังสืออ่านภาษาไทยของป.1 กรมวิชาการให้ใช้..เป็นเรืองเกี่ยวกับแก้ว  กล้า  หมาชื่อดำ  แมวชื่อแต้ม..ภาพก็สวยตลอดทั้งเล่ม..โดยภาพรวมก็น่าอ่านและเนื้อหาก็มีความเหมาะสมแก่การฝึกอ่านสำหรับเด็กนะคะ..คิดไปก็ตลกนะคะ..ต่อไปเด็กๆรุ่นนี้เค้าก็คงจะมาร่วมย้อนระลึกถึงแก้วกับกล้าฯคล้ายๆพวกเรารุ่นมานี มานะ ปิติ ชูใจนี้เหมือนกัน..

ขอบคุณค่ะ..ที่นำเพื่อนวัยเด็กมาเยี่ยมเยียนอีกครั้ง..

สวัสดีค่ะ

บทเรียนแบบนี้เดี๋ยวนี้ ไม่มีแล้ว แต่คนที่เคยเรียนมา ก็เห็นยังฝังใจทุกคนเลย เป็นอดีตที่อยากจะจำไปนานๆนะคะ พอนึกถึง ก้ทำให้สดชื่นดี Young at heart ค่ะ.......

พี่ชายครับ

พี่กบ

ผมเห็นภาพเหล่านี้แล้ว คิดถึงวัยเด็กที่เรียน ผมคิดถึงกลิ่นกรุ่นของสมุดใหม่ในวันเปิดเทอม

อดีตทำให้เราแอบยิ้มกับตัวเองครับ มีความสุขดี

นี่เป็นเหตุผลง่ายๆของผมในบันทึกนี้

ผมเองก็ไม่อยากบรรยายภาพครับ อยากให้ผู้อ่าน ชมและยิ้มน้อยๆมีความสุขแบบผมครับ

คุณซูซาน

กระผมขับรถผ่านศูนย์รุ่งอรุณ ทำให้ผมนึกถึงคุณซูซาน

ช่วงนี้ปายสวยงามมากครับ อากาศเย็นสบาย ป่าเขาสวยงาม ฉ่ำฝน แถบศูนย์รุ่งอรุณก็มีท้องนาที่สวยมากครับ

เรื่อง เพชรกับโรงเลื่อยร้าง เป็นเรื่องราวที่ตื่นเต้นมากครับ ผมก็เคยเอาเรื่องรหัสลับแบบนี้มาเล่นเหมือนกัน กว่าจะแกะได้ก็เอาเหนื่อย 555

มีอีกเรื่องที่ มีแม่ของ...??? ที่ไปเก็บหน่อไม้บนดอย และมีเหตุการณ์เศร้า เชื่อมั้ยว่าเรื่องนี้เรียกน้ำตาได้เลยหละครับ

- - - ภาพเหล่านี้เรียกความทรงจำที่ดีกลับคืนมาได้จริงๆ - - -

มองภาพอดีตสีซีเปีย "แฟนฉัน" ได้ชัดเลยครับ :P

สวัสดีค่ะน้องเอก...จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร

• แต่สำหรับครูอ้อยประทับใจหนังสือเล่มนี้  เพราะได้สอนลูกๆค่ะและสอนนักเรียนตอนบรรจุเป็นครูใหม่ๆค่ะ
• ส่วนตัวครูอ้อยเรียน  ..นิทานร้อยบรรทัด  และนกกางเขน ค่ะ
• เรื่องแรกที่ยังอยู่ในความทรงจำ  เพราะ...ชื่อนางเอก
• เรื่องที่สองที่ยังอยู่ในความทรงจำ  เพราะ  อ่านทีไรก็ร้องไห้ทุกทีค่ะ
• น้องเอกน่ารักเสมอ นำเรื่องดีดีมาให้อ่าน อย่างน้อยที่สุด  ก็ทำให้ครูอ้อยนึกถึงบรรยากาศที่สอนลูกๆอ่านหนังสือ เมื่อ ยี่สิบกว่าปีที่แล้ว

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับ  คุณเอก

• ผมกำลังจะกลับกาฬสินธุ์เพื่อไปรับเจ้าจุกกลับมามหาสารคาม
• เลยถือโอกาสเข้ามาทักทายในช่วงเช้า
• ....
• เคยเรียนและยังอยู่ในความทรงจำเสมอมา
• ผมมีหนังสือเรียนเก่า ๆ  เก็บไว้หลายเล่ม  เช่น  จินดามณี,  มูลบทบรรพกิจ  ฯลฯ
• สิ่งเหล่านี้มีตัวตนและมีคุณค่า..เดินทางผ่านยุคสมัยมาอย่างทระนง
• รวมถึงตอบคำถามของยุคสมัยได้อย่างแจ่มชัด
• ....
• ขอบคุณที่นำพาความทรงจำเก่า ๆ  มาเยือนตนเองอีกครั้ง

• ผมกับคุณก็ต่างได้เรียนผ่านหนังสือเล่มนี้แบบเดียวกันนะครับ
• ผมว่า "บรรยากาศ" แบบนี้เราเห็นได้ในบรรยากาศชนบท ยังพอเห็นได้ครับ
• ผมโทรคุยกับคุณครูคนหนึ่ง...รับปากว่าจะหาหนังสือชุดนี้มาให้ ผมอยากได้เก็บไว้ครับ
• ขอบคุณครับ...

 ************************************************

ขอบคุณพี่หนิงครับ ที่กรุณาหา link มาให้อ่านครับ

สวัสดีครับ น้องจิ

เคยเรียนมาเหมือนกันเหรอครับ ...แสดงวาเพิ่งยกเลิกไปไม่นานนี้เองสิครับ

งั้นตามอารมณ์กันได้ครับ

สวัสดีครับครูแอ๊ว

ผมว่านักเรียนที่อ่านบทเรียนเหล่านี้ก็อินไปพร้อมบทของ มานะ มานี นะครับ และที่สำคัญเขาได้เลื่อนชั้นพร้อมพวกเราด้วยครับ

สำหรับ "แก้ว" กับ "กล้า" ผมไม่เคยเห็นครับ ผมเห็นด้วยครับ ว่าต้องปรับปรุง เรื่องสีสัน การนำเสนอให้สอดคล้องยุคสมัย

ผมเห็นหนังสือของต่างประเทศน่าสนใจ น่าอ่านมากๆครับ

สวัสดีครับพี่ศศินันท์

ผมคิดว่าการที่เราได้ผูกพันเราก็เลยจำ วันหนึ่งเรานำภาพเหล่านี้ขึ้นมาดู ก็อดที่จะยิ้มไม่ได้ครับ

ความทรงจำเก่าๆมันย้อนคืนมา

Young at heart  ครับผม

ครูอ้อยครับ

• แสดงว่าลูกสาวครูอ้อยก็วัยไม่ต่างกับผมนะครับ
• ครูอ้อยทราบมั้ยครับว่า ทำไมกระทรวงถึงเปลี่ยนรูปแบบของหนังสือเหล่านี้
• หรือว่า รูปแบบไม่ทันสมัย และต้องปรับปรุงหรือเปล่าครับ
• ขอบคุณครูอ้อยครับ ที่มาเติมเต็มบันทึกครับ
• ผมประทับหนังสือชุดนี้มากครับ

สวัสดีครับ คุณแผ่นดิน

• ผมตามหาหนังสือเก่าๆเหมือนกันครับ กะว่าจะเก็บรักษาไว้ อีกไม่นานก็หายาก และไม่มีแล้ว
• เอาไว้ให้เด็กๆรุ่นหลังได้ดูครับ
• ผมคิดว่าทำดีๆ เอาสอนเจ้าจุกได้นะครับ เพราะอ่านง่ายพัฒนาการขึ้นไปตามลำดับขั้น น่าสนใจมาก
• ขอให้มีความสุขกับวันพักผ่อนนะครับ

น้องเอกคะ...

• ตอนที่ครูอ้อยสอนลูกสาวทั้ง 2  เมื่อปี 2529 นี่ล่ะค่ะ  ลูกๆ เติบโตมาแบบไล่เลี่ยกัน  ดังนั้น  ครูอ้อยสอนพี่  น้องก็เรียนไปด้วยกันค่ะ
• ลูกสาวคนโต  คงจะเป็นน้องคุณเอกมั้ง  เธอเกิดปี 2523 และคนที่ สอง เกิด 2525 ค่ะ
• เรื่อง หนังสือเรียนภาษาไทย  ครูอ้อยได้รู้จักกับผู้เป็นกรรมการแต่งหนังสือภาษาไทย...รถไฟ  เขาบอกว่า  เปลี่ยนไปตามยุคและสมัยค่ะ
• ครูอ้อยประทับใจ  หนังสือเรียนไปทุกรุ่นค่ะ  โดยเฉพาะรุ่นของตัวเอง...นิ่มนิดหน่อยน้อย  นกกางเขนที่ครูอ้อยรัก  อ่านทีไรร้องไห้ทุกทีไปค่ะ
• ขอบคุณอีกครั้งที่บันทึกของน้องเอก  ทำให้ครูอ้อยคิดถึง  ลูกสาว  ตัวเอง  และครูที่แต่งหนังสือค่ะ

สวัสดีครับครูอ้อย

• ต้องขอบคุณครูอ้อยที่เข้ามาเติมเต็มบันทึกเพื่อตอบคำถามผมครับ
• ลูกสาวคนโตของครูอ้อยเป็นรุ่นน้องผมครับ เท่ากับน้องสาวผมเลยครับ เกิด พ.ศ.๒๕๒๓
• ภาพแบบเรียนที่นำมาเสนอในบันทึกนี้ ทำให้วัยเยาว์ผมแจ่มชัดและหวนคิดถึงบรรยากาศเก่าๆได้เป็นอย่างดี
• ผมแปลกใจอีกว่า ทำไมครูอ้อย ร้องไห้ทุกครั้ง เวลาอ่าน "นกกางเขน"  มีความหลังอะไรที่ฝังใจอยู่หรือเปล่าครับ
• ให้กำลังใจครูอ้อยนะครับผม

• สวัสดีค่ะ
• เคยเรียนเหมือนกันเมื่อสมัยนานมาแล้ว
• ตอนนี้ตั้งแต่ ป.2 ถึง ป.6 เปลี่ยนเป็น ภาษาพาที  วรรณคดีลำนำแล้วค่ะ  ป.1 กำลังจะตามมา....  คิดถึงของเก่าจังเลย

ทันเรียนมานี มานะค่ะ เพราะเกิด 2523 แต่หลังจากนั้นประมาณ 5 ปี ทางกระทรวงเปลี่ยนเป็น แก้วกับกล้า ลักษณะหนังสือเป็นเล่มใหญ่ มีภาพสีสวย ชัดเจนกว่ามานี มานะค่ะ

แต่อ่านแล้วไม่จำฝังใจ และประทับใจเหมือนมานี มานะ

ไม่รู้ว่าเด็กรุ่นใหม่เขาจะฝังใจ แก้ว กับ กล้า เหมือนพวกเรามั๊ยหนอ

• คิดถึงเพื่อน ๆ เก่า ที่ยังอยู่ในความทรงจำที่สวยงาม
• ปิติ มานี มานะ ชูใจ  ตอนนี้จะเป็นยังไงบ้างนะ

                    มัจฉาปลานิล  ของกินแสนอร่อย
                    ได้กินบ่อย ๆ เพราะ ปิติ แสนดี
                     จึงขอขอบใจ  ขอให้มั่งมี
                    รวยเป็นเศรษฐี  เพราะปลานิลเอย

..............................

สวัสดีครับ

ครูตุ๊กแก

ดีใจครับที่มาเยี่ยม

บทเรียนมานะมานี ทำให้เราคิดถึงวัยเยาว์ที่เก็บความทรงจำไว้ เก็บออกมาดูแล้ว "ยิ้ม"

ขอบคุณครับผม

    สว้สดีครับ

           ยังงงๆอยู่เลยคิดได้ยังไงเอาหนังสือเล่มนี่มาย้อนอดีตสำหรับใครหลายตน ผมเองไม่ได้เรียนกับเขาหรอก แต่เคยสอนลูก เมื่อ 18 ปีที่แล้ว ซึ่งจริงๆ

สวัสดีครับเพื่อนเอก

ผมคิดถึงเพื่อนๆ มานี ชูใจ วีระ ปิติ มานะ เพชร จันทร งู อา กา ปู สีเทา เจ้าโต เจ้าแก่ คุณครูไพลิน และคนอื่นๆ ครับผม

ขอบคุณมากครับ

สวัสดีครับ น้อง

อายุเท่ากับน้องสาวผมเลยครับ เกิด 2523 เหมือนกัน ใช่เลยครับเพราะหนังสือเหล่านี้ ผมได้ส่งต่อไปยังน้องสาวผมด้วยครับ ผมได้หนังสือใหม่ ส่วนน้องสาวผมได้หนังสือเก่าของผม :)

อดีตเหล่านี้เรายังจารจำ

ขอบคุณที่มาเยี่ยมบันทึก อดีตวันวานของผมครับ

สวัสดีครับ น้อง นายสายลม

เห็นสายลมที่ไหนก็พริ้วไหวที่นั่นนะครับ ...นี่แสดงว่านายสายลมก็ไม่ห่างกลุ่มมากก็ยังเป็นกลุ่ม "แฟนฉัน" อยู่นะครับ  - - -เลยมีความหลังฝังใจด้วยกัน

ขอบคุณมากครับ

พี่เกษตรยะลา

ความตั้งใจคือ นำมาเก็บไว้ดูสำหรับตัวเอง และเผื่อแผ่ไปยังเพื่อน gotoknow ด้วยครับ

ช่วยกันสุข ช่วยกันยิ้มครับม

ขอบคุณมากครับที่มาเยี่ยมอดีตที่ยังยิ้มได้ครับผม

เพื่อนรัก นายเม้ง

เพราะเรารุ่นเดียวกันนั่นเองนะเพื่อน - - -อดีตแบบนี้เลยทำให้เรามีความสุข และยิ้มได้ทุกครั้งที่เราคิดถึง

ผมคิดถึงเพื่อนๆทุกคน มานะ มานี ชูใจ วีระ ปิติ มานะ เพชร จันทร งู อา กา ปู สีเทา เจ้าโต เจ้าแก่ คุณครูไพลิน - -เอ...ไม่รู้เป็นยังไงบ้างนะครับ

ขอบคุณมากครับ รักษาสุขภาพนะเพื่อนนะ

สวัสดีค่ะ คุณเอก

 เพิ่งกลับจากไปต้อนรับพี่สาว และร่วมรำลึกอดีตกัน(ทำงานที่แม่ฮ่องสอน เพิ่งกลับมาเยี่ยมใต้)

หลงใหล Nostalgia มากๆ ค่ะ ....

รู้สึกดีๆ กับ ปิติ มานี มานะ วีระ ชูใจ เพชร และทุกๆ คน  ค่ะ 

.... บทกลอนบางตอน ยังตรึงตราในใจ ยังจำได้ มิลืมเลือน ....

จองพื้นที่ไว้ก่อน แล้วจะมา รฤก ต่อนะคะ ...  อิ่มใจ

^ __ ^ 

คุณpoo ครับ

ขอบคุณครับสำหรับมิตรภาพดีๆ

พวกเราล้วน Nostalgia ครับ หลายๆคนแซวว่าคงอายุมากขึ้นแล้วกระมัง...ผมยังยืนยันครับว่าผมยังหนุ่มและอ่อนเยาว์

ปรากฏการณ์ มานี มานะ เป็น Nostalgia ไม่เถียงครับ(ยิ้ม-ยิ้ม) เพราะหลายๆคนก็ชื่นชอบครับ

อย่าลืมมาแต่งเติมบทกลอนนะครับ

ช่วงที่ลุงพาหลานๆ ไปเที่ยวหลังจากขายผลผลิตทางการเกษตรแล้ว ...

 ...  ลุงจึงว่า อยากพาหลานไปเที่ยว *

ดูทะเลน้ำเขียว เล่นสักหน

คมนาคมดี มีรถยนต์

ทุกแห่งหนไปได้ สบายกระไร  

....  วีระว่า อยากพาเพื่อนไปด้วย

ลุงก็ช่วย รับรองดูแลให้

เพชร มานะ มานี และชูใจ

ปิติ ก็ได้ไป เที่ยวด้วยกัน

.... 

 ...  ปล. * ประโยคนี้ไม่ค่อยแน่ใจนัก เมื่อกี๊ยังจำได้เลย ลืมแล่ว