สวัสดค่ะคุณเมตตา
บอกมาเดี๋ยวนี้เลยค่ะ ใช่ใหมคะ
มหรรศจรรย์ แห่งภาษา...ช่วยด้วยคุณเมตตาเขียน..มะ-หัด-สะ-จัน...ไม่เป็นอีกแล้ว... คุณขจิตคะ..ช่วยสกดคำถูกให้ทีต๊ะ...
วันนี้ลมอะไรคะ คุณไมโต..ถึงมาเยี่ยมเยียน อีชั๊นได้..
เข้ามาใน G2K ก็นานเหมือนกัน ตั้งแต่ตอนที่มองว่ามีเพียงแต่เรื่องที่(น่าจะเป็น)วิชาการ
แต่ปัจจุบันมีเรื่องราวมากมายและหลากหลายใน G2K แห่งนี้
สิ่งต่าง ๆ ที่ได้จากเรื่องราวหลาย ๆ เรื่องใน G2K แห่งนี้คือมิตรภาพที่ผูกพัน วันไหนไม่เข้ามาไม่ได้แล้ว และเริ่มรู้สึกว่าด้วยความที่มีบันทึกมากมายเหลือเกิน ทำให้ใช้เวลากับ G2K ค่อนข้างมาก......ต่อไป.....ต้องแบ่งระยะ....แบ่งใจ......แบ่งเวลา.....แล้วเราจะสามารถ.....จัดการเวลาใน blog ...เพื่อการบริโภค ได้อย่างถูกวิธี และถูกใจ(เรา)
คุณnutim แอบดูค่ะแอบดูสม่ำเสมอ...วันนี้เลยมาเจอของชอบที่บันทึก หนูทิมไงคะ
คุณรัตติยา คนที่แอบตามอยู่หมู่นี้คงหนาวเลยพิมพ์ดีดไม่ออก หายไปเลยค่ะ
คุณไมโต..ชอบญวน...กวนใจ..เดี๋ยวดิฉันก็โดนหางเลขไปอีกคน.. ดิฉันเดาท่านไม่ถูกแน่นอน...ท่านไม่ค่อยเขียนให้อ่านนี่คะ
คุณไมโตค่ะ
รู้ป่าวว่า ขนมจีนมื้อนั้นหนะ ดิฉันและคุณเมตตา ได้คุยกับใคร ไม่บอกหรอกปล่อยให้งง แต่อย่างน้อยเขาคนนี้ก็เป็นผู้เฉลยให้เราสองคนทราบว่าทำไมคุณไมโตถึงหายไป อิ อิ
อ้าวโทษที บันทึกคุณเมตตาเหรอค่ะ คิดว่าเป็นบันทึกของคุณรัตติยา ซะอีก
คุณเมตตาค่ะ
อย่าลืมว่าsompornp เป็นพี่นะคะ อิอิ........
มาแอบฟัง
ผู้ใหญ่เค้าคุยกัน....เรื่องอะไรนะ
เรื่องมาม่า ไวไว ขนมจีน พี่ๆ ป้าๆ ลุงๆ
หลุดไม่ได้อ่านนางฟ้าภาคสุดท้าย และติดตามผลคำแนะนำสำหรับการตามหานางฟ้าภาคพื้นดินถิ่นดอยสูงของคุณจตุพร...ไม่ถึงสัปดาห์ ติดตามอ่านบันทึกไม่ทันเลยค่ะ
เจ้าของบ้านเพิ่งตื่น...มีใครๆมาคุยกันจนดึก...ยินดีค่ะตื่นมาเจอแก้วกาแฟตั้งเต็มบ้านนี้....ต้องเก็บไปล้างก่อน.......
สวัสดีค่ะ อ.จันทรัตน์ คิดถึงอยู่เหมือนกันค่ะ...กำลังจะไปเคาะประตู blog เชียวค่ะ ท่านโผล่มาพอดี
หนูนิดหน่อย มาดูว่าผู้ใหญ่เขาคุยอะไรกัน....แหม! คอยดูถ้าวันหลังเรามี trip ไปไหนกันจะให้เป็นหัวหน้าเด็ก ให้เข็ด..คงได้ไปเที่ยวด้วยกันบ้าง...คุณรัตติยาแกมีรถหลายคัน....งานนี้ไม่ลำบากเรื่องรถแน่นอน..อิ..อิ
คุณไมโต เพิ่งคิดออกว่าคุณคิดอะไร
...........: &&)OI^$#@++22@@##^^*
...........: "มาซิ"
...........: แล้วผมจะมุดไปทางโทรศัพท์ ได้ไง..
...........: ไม่แน่จริง....ฮา...ฮา...
ใครจะไปไหนบอก คุณรัตติยา ยินดีอนุเคราะห์รถให้ แต่มีข้อแม้ว่าต้องหาคนขับเอาเองนะคะ แล้วที่สำคัญ ต้องพาคุณรัตติยา และลูก ๆ ไปด้วย ฮา
เข้ามาเพราะแว่ว...ว่ามีใครเอ่ยชื่อเรา..
ที่ไหนได้คุณไมโตนี่เอง...ที่ว่างเว้น...จากกิจ
กับวันสบายๆ...ที่มาทักทายมวลมิตร...
...
ว่าแต่ว่า...กะปุ๋มกับพี่จิ๊บพูดเหมือนกันตรงไหนคะ...
Y___*
กะปุ๋ม
อุ๊ยๆ...เข้ามาอีกรอบ..เงยหน้าขึ้นมอง..
อ้าว...บันทึกของพี่จิ๊บนี่หว่า...เข้าใจผิดคิดว่า
เป็นบันทึกของคุณไมโต...ฮา!!!
....
สนุกคะ...สนุก...
พี่จิ๊บคงต้องเหนื่อยหน่อยนะคะ..
หนุ่มๆ สาวๆ..(เหลือ)น้อย...ต่างมาวิ่งเล่นในบ้านพี่จิ๊บ..
อ้าว...อาการวิ่งเล่นนี่มีแต่เด็กๆ..นะที่ทำ...อิอิ...
(^_____________^)
คุณรัตติยา คนขับประจำตัวไปไหนซะล่ะคะ ชวนไปด้วยซิ..จะได้เป็นคนเติมน้ำมัน ไง.....คิก...คิก..
กะปุ๋ม ใครเป็นเด็กจ๊ะ คนไหน...มีแต่คนว่าพี่แก่ทั้งนั้น...นำเด็ก...ปุ๋มไม่ต้องเสียใจที่มาเหมือนพี่นะ....พี่เช็คแล้ว..เหมือนกันตรงที่รู้ทัน...(ใจ)...คุณไมโตค่ะ....
คุณขจิต ไม่งง..หรอกค่ะคุณขจิต เด้กๆที่มาวิ่งเล่น ล้วนแต่วิ่งเข้าวิ่งออกจน พี่ชินแล้ว...ว่าแต่หัวหน้าเด็ก..คือกะปุ๋มหรือ...คุณรัตติยาคะ....เฉลยด้วย
สวัสดีค่ะ คุณกานต์ แซวแต่เช้าเจียวนะวันนี้....มาแขวะเขาอีกว่า วันๆ เอาแต่นอน...นอนได้ที่ไหนกันเจ้าสองตัวที่บ้าน..มาคุ้ยทั้งวัน...ไม่รู้ใครหล่ะว่างจากลูก...นอนทั้งวัน สายโซ่เสร็จแล้วยังคะท่าน..
คุณเมตตา
เห็นเลข 35 รีบเข้ามาดูค่ะ
เชิญไปเคาะที่บล็อกได้ค่ะ http://gotoknow.org/blog/JCH
(ยังไม่ได้คำตอบว่า การหานางฟ้าภาคปฏิบัติแถวๆ ดอยสูงได้ติดตามผลไปถึงไหนแล้วคะ)